|
|
Post by Madjic on May 24, 2008 13:54:39 GMT 2
Hij grinnikte. "Ik vraag me af of iemand hem uit verveling niet gewoon omzeep geholpen heeft. Alleen jammer dat dat hem de mond niet echt gesnoert heeft." Hij keek naar Kist en schudde tereurig zijn hoofd. "Niet echt dat een andere leraar dit vak wel interesant kan maken hoor."
Ty versteef toen hij het woord Mammie uit Scotts mond hoorde komen en draaide zijn hoofd stroef naar hem toe. Hij had zich liever buiten het onzinnige geruzie van de twee gehouden, maar dit kon nog wel eens betrekking hebben op hem. "Ik hoop dat je het niet tegen mij hebt." Zei hij nog kalm maar voelde iets in hem opvlammen. Hij hoorde Kist in de verte en voelde ook een teleurstelling dat de oude zak alweer verder aan het gaan was.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 24, 2008 14:39:03 GMT 2
De prettige glimlach op het gelaat van Illias verstrakte meteen tot een neutrale, aan de hatelijke kant leunende, blik. "Ik zou het ten zeerste op prijs stellen mocht u mijn moeder buiten dit gesprek laten. Wat ik doe en laat op deze school gaat mijn moeder niets aan. Daarbij was ze in haar eigen studentenjaren veel heviger dan ikzelf was." mompelde de jonge ravenklauwer daarop. Hij voelde hoe al de nekhaartjes overeind gingen staan uit pure haat voor Scott.
Hij richtte zich even op Ty en moest een lichte glimlach onderdrukken toen hij diens commentaar hoorde. Het was niet netjes om zo over leraren te praten maar er waren er een paar van wie Illias het niet jammer zou vinden mochten ze een 'ongeluk' krijgen maar de kans dat ze weer opstonden om te spoken, zoals de oude Kist, zat er wél in. En hij wilde absoluut geen spokende Sneep rond zich hebben hangen. De gedachte alleen al deed kippenvel over zijn hele lichaam kruipen. "Uit verveling denk ik niet. Ik denk gewoon dat iemand hoopte om die vervelende stem nooit meer te hoeven horen." sprak hij daarop en keek even weg van Scott. De jonge ravenklauwer stond op het puntje om zijn geduld te verliezen met het pufje.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 26, 2008 7:10:49 GMT 2
"Nee, sorry dat ik mísschien je grote ego breek maar ik had het niet tegen jou. Ik had het tegen hém". Hij maakte een hoofdgebaar naar Illias en ging wat verder onderuit zitten. Oke, hij had het misschien fout gehad. Aan Ty had hij nu ook al een hekel, maar hij was er zelf niet echt van onder de indruk. De enige die hij na 5 jaren zweinstein aardig was gaan vinden was Cyvix, en verder had hij bar weinig vrienden gemaakt. Hij hield gewoon niet van.. van mensen in het algemeen, en Cyvix was de uitzondering die de regel bevestigde. "Laat maar, we houden je moeder er wel buiten. Ze geeft toch geen enkele betekenis toe. Niet in dit gesprek, en niet in het echte leven, maar ik ben nog niet klaar met jou".
Hij hield zijn blik strak op Illias en voelde dat bijna ieder spiertje in zijn lichaam gespannen kwam te staan. Hij hield ook niet van vechten, maar als het erop aan kwam deed hij het wel.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 26, 2008 14:37:23 GMT 2
Ty knipperde even traag met zijn ogen toen hij naar Scott keek. "Mijn ego is niet gebroken hoor. Die is vrij sterk." Zei hij toen en keek weer met tegenzin naar de leraar. 'Ik zou jou echter wel gebroken hebben.' Dacht hij in stilte.
Als je hem ergens boos mee kon maken, was het zijn ouders.
Ty kon zijn aandacht niet echt lang bij Kist houden en keek weer naar Scott. "Waarom ben je eigenlijk zo boos tegen mij? Heb ik really iets gedaan dat jou beledigt, gekwetst of pijn gedaan heeft? Want zo ja moet je het me vertellen, because I don't remember."
Dat hij boos was op Illias kon hij nog wel begrijpen. De jongen had een enorme bek, bijna net zo groot als die van Scot zelf. Maar hij had toch niets gedaan?
Zijn blik ging naar Illias. "Helaas heeft dat er wel voor gezocht dat iedereen ermee opgescheept zit tot Zweinstein in de tijd vergaat."
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 26, 2008 18:42:50 GMT 2
Illias trok zijn bovenlip weer op in pure walging voor Scott. Hij voelde een lichte huivering langs zijn rug omlaag kronkelen en zag ineens het gezicht van Kyra in Scotts gezicht. Zijn huivering werd daardoor verdubbeld en hij voelde hoe hij kippenvel kreeg over zijn hele lichaam. Dat meisje had hem heuse trauma's bezorgd om een of andere reden.
Uiteindelijk vermande Illias zichzelf weer en keek strak naar Scott toe. "Wat ga je dan doen? Dat maniakaal mormel van je op me af sturen? Doe me een plezier en muilkorf dat ding de volgende keer." Hij rolde zichbaar niet geïntimideerd met zijn ogen en keek naar Ty. In Scott zag hij geen greintje bedreiging. Hij leek op het eerste zicht achterlijk en fysiek slap. Wat zou hij dan kunnen doen? Volgens Illias zou hij hem in een duel makkelijk kunnen verslaan en bij fysiek geweld zou hij misschien iets meer moeite moeten doen maar hij zou het toch uiteindelijk winnen. Maar schijn bedriegt soms. Of dat in dit geval was moest Illias nog zien uit te vissen. "De jongen heeft gewoon aandacht tekort. Dat ziet u toch zo. Maar met een beetje geluk wordt hij al net zo depressief als Henk zonder Hoofd en trapt hij het wel af. Ik ben al blij genoeg dat hij geen opmerkingen maakt dat we niet opletten zoals Professor Sneep doet." Ook die naam deed hem alweer huiveren en licht kippenvel op zijn armen verschijnen.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 27, 2008 21:47:04 GMT 2
"Misschien moeten we dat wel doen. Misschien hou jij dan wel een keer die grote opgeblazen kop van je, want ik denk niet dat iemand op deze wereld behoefte heeft aan die kakkerige praatjes van jou!". Ja, Scott was inmiddels weer op dreef, en het zou niet lang meer duren voor hij de dure woorden zou gaan gebruiken en dramatische met zijn armen zou gaan bewegen, om zijn gelijk nog wat te verduidelijken. Sterker nog, je kon het bijna op de secondes af te llen. Toen Illias de opmerking over zijn depressiviteit maakte barstte de bom los. Scott voelde zich sowieso al vrij snel aangevallen en dat werd alleen nog maar meer versterkt als dingen uit het verleden erbij werden gehaald, alhoewel Illias dat niet kon weten. "Hou je mónd over hoe depressief ik dan wel al niet mag zijn en mag worden. Jij hebt géén idee!"
|
|
|
|
Post by Madjic on May 27, 2008 22:36:25 GMT 2
Ty zuchtte en schudde zijn hoofd. "Okey, calm down allready!" Zei hij net iets te hard, want Kist keek boos naar hem om. "Sorry meneer." Zei hij met een glimlach voor hij snel weer naar de ruzieen de jongens keek. "Jij bent een zak-" Tegen Illias. "-en jij bent overgevoelig. Nu tevreden?" Tegen Scott. "Het maakt totaal niet uit met wie hij omgaat, respecteer het." Zei hij weer tegen Illias en keek weer naar Scott. "En jij moet je niet zo opblazen over wat een zak als hij zegt, dus hou je gemak toch." Hij sloeg zijn armen over elkaar. Hoe graag hij ook naar hun geruzie luisterde, werd dit hem iets te veel.
"So could we continue with a peacefull conversasion? Without getting angry?" Hij keek beide even een beetje boos aan.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 28, 2008 6:59:47 GMT 2
Illias grijnsde enkel lichtjes om Scott. Hij voelde niet meteen angst om hem. Hoe vaak was hij wel al niet bedreigd geweest door zijn vader? En het zou de jonge Ravenklauwer verwonderen mocht Scott sterk genoeg zijn om zijn longen om zeep te helpen of zijn botten te breken zoals Joshua. "Opgeblazen kop? Oh, gaat u schelden, jongeheer? Dat noemt men verlies van diens temperament en in normale discussies had u deze al verloren maar er schijnt niets normaals aan u te zijn dus ik zal het door de vingers zien." sneerde Illias dan die zo langzaamaan zijn arrogantie liet doorwegen, iets wat hij maar zelden hoefde te gebruiken. "Jongeheer? Jij mag zo depressief worden als u dat zelf wenst. Misschien dat u zelfs zo depressief wordt dat u zichzelf van de trap gooit of dergelijke zodat we niet langer naar uw rariteiten hoeven te luisteren." In zichzelf kon Illias zich nu wel slaan. Hij was te ver gegaan hiermee. Maar zichzelf nu excuseren voor iets dat hij met zo'n arrogantie en kalmte had gezegd zou extreem dom overkomen.
Nogal geschrokken keek Illias op toen Ty zich er mee ging bemoeien. Hij drukte zijn vingertippen tegen zijn borst aan in een beledigde houding en hield zijn hoofd schuin. "Een zak, mijnheer? Wel als we aan zulk grof taalgebruik gaan doen om zulke kleine redenen... En ik die dacht dat de meeste zwadderaars al barbaars waren." mompelde de jonge Engelsman op een lichte, beledigde toon en snoof diep door zijn neusgaten om dat nog eens uit te drukken. "I, on the other hand, do not think that a peacefull conversation with some barbarians, such as yourselfs, is quite possible. With all respect, or how much respect is left for you, I do not think that I should conversate with Vipers. The risk of getting involved in a fight is to big to take." was het antwoord van Illias op dat van Ty. Anders dan Ty had Illias een extreem bekakt accent dat ze enkel in Engeland konden hebben.
Het kwam nogal nukkig over toen de jongeman zijn armen over mekaar kruiste en weer naar het bord keek. Hij haakte een van zijn handen los en sloeg zijn notities over om vervolgens enkele aantekeningen te maken. Hoewel hij had gezegd dat hij niet verder zou conversereren met Ty en Scott was hij dat echter wél nog van plan. Hij zou zich er niet helemaal als een laffaard uittrekken.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 29, 2008 7:29:04 GMT 2
Scott had eerst zwijgend en dodelijk kalm geluisterd wat Ty te zeggen had, en dat was op zich wel iets om onder de indruk van te zijn omdat : áls hij eenmaal op dreef was, niet meer te stoppen was. Hij maakte een snuivend geluid toen Illias het over 'normaal zijn' begon te hebben maar ging er niet tegenin. Hij wist dat hij nou eenmaal bij de vreemde buitenbeentjes hoorde, en hij zou ook geen poging doen om dat te gaan veranderen. Maar toen Illias over érg depressief worden begon te praten en van de trap af springen veeerde hij weer recht overeind en liet zijn stem weer horen. "Jij weet niéts van depressies, zelfmoordpogingen en al dat andere. Je dénkt dat je slim bent, meneerede ravenklauwer. Je haalt vast overal pérfecte punten voor. Maar je weet niks van Scott!". Dat laatste schreeuwde hij en zakte weer terug in zijn stoel toen Kist een verwarde blik hun kant op wierp, en trok een gezicht alsof er niks gebeurd was.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 29, 2008 10:38:44 GMT 2
Ty liet zijn hoofd met een klap op tafel komen. "Dude, shut up." Zei hij bijna wanhopig. Hij keek weer naar Illias. "Well mister englishman, this griffondor is rude too. And I really don'think you are going to shu'p, çouse you started this fight. And a true gentleman would end as well. I just hope you are going to do that with the dignity you make me believe ya have." Meestal als Ty zijn moedertaal sprak was hij juist melig, maar nu juist niet. Hij was bloedserieus en deze twee jongens haalde het bloed onder zijn nagels vandaan met hun totaal nutteloze geruzie.
Hij keek naar Scott en bedacht dat hij tegen deze jongen rustiger moest doen. "He luister eens. Waarom laat je je eigenlijk zo opfokken door hem? Zou de mening van zo'n persoon jou eigenlijk niets moeten schelen? Ik bedoel..." Hij haalde zijn schouders op, nu al weer erg gekalmeert. "zoals je zei, hij kent je niet dus kan zijn oordeel niet echt van belang zijn. Waarschijnlijk ois het op roddels gebazeert en dan, ja dan is het al helemaal useless."
Eigenlijk wilde hij dat nu een persoon als Zed hier was. Die hun alle drie heel hard ging uitlachen omdat ze zich zo drukmaakte hierover. Maar hij wist dat de zwadderaar niet eens deze les volgde, dus helaas.
|
|
