|
Post by » Aline. on Jun 15, 2007 17:46:35 GMT 2
Rebecca trok een vies gezicht, en fluisterde iets naar Chantal wat klonk als 'Sterkte'. Ze wierp nog even een blik op de vieze drap in het flesje, en herinnerde zich niet dat ze ooit zoiets smerigs had gezien als de inhoud van dat flesje. Ze vroeg zich af hoe Chantal deze maand door zou kunnen komen.
|
|
|
Post by anneloes on Jun 15, 2007 17:55:02 GMT 2
Alette klopte op Chantals rug en zei Succes! Alette keek naar het gezicht van Chantal naar het drankje. Alette werd al misselijk bij de gedachte dat ze dat moest opdrinken. Heeft u niet iets anders, inplaats van de vieze, gore, rare spul?vroeg Alette het was eigenlijk een beetje brutaal. Mevrouw Plijster keek haar raar aan. Uitendelijk schudde ze nee. Jammer. Alette had echt heel erg veel medelijden met Chantal.
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 15, 2007 18:43:53 GMT 2
Rebecca keek Alette even aan en glimlachte kort maar vriendelijk. Daarna keek ze Madame Plijster weer aan. Ze zag hoe die een lepel uit een laatje pakte, en de dop van het flesje af draaide. Ze goot een aantal druppels van de inhoud in de lepel. Rebecca's gezicht vertrok even toen ze zag hoe de groene drap borrelde, en vroeg zich af hoe dit ooit gezond kon zijn.
|
|
|
Post by anneloes on Jun 16, 2007 14:00:00 GMT 2
Alette keek nog een keer naar het groene spul. Als ze Chantal was zou ze het niet genomen hebben. Het spul op de lepel veranderde langzaam van kleur: eerst was het groen, toen geel en toen werd het blauw, bruin en uiteindelijk oranje. Alette durfde haast niet meer toe te kijken. Maar ze deed het toch het drankje veranderde nog steeds van kleur.
|
|
|
Post by admin. on Jun 19, 2007 16:41:17 GMT 2
"Ooké" bracht Chantal uit. Ze slikte. "Kan het niet ergens dorheen? Door pompoensap, ofzo?". Tot haar opluchting knikte madame Plijster haar hoofd. "Het kan door boterbier, maar daar zal het niet lekkerder op worden"
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 19, 2007 17:43:05 GMT 2
Rebecca keek Madame Plijster even aan. Boterbier? Rebecca betwijfelde of het een goed idee was om het goedje daar doorheen te gooien. Het verbaasde haar dan ook niets dat Madame Plijster zei dat het daar niet veel beter van zou worden. Chantal zou het onder ogen moeten zien: ze moest het goedje wel innemen.
|
|
|
Post by admin. on Jun 20, 2007 16:44:32 GMT 2
"oh" mompelde Chantal teleurgesteld. Hoe kon ze dat gore goedje nou innemen?!
"Heeft U- echt niets anders?" aarzelde ze, al wist ze het antwoord al. Ze keek naar madame Plijster die 'nee' schudde, zuchtte en zag de modderachtige regenboog substantie van de lepel in het glad glijden.
|
|
|
Post by anneloes on Jun 20, 2007 19:07:52 GMT 2
Alette's gezicht vertrok en ze durfte niet meer te kijken. Ze kneep haar ogen dicht, wat er nogal dom uitzag. Toen ze dat doorhad deed ze ze toch maar niet open. Zij hoefde het -gelukkig- niet door te slikken. Alette keek van Chantal naar Rebecca en weer terug naar Chantal.
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 21, 2007 17:24:35 GMT 2
'Neem nou maar, of hoelang ga je nog wachten?' drong Madame Plijster ongeduldig aan. Rebecca wist niet zeker wat ze zou doen in Chantals situatie. Toch maar nemen, dacht ze, alles beter dan zo'n arm.
|
|