|
|
Post by Krista - on Dec 21, 2007 17:26:57 GMT 2
Lewis strompelde met enige moeite de uilenvleugel in en wapperde met de brief in zijn hand heen en weer. Zijn ogen scanden de grote rijen waarin beestjes zachtjes koerden, maar zijn uil zat er niet bij.
Net toen hij verder wou lopen hoorde hij een geluid en zag tot zijn schrik dat een uil gepoept had, maar net niet op hem.
|
|
|
|
Post by Merel on Dec 21, 2007 17:29:31 GMT 2
Jennice stak eerst voorzichtig haar hoofd half naar binnen om te kijken of de kust 'veilig' was. Ze had een brief in haar handen met een klein pakketje eraan met een grote rode kerststrik. Het pakketje was voor haar broertje. Toen ze het gevoel had dat ze binnen kon komen liep ze met een vies gezicht naar binnen. Dit was ongeveer haar minst favo plek op school. Door de stank en troep.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 21, 2007 17:34:53 GMT 2
Tatyanna liep snikkend met een stuk perkament binnen. Ze veegde haar gezicht af teriwjl ze een uil van school pakte. Ze bond het briefje vast aan het pootje. "Mijn ouders" Fluisterde ze. Ze draaide zich om, en keek naar de twee gezichten. "Hoi" Mompelde ze terwijl ze haar gezicht weer afveegde. Ze kon verdomme de tranen niet helpen te stoppen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 21, 2007 17:36:41 GMT 2
Lewis keek even op door Jennice en glimlachtte zwak naar haar, en keek dan naar Tatyanna. Hij wou iets aardigs zeggen, dat wóu hij echt, maar hij kon het niet. Hij was even stil en liep toen zwijgend naar de uil die hij h erkende als de zijne.
|
|
|
|
Post by Merel on Dec 21, 2007 17:37:26 GMT 2
Jennice was eerder nog half bezig geweest met 'veilig binnenkomen' en keek nu verbaast op naar Tatyanna. Waarom was iemand, zo nu met kerstmis, zo verdrietig? Ze keek haar aan. "Haay meid.. Wat is er met jou aan de hand? Verdrietig rond kerstmis?" Zei ze en keek haar verbaast aan. Lewis nieteens opmerken.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 21, 2007 17:40:04 GMT 2
Ze keek naar het meisje. "Hij heeft het uitgemaakt" Snikte ze, en begon harder te huilen. "En nu, nu moet ik kerst helemaal zelf doorstaan" Ze keek het meisje aan met betraande ogen. En keek ook naar de jongen. "Laat je meisje nooit zakken met kerstmis" Grijnsde ze zwakjes. "Ik wil niet huilen, verdomme. Ik verpest het voor jullie" Ze keek naar de grond.
|
|
|
|
Post by Merel on Dec 21, 2007 17:43:26 GMT 2
Bij het woord Jullie keek Jennice toch even verbaast om zich heen. "Ow hooi, beetje laat sorry." Zei ze met een knipoog. Vervolgens liep ze naar Tatyanna toe en sloeg troostend een arm om haar heen. "Dat is heel erg rot voor je zeg.. Zo met kerst." Begon ze eerst troostend. "Maar alleen kerst doorstaan? Nee toch? Je hebt toch heus wel vriendinnen en vrienden die er wel voor je zijn? En trouwens.. Met Kerst is iedereen een grote familie."
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 21, 2007 17:47:04 GMT 2
Nu had Lewis wel het gevoel alsof hij niet achter kon blijven en ging bij Tatyanna staan, en klopte voorzichtig op diens schouder. "Dat is.. naar voor je" was het enige wat hij wist te zeggen, wat moest hij anders?
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 21, 2007 17:50:33 GMT 2
Ze grijnsde. Ze was blij dat ze wer getroosd. "Nou, ik had het eigenlijk over liefde. En, ik heb genoeg vrienden en vriendinnen. Alleen, zo zonder vriendje. Tja...' Ze keek even naar Lewis. "Maar ik kom er wel overheen hoop ik, er zjin nog zat andere leuke jongens.' Ze knikte en veegde weer een traan weg. "In welke afdelingen zitten jullie?" Ze keke hen vragend aan. Ze moest even wat anders te doen hebben.
|
|
|
|
Post by Merel on Dec 21, 2007 17:52:48 GMT 2
"Die leuke jongens zijn er zeker." Zei Jennice grinnikend. "Ik zit bij Ravenklauw." Zei ze toen en ging weer even met haar hand door haar haar. Ze vond het bijna een wonder van zichzelf dat ze zo lang hier durfde te blijven in deze gore ruimte. "Ik ken jullie volgens mij nog niet echt.. Nou in iedergeval.. Jennice." Stelde ze zich meteen maar voor. Ze herkende beide wel ergens van.. Tatyanna in iedergeval.
|
|
