|
|
Post by \\ Jess' on Apr 29, 2008 20:45:21 GMT 2
Ze glimlachte. "Ik ben nogal een weerwolf, en nogal niet echt wijs hier" Ze wees naar haar hoofd. Toch ging er een warme rilling over haar rug. Ze grinnikte. "Ik wil ook niet meer weg, nooit meer" Ze gaf hem een zacht kusje op zijn wang en grijnsde. "En, is er nog wat gebeurt hierzo?" Het zou vast wel, ze was lang weggeweest. "Ik heb je wel gemist hoor, en ik heb me broer maar 1 minuut gezien. IK snap niet waarom" Ze slikte moeilijk. Ze kreeg bijna weer tranen in haar ogen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 29, 2008 20:55:19 GMT 2
William pakte nu allebei haar handen. "Je bent het knapste, liefste en slimste meisje hier op school. Denk je werkelijk dat ik mijn hart aan je gegeven heb als je gestoord was?" Vroeg hij palgend. "Nou ja, buiten het feit dat je me hebt laten zien dat je een weerwolf bent en vervolgens..." Hij maakte zijn zin niet af en grijnste breed. Ze wist zelf net zo goed wat er toen gebeurd was.
Hij gaf een kus op haar handen. "Je kan me alles vertellen als je weer helemaal in orde bent en we alle tijd hebben ."
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Apr 29, 2008 21:08:31 GMT 2
Ze kreeg een kleur en keek hem wat verlegen aan. Ze knikte wat plagend en grinnikte daarna. "Ja, dat was nogal genant. Maar daardoor ben ik wel veranderd denk ik" Ze ging met een hand door zijn haar. Ze zuchtte. "Het word een hele verhaal, maar het lukt me wel, hoopik. Zonder te huilen" Ze keek hem weer teleurgesteld aan. Ze kon het niet helpen, ze wou haar broer gewoon zien, met hem praten. Wat normale mensen deden met elkaar.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 29, 2008 21:15:59 GMT 2
"Ja misschien. Het was in ieder geval het begin voor ons." Zei hij zacht en glimlachte liefdevol. "Dus mij lijkt het onherroepelijk een goede avond en nacht."
Zijn ogen zakte een klein beetje dicht toen hij haar hand op zijn hoofd voelde. "Hey komt wl goed. En je zal hem nog zien, dat weet ik zeker."
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Apr 29, 2008 21:33:21 GMT 2
Dat was het zeker Ging het door haar hoofd terwijl ze nog steeds gekleurde wangen had. Ze keek even naar haar arm. "Ik bloed zo dood" Grapte ze terwijl ze haar arm om zijn middel legde en probeerde verder te lopen. "Het doet best pijn, maar ik heb ergere dingen gehad" Zei ze tegen hem. "En William, ik wil je echt niet meer kwijt. Je bent tot nu toe het allerbeste wat me is overkomen" Ze had het haast op fluistertoon gezegt.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 29, 2008 21:45:00 GMT 2
William liep met haar mee. HIj was blij, dolblij, dat hij haar weer bij zich had en voelde zich rustiger dan hij zich in dagen gevoelt had. "Je bloed niet dood, niet zolang ik er ben." Grinnikte hij.
Hij keek even naar haar opzij en gaf haar glimlachend een kus op haar hoofd. "Je raakt me ook niet kwijt. De volgende keer dat je je broer wilt zien ga ik gewoon mee,.... zie me dan maar als een soort bodyguard."
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Apr 29, 2008 21:48:53 GMT 2
"Jij geneest me zonder wat te doen, alleen maar bij me zijn" Ze grijnsde zachtjes terwijl ze zich zachtjes tegen hem aandrukte. Ze was eigenlijk best wel moe, maar wou graag wakker blijven, William was er nu, en daar moest ze voor wakker blijven. "Je bent voor mij, voor altijd. Een bodyguard met een goude stem" Zei ze terwijl ze keek waar ze liep. Ze meende het wel, hij had echt een stem waar je een moord voor wou doen. Maar nu eerst naar de ziekenzaal.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 29, 2008 22:10:16 GMT 2
William schoot in de lach. "Alweer een nieuwe bijnaam? Eerst Sir Music nu bodyguard met een gouden stem, ik vind ze wel leuk. Maar als ik genees door bij je in de buurt te zijn steel ik Rocs bijnaam nog." Hij keek voor zich heen en hield zijn arm om haar schouders geslagen.
"Maar toch heb ik liever dat madame Plijster even naar je kijkt. En daarna gaan we in de leerlingenkamer zitten, goed?"
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Apr 29, 2008 22:14:25 GMT 2
Ze grijnsde. "Je bent, Sir Music, Bodyguard met de goude stem, en natuurlijk mijn Hero" Zei hij terwijl ze hem zachtjes duwde. "Je bent wel mijn engel hoor" Ze knikte terwijl haar ogen glinsterde. Daarna knikte ze terwijl ze nu de reuze trappenhal in kwamen lopen. "Ik hoop niet dat ik daar moet blijven" Fluisterde ze, ze had een beetje een hekel gekregen aan de ziekenzaal.
Toch bleef ze doorlopen, straks was er wel wat mis. Maar ze dacht van niet, ze voelde zich niet heel raar. "Hebben de anderen me niet gemist dan" Ze grijnsde kort terwijl ze daarna haar stap vervolgde de trap af.
|
|
|
|
Post by Madjic on Apr 29, 2008 22:27:59 GMT 2
"Daar doe ik het allemaal voor." Hij wilde stoppen met lopen en overladen met kussen. Ze was terug en hij liet haar niet gaan. "Jaja en jij denkt dat ik het dat mens toe sta om jou daar te houden? Mooi niet he. Mijn vriendin gaat zometeen mooi mee naar boven.
Ze hebben je wel gemist, vooral toen ik iedereen die ik zag ging vragen of ze jou gezien hadden. Dus ik denk dat het opgevallen is."
|
|
