|
Post by greenlightning on May 4, 2007 16:57:38 GMT 2
Terry ging achterover zitten en rekte zich uitgebreid uit. 'Ik zou naar Zweinveld gaan, als ik iemand zou vinden die met me mee durfde. Dat zou het spijbelen een stuk interessanter maken. Maar ja, waar vind ik zo iemand? Je moet wel lef hebben.'Ze staarde hem uitdagend aan.
|
|
|
Post by Krista - on May 4, 2007 18:24:52 GMT 2
Evan grinnikte en deed zijn boek met een klap dicht, waardoor professor Kist verstoord opkeek maar weer verder ging. "oke" zei hij dan met een brede grijns op zijn gezicht. "We moeten wel langs vilder maar dat lukt wel denk ik, en zo'n erge straf krijgen we toch niet als ze ons snappen?"
|
|
|
Post by greenlightning on May 4, 2007 23:23:38 GMT 2
Terry barstte uit in een bulderende lach die iedereen deed opschrikken. Zelfs de oude professor Kist keek op en zweefde vragen op haar af om te vragen of het goed ging. Terry lachte zo hard dat ze geen adem had om te atwoorden. Ze knikte daarom maar. Het duurde een paar minuten, maar toenze was uitgelachen, antwoorde ze: 'Nee, niet zo'n heel erge straf. Waarschijnlijk worden we naar huis gestuurd ofzo. Of misschien meoten we nablijven tot we van school af zijn. Of misschien meoten we alle boeken van de bieb overschrjven, of alle gange dwijlen...'Terry dacht na wat voor vreselijke straffen ze nog meer zouden kunnen krijgen. Geen erge straf. Nee hoor. Natuurlijk niet.
|
|
|
Post by Krista - on May 5, 2007 22:28:21 GMT 2
Evan keek even beteuterd naar zijn tafelblad, een beetje teleurgesteld door dit antwoord, maar toen verscheen weer een grijns op zijn gezicht. Hij had wel zin in wat spanning. "Nou," zei hij luchtig "Dan moeten we dus zorgen dat we niet gepakt worden".
|
|
|
Post by greenlightning on May 6, 2007 1:35:35 GMT 2
Terry barste opnieuw in lachen uit. 'Je hebt lef, Evan, daar ben ik blij om. Inderdaad, laten we dan maar zorgen dat we dan op Zweinveld zijn!' Even was bang dat mensen haar gehoord hadden, maar blijkbaar was iedereen diep in slaap. Mooi, dacht Terry. ze gaapte. Ze ahd slecht geslapen vannacht. Misschien dat ze dat nu kon inhalen. 'Wek je me als de les voorbij is?' Ze legde haar armen gekruisd op de tafel en liet haar hoofd erop rusten. Ze sloot haar ogen en met een zucht zeilde ze weg, ergens ver boven in eht lokaal, ongever op gelijke hoogte als Porfessor Kist, die haar niet opmerkte uiteraard.
|
|
|
Post by Krista - on May 6, 2007 10:54:02 GMT 2
Evan keek even opzij naar Terry en besloot toen haar voorbeeld te nemen, en legde zijn hooft op zijn onderarm en ging weer naar buiten kijken. Niet dat daar veel gebeurde, maar meer in het benauwde warme klaslokaal.
|
|
|
Post by Merel on May 6, 2007 17:16:11 GMT 2
Mariël schrok even op van het gelach van Terry. Ze had toch zo'n leuke droom gehad, al wist ze niet meer waarover. Ze keek op de klok. Pff.. Wat kon zo'n les toch lang duren. Voor de verandering sloeg ze haar boek open en probeerde wat te lezen. Alleen bij het lezen van de eerste regels dommelde ze alweer weg.
|
|
|
Post by greenlightning on May 8, 2007 12:53:23 GMT 2
De deur ging open. Donker krullend haar, donkere ogen, gespierd lichaam. Miquel ging voor. Kort blond haar, blauwe ogen en rank figuurtje. Tyra volgde. Het was bijna ongelovelijk dat die twee een tweeling waren. Ooit hadden ze allebij donker rood haar gehad, beide met natuurlijke zwarte strepen erdoorheen. Maar Miquel had het geverfd en Tyra was gewoon blond geworden. Miquel glimlachte naar de rug van Porfessor Kist, stak zijn hand door hem heen en grijnsde. Tyra schudde vermoeid haar hoofd. Ze sloeg hem tegen zijn achterhoofd en liet hem doorlopen. Ze gingen naast elkaar zitten, ergens ahter in het lokaal. Tyra pakte haar boek, maar Miquel nam niet eens de moeite.
|
|
|
Post by Krista - on May 8, 2007 19:54:20 GMT 2
Na Miquel en Tyra kwam een derde persoon binnen, namelijk Florian. Bekend, en berucht, bij de meeste leerlingen. Hij liep altijd als een soort clown door de school. Met een diepe zucht plofte hij naast Mariël, aangezien die plek nog vrij was. Waarom moest hij nou zo perse een blokuur geschiedenis van toverkunst hebben?
|
|
|
Post by greenlightning on May 8, 2007 20:33:41 GMT 2
Miquel keek om zich heen, verveeld, en dat terwijl hij het eerste uur had gemist. Hij zag Mariel en knipoogde. Naar Evan stak hij zijn duim op en Florian wierp hij en vragende blik toe. Wie was dat? Tyra had haar boek open geslagen en begon te lezen. Ze negeerde haar broer en professor Kist volledig. Ze kon dit makkelijk zelf, maar ze had gene zin om na te blijven voor het spibelen van lessen. Trouwens, dit was best interessant... De kobold opstand van 1171. Ze stootte haar broer aan. Verveeld keek hij op. 'Moet je horen!' siste Tyra, luid genoeg voor de omrignende mensen om het te verstaan. 'In de laatste drie jaren van de koboldoorlog van 1171, werden ongeregistreerde spruken gebruikt, door zowel kobolden als tovenaars. De spreuken waren te sterk om na die oorlog nog te mogen worden ingezet en ieder die ze had gebruikt was de toverstok ontnomen en het geheugen gewist. Deze spreuken staan bekend als de Vergeten Spreuken.'
|
|