Nighttime

[Madjic]

June lachte even zacht. "Ik vind het niet erg. Als je maar weet dat dit op het moment de gevaarlijkste plek voor je is om te zijn." Ze zou hem willen vragen of hij de hele nacht bleef, maar ze was bang om dan de al chagereinige Roc over zich heen te krijgen.
"He jammer." Zei Carmen op het missen van de spreuk. Het had haar wel leuk geleken als hij met tegenelkaar geplakte benen op de grond was gevallen. "Eigenlijk had ik inderdaad zoiets van je kunnen verwachten, maar ik was naiev." Zei ze op een iets dramatische toon. "Maar ja, ik ben dus net zo slecht in dat soort geheimen bewaren als Ty... Ja dat was dan weer even niet zo grappig." Ty was de meest grote klikspaan die er was en meestal deed hij het niet eens bewust.

Ty pakte zijn kussen en mikte deze naar Joey toe, misschien raakte deze wel zijn doel. "Come on Teddybear, join the group!" Riep hij te hard en lachend.
Met een blug-geluid draaide Roc zich op zijn rug toen hij heel even had aangezien hoe June en Carmen met hun vriendjes zaten te klooien. Hij kon het nu niet hebben. Deze avond was juist bedoelt om eens samen te zijn zonder de bemoeienis van vriendjes. Maar een kussen deze zijn gezicht en Wuilliam die hem waarschuwend iets zei bracht hem een beetje in een betere stemming. "Als Elvira hier ineens stond zou je haar ook niet wegsturen of negeren." Was wat William had gezegd en hij had nog gelijk ook.

[greenlightning]

Miquel alchte en zoende haar zachtjes.
'Ach, misschien staan mijn oren wel gewoon wijdopen om dit soort nieuwtjes op te vangen. Ik heb het trouwens ook van Joey gehoord, die het er maar druk mee had. Hij en Ty hadden het ergens over dat ik neit mocht weten. Weet ik nog steeds neit trouwens...'
Hij wilde naar Joey kijken, maar zijn blikbleef plakken op Devon en hij haalde diep adem om zijn frustratie onder controle te krijgen.

Devon lachte zacht.
'Ik zou met een aligator voor je vechten, love. Ik ben niet bang voor je broers, ik ben niet bang voor Mycaro. Ik wil gewoon bij jou zijn. Alleen jij kan me wegsturen, de rest zal me moeten vermoorden. En dat wordt lastig. Niet alleen ga ik niet snel de pijp uit, maar ik heb ook dat geval nog eens.'
Hij knikte grijnzend met zijn hoofd naar Joey.
De jongen kwam overeind en grijsnde breed naar Ty.
'Jouw keuze,' zei hij lachend, sprong op, rende op hem af en liet zich in volle vaart op Tyra vallen.
'He gezellig,'lachte Joey, terwijl hij zijn armen om Ty heen sloeg.
'Zeg eens leiverd, waarom heb jij nog geen vreindin? Je bent zo'n dotje.'
Hij praatte op de toonv an een deftige oude vrouw en kneep zelfs in Ty' s wang.

[Madjic]

"Hij wilde June laten schrikken omdat wij het Ty verboden hadden." Zei Carmen rustig, ze was eigenlijk niet heel boos dat Joey dat gedaan had omdat Devone r ook bij was.
Ze volgde zijn blik en gaf hem toen snel een kus. "Als hem aanvalt verlam ik je." Zei ze rustig en knipperde verleidelijk met haar ogen.

"Echt waar?" June keek even moeilijk. "Dan word het nog lastig vrees ik. Want ik wil niet dat je weggaat maar de jongens wel vrees is." FLuisterde ze en keek een beetje naar onderen. "Dus dan zitten we in een lastige situatie."

"Oef. En bedankt." Grinnikte Ty, maar bleef lekker liggen. "Tja eigenlijk niet. Ik wacht op de juiste dame die langs komt.... vliegen." Zijn gedachte gingen onwillekeurig een seconde naar Kyra, maar hij schudde snel zijn hoofd. "Of ik wacht nog op een liefdesbetuiging van jou natuurlijk. Nu zo zonder Ace ben je vast heel eenzaam... ik kan die eenzaamheid wel vullen."
William keek even naar Ty en Joey en overwoog even zijn kussen opnieuw te gaan gebruiken. "Zolang jullie het maar netjes houden." Zei hij toen en keek even naar de, ineens drukke, kamer.

[greenlightning]

'Oh, wat ga jij met me doen als ik verlamd ben? Je broers zitten erbij, schat! Ik had nooit verwacht dat jij zo stout was, maar vind eht wel erg spannend hoor.' Hij grijsnde breed en wist dat hij erom vroeg, maar het was beter dan haar de belofte doen. Hij zou hem niks doen, maar toch weigerde hij het uit te spreken. haar plagen was beel leuker. Hij liet zijn handen afzakken tot haar billene n agf er een zacht kneepje in.
'Toch speel ik liever mee,' grinnikte hij.

'Helemaal niet,'lachte Devon. Hij pakte een stuk van de slaapzak en verstopte zich eronder.
'Psst!' zei hij tegen haar. 'Ik ben verstopt. Niemand die me ziet. Ik ben jouw geheimpje.' Hij werd vreselijk vrolijk van dit alles. Hij wist neit waarom hij opeens in zo'n melige bui was, maar hij vond op dit moemnt alles grappig. Hij had geen oog meer voor Miquel. June was alles. Waarom ook niet? Ze was tenslotte van hem...

Joey kreeg een lachstuip om William en kwam half overeind.
'Doe je adners mee? Ik heb het nog nooit rustig aan gedaan. Ik ben van hard. Als je mij nou eens voordoet hoe je eht zachtjes en rustig doet... moet ook fijn zijn... een tedere aanraking.. Oh Ace was zo teder...'
Hij liet zich lachend op de gond vallen en gaf Ty een duw.
'Ach, je vind er wel een. Wie weet ontmoet je een meisje dat voor eeuwig bij je blijft -hij dacht aan zijn eigen meisje- of je vind er eentje voor even. Ik kan me niet voorstellen dat meisjes jou weerstaan. Ik weersta je niet eens!'

[Madjic]

Carmen trok een wenkbrauw op. "Hm, ik geloof toch dat ik vrij goed ben in jou te plagen. Ik herinner me een bepaalde nacht..." Ze ging niet verder door het gezeldschap waar ze in waren. "Maar ik verlam je niet om je iets te doen maar om jou niets te laten doen. Dan zou ik je laten staan en de hele avond naar je kijken. Dat lijkt me eigenlijk het mooiste uitzicht dat er is."

June keek stomverbaast naar Devon en wist eerst even niet hoe ze moest reageren. "Je voelt je wel helemaal lekker?" Ze trok de slaapzak van hem af. "Hon', you're to cute to not be seen." Ze fronste haar wenkbrauwen toen ze zih afvroeg hoe ze daar nou ineens opkwam en waarom ze dat zei.
Ze keek even naar de andere en toen naar Devon. "En ik denk ook niet dat ze op dit moment oog voor je hebben, later misschien wel. Maar ik ben liever nu bij je dan at je je verstopt."

"Euhm, liever niet. Ik heb een vriendin, die vind het vast niet leuk als ik vreemd ga." Grinnikte William. "En je bent niet mijn type....en Ty al helemaal niet."
"JOEY!! Ik wil je helemaal niet met iemand delen hoor!" Ty keek eerst 'beledigt' naar Joey en toen naar WIlliam. "Je krijgt hem niet, hoor je me? NOOIT!!!! Ik zal voor hem vechten!" Ty wilde overiend springenom het nog dramatischer te maken, maar Joey zat nog half op hem, dus dat ging niet echt. "...Ik zou voor hem vechten als hij van me af zou gaan dan he!"

[greenlightning]

'heh wat saai,' lachte Miquel en knuffelde haar opgewekt. 'Dat is voor mij toch neit leuk? Dan wil ik ook naar jou kunnen kijken. En als ik je zie, dan wil ik je knuffelen en kusjes geven en strelen en...'
Hij merkte een opstandigheid ergens in zijn broek en hield zijn mond.
'Dus, ehm.. waar gaan we het eens over hebben?' vroeg hij, aangezien ze stevig tegen hem aanstond en eht effect dus niet te missen was. De nacht was nog erg vers in zijn geheugen.

Devopn lachte en het voelde alsof ze erom vroeg. Hij ritste de slaapzak voor een gedeelte open en kroop erbij .het was kra[ en paste absoluut neit, maar hij weigerde eruit te gaan.
'Thanx, Love, but now you're stuck with me. In every possible way.' Hij lachte opnieuw en legde zijn hoofd neer. Hioj voelde zich alsof hij dronken was, zo opgewekt en los, al had hij geen druppel op die avond.

'Maar maar...' Joey keek William heel zielig aan en toen nog zieliger naar Ty.
'Hij wil me neit, Ty! hij vind me neit mooi genoeg! ik ben aangekomen he? Vertel het maar eerlijk. Ik heb een dikke kont in deze broek!'
Hij rolde zich van Ty af en deed of hij moest huilen, wat wel in de buurt kwam. Hij moest zijn lachen zo verbijten dat hij werkelijk tranen in zijn ogen had.

[Madjic]

Carmen hield haar hoofd even schuin, ze voelde het wel dergelijk maar toch keek ze vragend. "Kijk ik zou kwaadaardig zijn als ik nu door zou gaan met jou te pesten, maar ergens lijkt me dat niet zo slim. Vooral omdat de enige manier om dit lokaal uit te komen is via het raam, omdat de deur gebobytrapped is."

June lachte en keek half geamuseerd en half verbaasd toe wat Devon deed. "Devon, waar ben je allemaal mee bezig? Dit past echt totaal niet." Ze wist niet echt waar ze haar handen (of armen) moest laten en hield deze daarom onhandig omhoog.

Ty sprong nu echt overeind. "Ok, nu heb je het echt voorelkaar!! Niemand beledigt mijn Joey zo!" RIep TY zo hard dat Roc boos opkeek en William bijna geschrokken naar achterendeinste. "Joey, sta mij toe deze brutale snotaap een lesje te leren voor het gemeen zijn tegen jou. Of wil je de eer hebben dat zelf te doen?" HIj keek even over zijn schouder naar Joey en schoot in de lach.

[greenlightning]

Miquel rilde en gromde iets.
'Pas maar op, want ik ontvoer je zo .Ik hang je over mijn schouder, spring uit eht raam en neem je ergens naartoe waar niemand je vind. dan zal ik je laten voelen wat een prins allemala kan als jhe hem tot eht uiterste uitdaagt...' Hij voelde hoe eht ding in zijn broek bleef groeien en rilde opnieuw. Hij fluisterde, want als een van haar broers dit hoorde, zou hij waarschijnlijk zijn kans op nageslacht wel gedag kunnen zeggen.

'tegen jou aan kruipen,'grijnsde Devon toen hij eenmaal lag. Hij had zijn armen om haar heen geslagen, omdat hij ze anders niet kwijt kon en speelde met haar billen, nu hij er toch bijkon en niemand het kon zien.
'Jij wilde dat ik me neit verstopte... Is dit geen goeie oplossing? Ik wil wel dichterbij komen, maar ik vrees dat we daarvoor toch priveci nodig hebben.' Zijn grijns was veelbetekend en plagend.

Huilend rolde Joey op zijn rug heen en weer. Hij [probeerde iets te zeggen maar kreeg het neit voor elkaar. De woorden werden vervangen door "haha's" en hij hield zijn buik vast. Tyá sreactie was te mooi om waar te zijn, maar de reactie van William! Hij dacht dat hij het bestierf. Rocs boze gezicht maakte het helemaal af. Dit kon niet beter, tenzij zijn buik neit uit elkaar plofte. dat zou al helemaal mooi zijn.

[Madjic]

Carmen knipperde met haar ogen en keek hem vrij rustig uit. "Ik daag je niet, ik ben enkel volkome eerlijk. Jij maakt het ervan dat ik je uitdaag, wil je dat ik je uitdaag?" Ze wist wel wat voor gevolgen dit kon hebben, maar ze vond het te grappig om te stoppen. Bovendien wilde ze wel eens weten of dat ontvoeren van hem werkelijkheid was of amar een bluf.

June besloot haar armen maar gewoon ergens op Devon te laten liggen, aangezien hij hetzelfde deed alleen dan wat gerichter. "Ja, het is wel een goede oplossing. Ik kan moeilijk zeggen dat ik dit niet prettig vind." Ze glimlachte. "Al zouden we niet de ene zijn die dan privecy nodig hadden." Zei ze na een blik over Devon heen naar Carmen en Miquel.

Roc en William keken het tweetal bijna angstig aan. "Ik denk dat we de ziekenzaal moetenw aarschuwen. Want het gaat niet helemaal goed met ze." Zei Roc vrij kalm, hij kon niet echt lachen om ze. "Dat of we moeten iets doen om hun geluid te dempen, dan zou er geen probleem zijn." Voegte William eraan toe.

Ty draaide zich om naar William en Roc en stak zijn vinger op om iets te zeggen, maar hij moest opnieuw lachen. "Konings.... dit is... Konings..." Murmelde hij tussen door. Hij had het niet zo erg te pakken als Joey, maar het kwam er in de buurt.

[greenlightning]

Miquel keek haar even een moment aan wierp toen een blik op de jongens achter haar. Hij boog zich naar opzij en zwaaide even om de aandacht van Carmens "broers" te trekken.
'Zodat jullie niet denken dat ik gewoon gek ben, ik moet me even houden aan mijn prinselijke belofte,. Dus.. tot ziens.'
Met die woorden en een brede grijns, greep hij Carmen bij haar middel, wierp haar over zijn schoduer en sprintte richting het raam. Hij sprong op het kozijn en leit zich vervolgens omlaag storten, maar zorgde wel dat hij ver genoeg van de muur af zat, zodat Carmen de muur neit kon raken. De grond naderde snel, maar hij had zijn stok bij de hand en sprak een spreuk uit op een tak boven hem, zodat er een lange draad uitkwam. Ze midenrden vaart en raakten zacht de grond. Eenmaal beneden zette hij Carmen weer op de grond en trok zijn wenkbrowuen, hoewel het hem zou verbazen als ze dat kon zien in het donker.
'Dus, nu ben jij ontvoerd. Of wilde je dat ik je nog ergens heen bracht?'

Devon lachte en pobeerde zich zo mogelijk nog dichter tegen June aan te vleieen, tot hij besefte dat hij daar toch echt iets anders voor moest doen. Ten eerste zich uitkleden. Ten tweede ergens heen gaan waar hij niet vermoord werd door Junes bewakers. Hij grinnikte bij die gedachte en nog harder toen June het had over Miquel en Carmen. Hij richtte zijn aanacht zo goed en zo kwaad als dat ging op het tweetal en moest werkelijk lachen om Miquels woorden en barstte in mlachen uit toen hij uit het raam verdween.
'Dat is een goed idee!' Lachte hij en bewoog zich als een rups in de slaapzak.
'Kom op, dat gaan wij ook doen.' Hij kronkelde zich half richting het raam, al moest hij het snel opgeven vanwege een volgende lachsalvo. Het lachen spande zijn toch al gespeirde buik nog meer aan en hij voelde Junes buik heel dicht tegen de zijne aan.

Joey lachte alleen nog maar. ZIjn buik ging snel op en naar en toonde een deel van zijn wasbordje. De tranen liepen nog steeds over zijn wangen en opeens was hij dankbaar dat zijn vriendin hier neit was. Ze wist hoe hij reageerde op dit soort buien van hem. dan prikte ze net zoalng in izjn buik to hij ophield.
Hij draaide zijn hoofd half om naar Ty en zei hakkelend: 'Ik hou van je Ty. Blij dat ik jou heb om me te beschermen. En voor me op te komen. tegen die gemene William, die neit van me houdt.'
De volgende lachslavo vloerde hem volledig. Hij dacht dat hij ging stikken, maar dat viel gelukkig nog mee.