|
Post by \\ Jess' on May 17, 2008 17:26:40 GMT 2
Tatyanna liep met haar tas naar het meer toe. Ze had totaal geen zin meer in Zweinstein. Al haar vrienden negeerde haar maar en ze zag er echt tegenop om de examens te gaan doen. Ze pleurde haar tas dan ook bijna in het water. Ze liet zich met een plof vallen en ging languit liggen. Ze strekte haar armen en haalde diep adem. Ze sloot nu haar ogen terwijl ze zachtjes begon te zingen. Nee dat was ook niet leuk om te doen. Ergens achter zich hoorde ze miauw. En haar gezicht klaarde op. Eindelijk iemand die wel blij was om haar te zien. Youna sprong naast haar naar een vlinder en Tatyanna schoot overeind. Ze aaide haar kat en deze miauwde terug.
Na een tijdje was Youna druk bezig met vliegjes vangen. Tatyanna glimlachte zachtjes om Youna. Het was echt een leuke en mooie kat. Toch mistte ze de aandacht van haar vrienden. Maar daar mocht ze nu niet teveel aan denken. Tatyanna ging weer liggen. Ditmaal met haar blik op de lucht. Ze keek naar de mooie wolken die voorbij kwamen. Ze zag er soms wat dingen in. Maar uiteindelijk was dit ook saai.
|
|
|
Post by Madjic on May 17, 2008 17:50:16 GMT 2
Met een zwart-wit katje op haar blonde haren liep June over het gras. Zoals wel vaker had Lena haar gevraadt om op Foetsie te passen. Het was niet dat June het erg vond, maar ze vond het wel een beetje zielig voor het katje. Ze hield haar hoofd zo stil mogelijk dat Foetsie er niet af zou vallen, al hield het diertje zich bijna te stevig wvast. Het katje miauwde even zacht en June glimlachte geraakt. Ze kon totaal niet tegen dat zielige geluid van het dier. "Nou Foets, wat gaan we doen? Vandaag hebben we niet de hele meute bij ons, dus we kunnen alles doen wat we willen." Zei ze ontzettend vrolijk tegen het katje op haar hoofd.
|
|
|
Post by Krista - on May 17, 2008 17:57:02 GMT 2
Zwijgend strompelde Lewis over het gras, niet wetend waar hij eigenlijk heen ging en of waar hij heen liep, dat wel de plek was waar hij heen zou willen gaan. Normaal gesproken deed hij niet zo filosofisch, maar het was dat hij redelijk in de war was door de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. 1: hij was bijna aangerand, zo noemde hij het zelf maar even, door Kyra. 2: zijn moeder had een dochter gekregen, maar hij wist niet of hij daar blij of verdrietig om moest zijn. En als hij daar verdrietig om was, klopte hij zelf dan nog wel? Hij had geen idée waar hij nu ongeveer heen liep en schrok zich dan ook dood toen opeens een meisje voor hem opdoemde, waar hij bijna overheen struikelde. "Sorry" bracht hij met rood gezicht uit terwijl hij zijn blik op de grond vestigde. Het was niet zijn bedoeling geweest om over Tatyanna, want hij kende haar bij naam maar niet bij persoonlijkheid, heen te vallen.
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 17, 2008 18:07:48 GMT 2
Youna was weggerend. Omdat deze natuurlijke en andere kat rook. Daar door schrok ze weer een een ker en kwam weer overeind. Ze voelde wat tegen zich aan en hoorde toen een sorry. Ze grinnikte en keek naar wie het was. Haar ogen bleven op hem gericht. "Heey Lewis" Ze kende hem bij naam, omdat het een vriend van iemand was die ze kende. "Gaat het wel?" Vroeg ze terwijl ze naar hem toe kroop en hem overeind hielp. Ze klopte wat gras van zijn rug af.
Youna had gemiauwd bij de kat die op het hoofd van June zat. Ze kroop bijna omhoog via June haar benen. Youna vond gezelschap altijd wel geweldig. Tatyanna keek nog even naar Lewis terwijl ze ademhaalde. Haar blik ging daarna weer naar waar Youna heen was gerend. Ze zag nu ook June staan, met een poesje op haar hoofd. Ze stak haar hand op en glimlachte vriendelijk. Daarna keek ze naar Lewis. "Gaat het echt wel?" Vroeg ze terwijl ze nog steeds vriendelijk glimlachte.
|
|
|
Post by Madjic on May 17, 2008 18:38:20 GMT 2
June lachte naar de andere poes. "Hallo daar, wil jij soms met Foetsie spelen?" Ze voelde dat Foetsie de druk op haar hoofd verminderde en van haar hoofd afklauterde. "Ho even Foets." Zei ze en pakte het katje snel van haar schouder voor hij er vanaf sprong. Ze bukte en zette hem toen op de grond. "Ga maar spelen." Glimlachte ze terwijl ze toe keek hoe Foetstie voorzichtig op Youna af liep. Ze keek even op naar Lewis en Tatyanne. Ze stak haar hand even op, niet wetend of ze het eigenlijk wel zagen, maar dat maakte haar niets uit.
|
|
|
Post by Krista - on May 17, 2008 19:58:51 GMT 2
"Nee, ja" brabbelde Lewis en snapte zelf volkomen niét meer waar hij mee bezig was. "Ik zat niet op te letten.". Ik líep niet op te letten schoot het door zijn hoofd, want hij was constant bezig geweest met lopen, niet met zitten. Maar als hij dat tegen Tatyanna had gezegd zou ze hem zeker voor gek hebben verklaard. "het gaat prima" beëindigde hij zijn monoloogje en slaakte een diepe zucht, en keek vervolgens naar de twee stoeiende poezen. Hij zag June maar deed geen moeite haar te begroeten. Hij zou dan ook niet weten wat hij zou moeten zeggen.
|
|
|
Post by \\ Jess' on May 17, 2008 20:03:53 GMT 2
Ze grinnikte om Lewis. "Ho, rustig, haal diep adem" Grapte ze terwijl ze weer naar June keek en gebaarde dat ze er ook bij mocht komen zitten. Al snel keek ze weer naar Lewis. "Mooi weertje vandaag he?" Ze keek wat vragend naar hem. "Youna" Riep ze, maar Youna kwam nog niet. "Lieve Youna" Riep ze nog een keer. Maar die was te druk bezig met Foetsie. Ze begon wat speels met het kleine katje te spelen. Tatyanna keerde zich daarom maar weer naar Lewis.
|
|
|
Post by Madjic on May 18, 2008 0:54:44 GMT 2
Foetsie verstopte zich even achter Junes benen, maar sprong toen weer tevoorschijn. June grinnikte en stond weer op. "Niet weer weglopen." Zei een beetje waarschuwend en lachte even om Tatyanna. Zelf had ze alleen een uil, dus ze wist niet echt of katten daadwerkelijk reageerde op hun naa, aangezien Foetsie dat niet deed. Ze ging in op de 'uitnodiging' van Tatyanna en liep naar haar en Lewis toe. "Hoi." Zei ze rustiger dan ze zich voelde en stak haar hand opnieuw op.
|
|
|
Post by Krista - on May 18, 2008 17:42:08 GMT 2
Bij wijze van toch maar doen wat Tatyanna zei haalde Lewis langzaam een hele grote hap adem (?? XD) en nam de uitnodiging van haar maar al te graag aan, en ging wat houterig op de grond zitten. "Mooi voor deze tijd van het jaar inderdaad" zei hij, nu al weer wat rustiger. Hij glimlachtte even en keek op toen June eraan kwam lopen en stak zijn hand even naar haar op, maar ook om haar gezicht te onderscheiden van de zon waar hij nu recht in keek.
|
|
|
Post by Madjic on May 18, 2008 19:58:41 GMT 2
June ging even op haar hurken zitten en overwoog even of ze er echt bij ging zitten. Misschien stoorde ze hen ofzo. Maar toen ze de opmerking over ht weer hoorde glimlachte ze en ging ze zitten. Het was een gewoon praatje met niet echt diepgang, dan kon het vast geen kwaad. "Liever dit dan de verstikkende hitte van de vollezomer." Ze hield niet zo ver echt heel warm weer, gaf haar maar de lente.
|
|