|
|
Post by Madjic on May 21, 2007 14:55:37 GMT 2
Carmen trok een wenkbrauw op en keek Miquel verbaast aan. "Nee, dankje." Ze duwde Miquels hand met de lolly erin weg.
"Ik hou niet zo van zoetigheid." Legte ze uit.
|
|
|
|
Post by Merel on May 21, 2007 16:49:58 GMT 2
Mariël was nog een beetje versuft. Daarna stond ze op. "Ik heb alleen een lief zusje, en een vago neefje." Ze grinnikte. Tristan was haar neefje, maar een vago neefje vond ze zelf. "Hij is bijna mijn broer." Ze keek even boos naaar Miquel. Hij had haar lollie's! Daarna graaide ze in haar tas, en haalde er nog een tevoorschijn. Ze kon er nooit genoeg van krijgen. Ze had en nog een paar. "Weet je zeker dat je er geen wil?" Zei ze en keek naar Carmen. Daarna vertopte zich gauw achter de (stoel of bank?) waar Carmen zat. Zodat Miquel haar niet nog eens kon bespringen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 21, 2007 16:54:04 GMT 2
Miquel deed echter nog een poging. 'Lolly's!' Brulde hij lachend. Hij sprong van de bank af en gromde naar haar. Hij rolde emt zijn ogen. 'Lolly's!'Toen hield hij zijn handen op en keek zo leif als hij kon. 'Trick or treat?'
Hij kon zijn alchen nauwelijks inhouden. De lolly in zijn mond beperkte zijn spraak.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 21, 2007 16:59:20 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd en mompelde iets onverstaanbaars. Toen stond ze op en ging bij het raam staan. Het was al donker geworden, ze kon dus niet meer naar buiten. Ze staarde naar buiten naar de hemel, op zoek naar een vallende ster.
|
|
|
|
Post by Merel on May 21, 2007 17:04:19 GMT 2
Mariël keek even verbouwereerd naar Miquel. Toen begon ze ook te grommen, met een lolli in haar mond. Daardoor klonk het een beetje raar. Ze zette er een eng gezicht bij. Alleen kon ze haar lach amper inhouden. Snel keek ze om zich een en wist zich nog net onder een bijzettafel te verstoppen. Wat echt net paste. Daar ging ze ging daar tevreden op haar lolli zuigen, maar hield Miquel in de gaten.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 21, 2007 17:08:16 GMT 2
Miquel sprong op het tafeltje en draaide er rondjes op. Toen brak een van de pote af en dodnerde hij op grond. Hij rolde nog een eindje door en lachte zo ahrd dat de lolly's uit zijn hand vielen. Hij kwam half overeind. 'Gaat het?' vroeg hij met een grote grijns.
|
|
|
|
Post by Merel on May 21, 2007 17:11:21 GMT 2
MAriël keek eerst even omhoog. Zou die tafel dat kunnen houden? Blijkbaar niet want hij storte in elkaar. Nog een beetje verbaast lag de tafel op Mariël haar rug. Ze keek voor zich uit naar Miquel, en moest hard lachen. Daarna merkte ze dat haar lollie net te ver weg lag, om erbij te kunnen. "Lolli?" Zei ze en zette een droevig gezicht op. De tafel een beetje negerend.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 21, 2007 20:04:39 GMT 2
Carmen keek even om naar Miquel en Mariël. Met tegenzin liep ze naar de kapotte tafel pakte de lolly op en reek hem Mariël toe.
"Doen jullie normaal ook zo.... vreemd?" Vroeg ze toen voorzichtig.
|
|
|
|
Post by Merel on May 21, 2007 20:14:41 GMT 2
"DAnkje." Zei ze en begon meteen weer op de lollie te zuigen. "Ik zal er maar vast aan wennen. Is erg gewoon ja." Zei ze met een glimlach. "Maar wees maar niet bang, we doen het alleen bij evengestoorde personen." Ze keek grinnikend naar Miquel.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 21, 2007 20:17:06 GMT 2
Miquel kwam overeind en likte vrolijk aan zijn lolly. 'Natuurlijk doen we altijd zo. Is er een adnere maneir van doen/ Lijkt me zo vervelend. Ik vind het heerlijk om me te gedragen als een idioot. Ik gedraag me alleen normaal en rustig en met gezondverstand als dat werkelijk nodig.'
Hij rijkte Carmen alsnog een lolly aan. Misschien lag het wel aan de lolly's...
|
|
