|
|
Post by melien on Dec 26, 2007 13:00:47 GMT 2
Een zonnige dag op de sneeuw witte wereld. Dat was wat het was. In een lokaal zitten van geschiedenis van de toverkunst was wel het laatste waar het weer voor was. Jeroen staarde uit het raam en verveelde zich. Hij had helemaal geen zin om ook maar iets te doen. Hij keek even vluchtig naar Kist en naar zijn boek, maar de sneeuw trok al snel weer zijn aandacht. Nog maar een paar dagen en dan zou het eindelijk vakantie zijn. Hij had er echt zin in gekregen langzaamerhand.
|
|
|
|
Post by johanneke on Jan 7, 2008 20:11:55 GMT 2
Xiemen zat verveeld in de les. Hij had al zijn boontjes al opgebruikt en nog steeds geen antwoord terug gekregen. Hij keek verveeld het raam uit en zag de mooie sneeuw. Als kind had hij eens in de sneeuw geplast om een soort graancirkels na te bootsen. Zijn moeder was tegen hem uitgevallen en hij had een draai om zijn oren gekregen. Hij keek weer richting Kist en gaapte even. Hij had geen flauw idee waar Kist het over had. Eigenlijk hoorde hij deze les ook helemaal niet te volgen, maar hij had een uur vrij en verveelde zich. Toen bedacht hij zich plotseling dat hij nog een manderijn in zijn broekzak had. Hij haalde de enigzins beschimmelde manderijn eruit en begon er een boodschap in de kerfen met zijn paperclip die aan zijn muts vast zat.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 7, 2008 20:17:46 GMT 2
'Wat doe je?'
Lucy, nieuwsgierig als ze was, leunde over de leuning van haar stoel naar achter om naar Xiemen en zijn manderijn aan het kijken. 'Contact aan het leggen? Met Snagrels of aliëns?' vroeg ze, waarna ze grijnsde. 'Cool!' Ze grinnikte even, keek niet uit en klapte met stoel en al op de grond. In plaats van pijn te hebben lachte ze, krabbelde overeind en veegde een pluk haar achter haar oor. Ze trok haar stoel zonder moeite op, ging in dezelfde houding zitten en leunde met haar ellebogen op Xiemen's tafel. Jeroen merkte ze niet eens.
|
|
|
|
Post by johanneke on Jan 7, 2008 20:26:25 GMT 2
Xiemen lette niet op Lucy die viel. Hij zag wel vaker mensen vallen. Nisk bijzonders. niet zo bijzonder als aliens van melkweg 7 tenminste. Hij dacht even aan Lucy vraag en besloot hem te beantwoorden. ''Met aliens, van melkweg 7 als het goed is, maar ze antwoorden maar zelden.'' zei Xiemen een beetje teleurgesteld. Hij scheurde een stuk van zijn manderijn af en bood het Lucy aan.''Wil je ook wat informatie verzenden aan de aliens, ze zijn misschien een beetje egoistisch, maar ze bedoelen het goed. Ze zijn best oké...''
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 7, 2008 20:30:03 GMT 2
'melkweg 7?' vroeg Lucy een tikkeltje verbaast. 'Die zijn erg eigenwijs, hoor! Je kan beter melkweg 8 nemen, die antwoorden sneller.' Ze haalde even haar schouders op, grijnsde en viste enkele kersenpitten uit haar zak. 'Hier, melkweg 8 houdt meer van kersen,' ze knipoogde even, gooide de pitten op Xiemen's tafel en nam het stukje maderijn aan. 'Echt waar. Ik spreek uit ervaring.'
|
|
|
|
Post by johanneke on Jan 7, 2008 21:01:14 GMT 2
Xiemen nam de kersen met een lach aan. ''Je hebt gelijk!'' zei Xiemen verbaasd. hij dacht dat niemand anders zou weten over melkweg 7 en 8. ''Normaal zou ik ook met 8 praten, maar ik heb laatst een beetje ruzie met ze gekregen. Je weet wel hoe dat gaat. het ene moment een leuk gesprek, eht andere moment schelden ze je uit voor trucker.'' zei Xiemen een beetje zielig. Hij ahd spijt van zijn ruzie met melkweg 8. ze waren veel leuker dan 7 of 6.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 7, 2008 21:06:40 GMT 2
'Daar zit wat in...' mompelde Lucy. 'Wacht maar, ik heb er namelijk contacten. Zal het even regelen.' Ze nam een kersenpit, viste een naald uit haar zak en stak die er in, waarna ze geconcentreerd naar het pitje keek. Ze fronste even toen het niet begon te trillen. 'Hè, ze zijn in gesprek.' Ze zuchtte even, trok de naald er weer uit en schudde haar hoofd.
|
|
|
|
Post by johanneke on Jan 8, 2008 15:06:08 GMT 2
Balen...Zou je het later nog eens voor me willen proberen?'' vroeg Xiemen aan Lucy. Hij wilde echt dat het weer goed kwam. Hij pakte zijn manderijn en begon met inkt de kerfen op te vullen die hij in de manderijn had gemaakt. Toen gooide hij de manderijn op en ving hem weer met een hand op. Inkt vloog overal heen. Hij draaide de manderijn een keer om zijn as op de tafel en sloeg er toen op met zijn boek. De manderijn splashte uit elkaar. Gespannen keek Xiemen naar de manderijn en keek hoe de inkt vreemde tekens hadden gevormd. ''De aliens van melkweg 7 groeten je.'' zei hij tegen Lucy.
|
|
|
|
Post by admin. on Jan 8, 2008 17:26:56 GMT 2
'Ja, over een paar minuten zijn ze denk ik wel vrij.' zei Lucy nuchter. Ze grinnikte even, volgde met haar blik de manderijn en keek verbaasd op. 'Wauw, ik maak meestal contact met ze via het sap van een manderijn, niet door de volledige.' Ze grinnikte nogmaals en veegde een pluk haar uit haar gezicht en blies stukjes manderijn weg. 'Groet ze maar terug, en vraag gelijk of ze me eindelijk mijn oorbel terug kunnen geven. Ze geven mijn geweldige kersen niet terug, uit jaloezie. Het is namelijk een eerpatroon voor melkweg 8'
|
|
|
|
Post by johanneke on Jan 8, 2008 18:07:39 GMT 2
Wow!Dat wist ik helemaal niet. zei Xiemen verbaasd. Dit meisje wist meer over melkweg 7 & 8 dan hij! Ongelofelijk... ''Ik zal ze even vragen.'' Hij haalde nog een manderijn uit zijn zak en voerde weer dezelfde handelingen uit, alleen dan met andere tekens. ''Ze geven het liever niet terug. Ze vinden het mooi.'' zei Xiemen als antwoord van de aliens.
|
|
