|
|
Post by Merel on May 21, 2007 21:27:01 GMT 2
Mariël probeerde weg teduiken voor een 2e of 3de of wat dan ook Miquel invasie. Wat achteraf niet zo slim bleek te zijn. Ze rolde van de tafel af en belande keihard op haar kont. Haar stuitje deed nu reuze pijn en waarschijnlijk kon ze voorlopig niet meer zitten. Nu sprong ze boven op Miquel. "Weet je, Kom voortaan zelf mee als we weer eens naar de keukens gaan!"
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 21, 2007 21:29:50 GMT 2
Miquel viel lachend achterover. 'Is een goed idee. Gaat het wel? Eerst geplet door de tafel, dan van de tafel af, je treft het niet he? Zullen we die tafel anders weghalen?'
Zijn schuld? Welnee! Hoe kom je erbij.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 22, 2007 7:22:51 GMT 2
Lili lachde even naar Miquel. Even haalde ze de lollie uit haar mond, keek even richting Mariël en zei 'Het is toch wat met die tafels vandaag.' Ze kroop even dichter in de stoel en trok haar benen op. Een zucht ontsnapte uit haar mond gevolgd door een lach. Deze dingen maakte het leven op school leuk, draagbaar.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 10:40:36 GMT 2
Carmen bestudeerde de andere volverbazing. Als zij zo thuis deed had ze niet alleen al 10 klappen gehad, maar was er waarschijnlijk ook al een crucio langs haar oren gevlogen.
Ze wist dat haar familie anders was, maar waren de ouders van de andere dan zo tollerant of gewoon blind, doof en stom?
Carmen werd achter uit haar gedachtes gesleurd door een getik op het raam, toen ze omkeek trok ze wit weg. De uil van haar ouders.
Ze slikte en rechte toen haar rug. Ze opende het raam en pakte de brief van de uit. Het beest vloog meteen weg, gelukkig want meestal maakte hij er eerst een zooitje van.
Opnieuw in de stoel keek Carmen naar de rol perkament, ze durfte hem niet open te maken.
|
|
|
|
Post by Merel on May 22, 2007 15:57:10 GMT 2
"Nee! Ik heb een beter idee!" Zei ze en keek naar de tafels. Ze haalde haal lollie uit haar mond en richte eerst op de ene tafel met haar toverstok. Deze werd een paars kussen. De volgende groen, geel, rood en nog meer kleuren. "Zo heb ik minder last van ze!" Zei ze met een brede grijns op haar gezicht en sabbelde verder op haar lollie, die aardig op begon te raken. Daarna keek ze naar Carmen. "Wa hebbie daa?" Wist ze uit te brengen met een 2de lollie in haar mond.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on May 22, 2007 16:12:24 GMT 2
Even viel Lili's blik op Carmen. 'Er was iets met haar, ze was nogal stil en keek nu anders dan daarnet. Het leek er ook op dat ze zich meer irriteerde aan de rest dan dat ze meedeed en zich vermaakte.' dacht Lili even. Ze was niet anders gewend en alleen maar blij dat ze eigenlijk zo'n soort van uitlaatklep had op school, als alleen de vakantie zo waren zou ze het niet lang trekken op school. Lili stond op en liet zich in een berg kussens vallen met een glimlach op haar gezicht. 'Zo wil ik wel even blijven liggen.' zei ze vrolijk.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 16:22:57 GMT 2
Carmen keek op. "Niets." Zei ze snel en legte de brief op haar schoot. Ze besefte zich dat ze er waarschijnlijk erg geschrokken uitzag, maar dat moest dan maar.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 22, 2007 19:50:48 GMT 2
Miquel plofte neer op een van kussens, rekte zich uit en begon toen asl een gek rondjes te draaien als een kat. Hij rolde zich op, zo goed en zo kwaad als dat ging en keek uitdagend naar Carmen. 'Carmen mijn roosje, kom je bij me liggen? Prauw, miauw!'
|
|
|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 20:04:48 GMT 2
Carmen wende haar hoofd af. "Nee... Dat mag ik niet." Ze vond het moeilijk om te zeggen, want eigenlijk deed ze het maar wat graag.
Ze keek weer naar het perkament. Zouden ze nu al weten dat ik doie brief verbrand heb? Of gaat het over dat... Ze keek weer even naar Miquel.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 22, 2007 20:51:28 GMT 2
Miquel liet teleurgesteld zijn hoofd zakken. Ze mocht wel heel weinig... En ze deed nog minder... Hij zuchtte diep. Hij wilde haar graag helpen... Hij keek op en liet zijn blik in de haren versmelten... maar ze wilde niet geholpen worden.
Hij glimalchte flauwtjes. 'Okeej, dan hou ik dit hele grote kussen wel voor mezelf.'
Hij liet zich achterover vallen en maakte het zich gemakkelijk.
|
|
