|
|
Post by Krista - on May 6, 2007 17:34:29 GMT 2
Hijgend bereikte Thomas de hal en ging zitten op de trap, tegen de trapleuning aan. Hij was vrijwel meteen uit de leerlingenkamer weggegaan toen Felix over Voldemort begon.
Hij lette niet op of er andere kinderen waren, maar trok zijn linkermouw omhoog zodat het groene teken op zijn schouder zichtbaar werd. Hij werd weer misselijk, meteen als hij eraan dacht.
Het was nu ongeveer twee maanden geleden dat hij bij voldemort was geweest, maar het stond nog steeds op zijn geheugen gegrift. Hij drukte zijn armen op zijn maag, uit angst dat hij zou overgeven en trok de mouw van zijn trui weer naar beneden. Hij mocht dan misschien aan veel mensen een hekel hebben, maar moorden zou hij niet durven. Maar nu moest het.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 6, 2007 17:59:37 GMT 2
'Je trekt het je teveel aan. De eerste keer is altijd het moeilijkst. Gewoon doorzetten.'
Draconic zat in neen schaduw stuk van de trap richting de grote zaal. De hal was bijna leeg. De jongen zat met zijn zwarte matel aan. Daaropnder was iets wits zichtbaar, maar er zouden maar weinig mensen denken aan het masker van de dooddoeners.
Draconic draaide zijn hoofd richting Thomas en bekeek hem onderzoekend.
'Het komt wel goed. Je meot er alleen even doorheen. Als je wil -hij stond op. De zoom van de mantel raakte de grond- dan ga ik met je mee.'
De blonde jongen wendde zijn blik af en staarde door een hoog ruit naar buiten. In gedachten vermoordde hij die man weer...
|
|
|
|
Post by Krista - on May 6, 2007 18:07:49 GMT 2
"Godver nee!" schreeuwde Thomas en kwam overeind. Zwaar hijgend staarde hij Draconic aan "Je snapt het niet" zei hij neerslachtig en draaide zich om. "Je snapt het gewoon niet"
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 6, 2007 18:13:53 GMT 2
Draconic knikte en schudde toen zijn hoofd. 'Ik weet niet of ik het snap, Thomás.' Hij sprak zacht en liep langzaam op zijn vriend af. Hij ging naast hem staan. 'De eerste keer is eht moeiijkst.'
Zo stonden ze een tijdje naast elkaar zwijgend. Toen vroeg Draconic, zonder zijn vriend aan te kijken: 'Weet je al wie?'
|
|
|
|
Post by Krista - on May 6, 2007 18:22:19 GMT 2
"Een vrouw, ze is zwanger" zei Thomas gesmoord terwijl hij naar de traptredes staarde. "Ze is zwanger Draconic, dus dan.. als ik het doe" hij was even stil. "Dan zijn het er in een keer twee".
Evan strompelde vermoeid na een zwerkbaltraining de hal binnen en bleef verbaasd staan toen hij Thomas en Draconic op de trap zag staan. Thomas zag er nogal overstuur uit.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 6, 2007 18:29:10 GMT 2
Draconic slikte hoorbaar. Zelfs hij zou geen zwangere vrouwen vermoorden. Hij wendde zijn blik af. 'In het beste geval, kan je het kind sparen. In het ergste geval...' Opeens zag hij Evan. Draconic draaide zich vleigensvlug om en snauwde naar hem. 'Wat moet jij? Ga moven!' Draconic had zijn masker nog steeds onder zijn mantel. Hij maakte zich geen zorgen dat Evan het zou zien, maar betrapt worden was niet goed voor zijn reputatie.
Hij wierp een vluchtige blik naar Thomas en knikte veelbetekend.
|
|
|
|
Post by Merel on May 6, 2007 18:40:51 GMT 2
Mariël liep uit de kerkers. Net toen ze over de drempel stapte hoorde ze iemand roepen. 'Wat moet jij? Ga moven!' Of iets wat daarop leek. Ze dacht na. Dat leek wel de stem van Draconic! Ze keek in het rond, maar kon hem nergens ontdekken. Langs de zijkant van de trap liep ze veder. Ze gluurde even snel over de rand. Ja hoor, daar stond Draconic. Ze kon niet zien tegen wie hij schreeuwde, maar niet tegen haar Want hij keek naar boven. Ze keek verder. Daar zat ook Thomas. Wat was hier aan de hand? Ze besloot stil te wachten...
|
|
|
|
Post by Krista - on May 6, 2007 18:59:05 GMT 2
"Sorry" zei Evan verbijsterd terwijl hij een paar stappen achteruit zette. Hij had geen idee waar Draconic en Thomas over aan het praten hadden, maar hij had ook niet echt een sterke behoefte dat te weten te komen.
Thomas keek even vermoeid naar Evan maar zei niets, wat vreemd voor hem was, want meestal schold hij iedereen uit.
|
|
|
|
Post by greenlightning on May 6, 2007 19:23:23 GMT 2
Draconic merkte het ook. Hij pakte de schoduer van zijn vriend en duwde hem zachtjes richting de ingang. 'Kom op, het is hier te druk. We gaan even erens rustig zitten.' Hij wierp nog even een blik achterom. Hij wierp Evan een walgende blik toe, mompelde modderbloedje en wilde zich omdraaien. Toen zag hij Mariël. Even overwoog hij die luistervinken iets aan te doen, maar zijn vriend ging voor. 'Weg hier,' fluisterde hij en begeleidde zijn vriend.
|
|
|
|
Post by Merel on May 6, 2007 19:26:42 GMT 2
Mariël schrok toen ze gezien werd. Die blik.. Wat was er aan de hand? Het koste haar veel moeite om ze niet meteen achterna te rennen. Zou ze erachter aan gaan? Ze was nu erg nieuwschierig geworden. Maar toch, Die blik. Voorlopig zou ze het even laten rusten. Maar vergeten zou ze het niet...
|
|
