|
|
Post by Madjic on May 22, 2007 23:08:18 GMT 2
Carmen glimlachte, terwijl haar hersenen op topsnelheid werkte. "Ummm, Hunter dit is..." Ze sloeg zichzelf voor haar voorhoofd. "Ik weet helemaal niet hoe je heet." Zei ze tegen Miquel en liep naar hem toe.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 23, 2007 11:03:46 GMT 2
Miquel glimlachte. Dus ze had nog een aanbidder? Hij glimlachte in zichzelf. Gelukkig... ze was niet alleen.
Hij stak zijn hand uit naar Hunter. 'Miquel. Jij bent Hunter dus? Haaj. Goed je te ontmoeten. Het is vreemd hoe weinig Griffoendors je kent als je steeds weer nieuwe ontmoet...'
|
|
|
|
Post by Madjic on May 23, 2007 12:24:32 GMT 2
Ongemerkt zuchte Carmen opgelucht. 'Miquel dus.' Dacht ze en knikte naar de jongens. Ze hoopte dat die 2 het een beetje met elkaar zouden vinden, ze waren in ieder geval allebei op bepaalde momenten zo gek als een deur.
|
|
|
|
Post by Merel on May 23, 2007 15:07:43 GMT 2
Mariël pakte een kussen en liep naar Carmen, Miquel en Hunter toe. Hunter kende ze verder nog niet zo goed. "Jij gaat mooi niet naar Zwadderich, daar komt niks van in. Dat is echt niks voor jou! Waarom zouden je ouders dat zo graag willen?" Vroeg ze en keek naar Carmen. Ze moest weten dat ze in iedergeval niet alleen was. Daarna tilde ze haar kussen op en sloeg Miquel en Hunter allebij op hun hoofd. "Voor het geval dat jullie ruzie gaan maken. " Ze gaf Carmen een knipoog en lachte.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 23, 2007 15:30:47 GMT 2
Carmen kuchte. "Dank je." Zei ze tegen Mariël en onderdrukte een lach. "En waarom mijn ouders dat willen is een lang verhaal."
|
|
|
|
Post by Merel on May 23, 2007 15:37:36 GMT 2
"AAHA! Maar ik ben een en al oor hoor! Lul een end weg en ik zal luisteren!" ZEi ze en draaide zich op, Pakte haar toverstok. Deze richte ze op een van de stoelen. Deze schoof naar haar toen en ze ging zitten, met het kussen op haar schoot, voor het geval dat.. Ze keek naar Carmen. "Kom maar op!" En grijnsde.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 23, 2007 15:52:10 GMT 2
Carmen had eigenlijk geen zin om het hele verhaal opnieuw te vertellen, dus besloot het maar snel te doen. "Goed, maar dan word het wel een verkorte versie. Mijn ouder, grootouders, overgrootouders en ga ze maar een eindje door, waren allemaal Zwadderaars. Ik ben de eerste Griffoendor en daar zijn ze het niet mee eens. Vandaar dat ze me proberen over te zetten. Ze heb een korte tijd geleden ook al van Zweinstein afgehaalt." Ze voelde zich treuriger worden naarmate ze verder vertelde, dat was altijd zo.
|
|
|
|
Post by Merel on May 23, 2007 16:19:35 GMT 2
Mariël staarde haar aan. Ze vond het eigenlijk wel knap dat ze ondanks alles toch bij Griffoendor was gekomen. Aan de andere kant, het moest vreselijk zijn. Ze was niets voor niets in Griffoendor gezet. Je zou daardoor toch maar van school moeten. "Dat is niet zo leuk.. Volgens mij vind jij Zwadderich maar niets, En jij moet op school zitten. Ik zou zeggen, blijf er lekker. Ik denk ook niet dat Perkamentus die zomaar toe zou laten, dat je zomaar zou veranderen." Ze keek naar Carmen. Ze vond het vreselijk, aan haar gezicht te zien.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 23, 2007 16:32:50 GMT 2
Carmen schudde haar hoofd. "Dankzij Perkamentus ben ik hier weer. Hij heeft mijn ouders een brief gestuurt, ik weet niet wat er in stond maar het heeft indruk op ze gemaakt." Ze glimlachte vreugdeloos. "Ook al weet ik eigenlijk ook wel dat het ze niet gaat lukken, is het nogsteeds moeilijk."
|
|
|
|
Post by Merel on May 23, 2007 16:39:09 GMT 2
Mariël stond op en legde het kussen neer. ZE liep naar Carmen en sloeg een arm om haar heen. "Wees niet bang, Je hebt altijd mensen die je zullen helpen. Zelf tegen ouders." Zei ze en knikte naar de jongens, om een voorbeeld te geven. "Sommige staan zelfs in de rij." Zei ze met een lach. Achja, zonder lol.. Het was wel rot voor haar. Soms was ze er blij mee dat ze dreuzel ouders had.
|
|
