|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 21:06:30 GMT 2
Carmen staarde naar het perkament op haar schoot en haar ogen vulde zich met tranen. Met een zachte plof viel het perkament op de grond toen Carmen was opgestaan en in een vrij hoog tempo naar het raam was gelopen. Maar nu keek ze niet naar buiten, ze keek naar de grond en een snik ontsnapte uit haar mond.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 22, 2007 21:09:47 GMT 2
Miquel schrok op. Hij sprong overeind. Noem het intuitie... noem het vrowuenkennis..
Langzaam liep hij naar Carmen toe. Op een meter afstand bleef hij staan.
'Wat is er?'
Hij wierp een blik op de prop op de grond. Zijn hart maakte een salto. Dit leek wel zo'n horror verhaal...
|
|
|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 21:16:58 GMT 2
Carmen slikte en veegte haar wangen droog. "Er is niets." Zei ze met een trillende stem. "Gewoon nog een brief... van mijn ouders, meer niet." Voegte ze er aan toe.
Ze draaide zich half om, het was onbeleeft om mensen niet aan te kijken als je met ze sprak.
|
|
|
|
Post by ruka on May 22, 2007 21:59:23 GMT 2
Hunter strompelde de leerlingen kamer binnen.
Hij keek rond of hij iemand zag.
'Carmen'
zei hij met een lach en liep er naartoe, toen hij zag dat ze aan het huilen was, ja niet aan het huilen, maar gehuild had.
Hij keek bezocht, 'Heey, lief wat is er?'
vroeg hij toen bezorgt en legde een hand op haar schouder.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 22:02:41 GMT 2
Carmen keek van Hunter naar Miquel en vloekte heel zacht. "Er is niets." Zei ze haastig, er klonk een beetje paniek in haar stem.
|
|
|
|
Post by ruka on May 22, 2007 22:04:53 GMT 2
'Weet je het zeker?'
vroeg Hunter, hij zag wel duidelijk dat er iets was, maar hij zei verder maar niks.
'Je weet dat je alles tegen mij kan zeggen he?'
vroeg hij en keek haar nog bezorgder aan.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 22:07:47 GMT 2
"Ook al?" Mompelde Carmen binnesmonds. "Nee, het gaat echt allemaal.... prima. Gewoon de normale problemen met mijn ouders, je kent het wel." Vervolgde ze.
|
|
|
|
Post by ruka on May 22, 2007 22:18:13 GMT 2
'Zijn ze weer boos?'
vroeg hij en zuchtte even.
'En zijn ze heel erg boos?'
|
|
|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 22:19:56 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd. "Mijn vader wilt weer proberen me naar Zwadderich te verplaatsen." Ze zocht met haar ogen even naar de laatste brief. "Het kan ook wel dat ze boos zijn... maar dat weet ik nog niet." Zei ze terwijl ze naar haar voeten keek.
|
|
|
|
Post by ruka on May 22, 2007 22:57:10 GMT 2
'O jeej, maar dat gaat niet lukken'
zei hij met een flauwe grijns.
'Anders zorg ik daar wel voor'
en hij knipoogde even.
|
|
