|
|
Post by greenlightning on Jul 14, 2007 23:39:36 GMT 2
Joey zat op de bank, met zijn hadenn voor zijn gezicht geslagen. Zijn schouders schokte en hij huilde hargrondig. Brownspot zat naast hem op de bank. Haar kopje hing en ook bij haar liepen er tranen. Zodar hij het hoorde, was hij naar het ziekenhuis gesprint. Daar werd hij echter weer meteen weggestuurd. Alleen familie was welkom. Niemand anders. Nu zat hij machteloos op school, huilend en wachtend, niet wetend of Shirie de volgende morgen zou halen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 14, 2007 23:47:49 GMT 2
Een zwarte uil tilte met zijn snavel op het raam, ongeduldig en vurig om binnen te komen.
Toen voetstappen, voetstappen vanaf de meisjesslaapzaal. "Verdomme, Sky." Carmens stem echode zachtjes. Ze sprong de laatste treden van de trap en liep richting het raam. "Kom je niet wat..." Haar ogen zagen Joey. "Ow, het spijt me. Ik... Joey, gaat het wel?" Ze keek de jongen bezorgt aan en liep op hem af.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 14, 2007 23:53:06 GMT 2
Joey schudde zijn hoofd. Hij kon neit praten. ed tranen druppelden op zijn broek, maar het leek hem niet uit te maken. Hij zat half ineengedoken. Zijn keel was rauw van het huilen.
Brownspot mauwde zielig naar Carmen. Haar groenen ogen blonken van tranen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 14, 2007 23:55:42 GMT 2
Carmen keek van Joey naar de kat en toen weer naar Joey. "Joey..." Ze knielde bij hem neer. "Wat is er? Toe, misschien kan ik helpen?"
Ze werd even afgeleid door opnieuw getik tegen het raam. "Ow, Skylar hou op!" Riep Carmen boos tegen de uil en richte zich opnieuw naar Joey.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 15, 2007 0:05:22 GMT 2
Joey slikte en haadle diep adem. Het duurde alsnog even voor hij antwoordde en toen hij dat deed, was zijn stem schor. 'Shirie is in het zieknhuis. Er is kans dat ze vannacht nog doodgaat.' Hij slikte opnieuw. 'Er is niks dat ik voor haar kan doen. ik mag neit eens bij haar zijn.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 15, 2007 0:07:07 GMT 2
Carmens ogen werden groot. "W-wat? Hoe.. hoe kan dat? Wat is er gebeurd." Haar stem sloeg meerdere keren over.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 15, 2007 12:51:54 GMT 2
Joey liet zijn hadnen zakken. Zijn ogen waren rood van het tranen. Het blauw in zijn ogen glom als een zomerhemel. Hij keek naar Carmen. 'Ze heeft een soort van ziekte. Haar hart kan letterlijk bleoden als ze teveel mee maakt. Ze huilt nooit en daardoor uit het verdriet zich dormiddel van bloed. Het is nogal heftig.' Hij keek naar de grond. 'Dit is de tweede keer dat ik eht meemaak.'
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 15, 2007 12:59:22 GMT 2
Carmen keek op naar Joey. "Is ze in de ziekenzaal... of echt in het ziekenhuis?" Ze wist het antwoord eigenlijk wel maar ze wilde zekerheid.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 15, 2007 13:08:08 GMT 2
'in het zieknhuis. Ze wilde me niet bij haar laten. "Alleen familie".' Hij deed het stemmetje van de vrouw heel sarcastisch na en snoof. 'Alsof haar moeder komt. Haar vader is er wel heen geloof ik...' hij dacht even na. Hij was nogal verbaasd geweest, maar ahd tegelijk wel een hogre dunk van professor Lupin gekregen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 15, 2007 13:15:05 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd. "En dat houd je tegen? Joey, ze is je beste vriendin!" Ze dacht even na. "Verzin een leugen, streep beste door."
|
|
