|
|
Post by Krista - on May 18, 2008 20:37:03 GMT 2
Het monotone stemgeluid van professor Kist, die feitjes opdreunde uit een of ander jaartal waarvan Scott niet eens meer wist welk het was, zo ergens rond de 16e eeuw schatte hij, zorgde ervoor dat Scott zich nog vermoeider begon te voelen dan hij al was.
Ergens in zichzelf vervloekte hij zijn koppige 'ik', aangezien die de duidelijke veroorzaker was van het stille hongerlijden, en die hongerstaking had er nu al voor gezorgd dat hij zich rotter voelde dan normaal en dat zijn maag onophoudelijk een knorrend geluid maakte, waardoor zijn mede-leerlingen steeds omkeken en zich afvroeger waar dat varkentje in de klas toch zat.
Hij frutselde wat aan de pagina's van zijn boek maar besloot dat hij nu even niks moest doen, en proberen te slapen of zoiets dergelijks. Als dat lukte.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 18, 2008 20:45:20 GMT 2
Eerst trommelde Ty verveeld met zijn vingers op de tafel, maar zelfs dat weerhield hem niet van geergerd en verveelt te zijn. "Er moet toch iets leuks te doen zijn." Mompelde hij zacht tegen zichzelf. Hij zette zijn hoofd in zijn handen en staarde even naar Kist.
Ineens, als een geschenk uit de hemel, kreeg hij een idee. Hij keek even om zich heen en zg dat enkel de stuudjes daadwerkelijk geintereseerd aan het luisteren waren. "Briljent." Zei hij weer zacht en scheurde toen, met wat hem betrof veels te veel geluid, een stuk van zijn perkament af. Hij vouwde er prachtig een vliegtuigje van zoals hij vroeger altijd voor zijn broertje deed en keek er bewonderend naar toen het klaar was. Hij hield het omhoog en richtte de punt precies op het achterhoofd van Kist. Na een paar keer zijn mikpunt goed te houden, gooide hij het papierenvlieftuigje in een rechte lijn naar Kist. En vol trots keek Ty toe op het resultaat.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 18, 2008 20:52:10 GMT 2
In de klas van Geschiedenis van de Toverkunst waren er nog enkelen redelijk bij positieven en niet weggevaagd door de verveling of in slaap gedommeld. Illias was zo een van die personen. Hij zou het zien als een pure schande om tijdens in les in slaap te vallen. Dat terwijl die man aan het bord zijn uiterste best deed om hen iets bij te brengen over de toverkunst maar Illias kon er niet veel aan doen. De omgeving leek interssanter dan de leraar en liet zijn blik dan over de personen glijden. Hij zag de vage jongen uit Huffelpuff die bekend stond om zijn hongerstakingen en omdat hij omging met het 'freakshowmeisje'. Vreemd genoeg was die er vandaag niet bij zijn zijde. Hij trok maar onverschillig zijn schouders op voordat hij wat nonchalanter op de stoel ging zitten. Hij zat onderuitgezakt en had zijn arm over de leuning geworpen. Tenslotte bleef zijn blik haken op Ty. "Dat gaat niet werken. Hij is een geest. Het vliegtuigje gaat gewoon door hem heengaan zonder dat hij het merkt." zei hij een beetje bij de hand hoewel Illias het vriendelijk bedoeld had. Hij wou niet naar de les luisteren. Die les zou hij later wel in zijn boek leren. Het bleef hetzelfde.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 18, 2008 21:29:42 GMT 2
Scott staarde nog steeds voor zich uit alsof hij in trance was maar keek opeens om toen hij stemmen hoorde. De poging van Ty om het vliegtuigje naar Kist te gooien kon hij wel waarderen. Alhoewel de geest er niks van voelde dat het vliegtuigje tegen hem aan zou komen zou hij toch wel misschien schrikken van het witte papiertje dat plotseling door zijn neus kwam vliegen. Hij grinnikte even bij het idee terwijl hij zijn armen nog wat steviger tegen zijn maag aan drukte, om zo het hongergevoel te negeren.
Zijn goede humeur dat hij een paar minuten had gehad was op slag verdwenen toen hij Illias hoorde praten. "Betweter" mompelde hij geïrriteerd, en deed niet eens zijn best om zijn stem laag te houden. Hij draaide zichzelf een halve draai om, zodat hij met zijn hoofd naar achteren zat en zo Ty en Illias kon horen. Daar was het waasrchijnlijk wat interessanter dan bij Kist.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 18, 2008 21:37:57 GMT 2
Ty keek vrolijk om. "Ach, dat maakt niet uit. Zolang hij maar schrikt of boos word of want dan ook dat de 'les' wat interesanter maakt. Daarvoor offer ik graag een middagje bij nablijven voor op." Zei hij en keek weer om, om net te zien hoe het vliegtuigje door de profesor ging. Kist schrok eerst, maar keek het vliegtuigje toen verbaasd na waardoor hij stopte met praten.
Ty wipte even op en neer op zijn stoel en genoot van de tijdelijke stilte die hij gecreert had.
(Als iemand voor Kist wilt spelen, be my guest, want ik kan dat niet XD)
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 19, 2008 7:00:05 GMT 2
Illias keek met een ijskoude blik naar Scott. Hij was niet zo iemand die snel vooroordelen deed maar hij wist dat hij deze vage jongen nu al niet kon hebben. Er was gewoon te veel aan deze jongen mis. "Excuseer, jongeman. Heeft iemand om uw commentaar gevraagd? Dat van mij was ten minste iets wat men nog niet kon weten maar dat van u is overzichtelijk nutteloos." kaatste hij terug op een licht vijandige toon. Uiteindelijk zuchtte de ravenklauwer diep en ging zich weer richten op Ty, die zou tenminste wel wat vriendelijker kunnen zijn. Hij richtte echter zijn wenkbrauw op bij het horen van de jongen. Waarom zou iemand straf willen? Goed, de les was saai maar om daarvoor de orde te verstoren. Illias mocht er niet aan denken om een blazoen te doen op zijn smetteloze strafformulier dat in al die jaren nog nooit was gebruikt.
De jongen schudde maar kort zijn hoofd voordat hij naar Kist keek die duidelijk in de war was na de 'aanslag' op hem. Voor de rest was het ook akelig stil in het lokaal. Niemand zei een woord en Illias was daar geen uitzondering op.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 19, 2008 19:45:31 GMT 2
"Nou, niemand heeft jóu om je mening gevraagt" kaatste Scott geïrriteerd terug. Even leek zijn slechte humeur met een klap weer op te houden, en keek hij rustig voor zich uit, afwachtend wat de geest voor een reactie zou hebben. Daarbij, enige verdere gesprekken met Illias waren complete tijdverspilling. Over Ty had hij geen mening gevormd, als uitzondering, waarschijnlijk omdat hij niet als een arrogante kwla overkwam.
"En dan dicteer ik : Sevillia Saserbillé, een heks uit Spanje, zorgde voor een totale opstand onder de bevolking toen ze vond dat sfinxen een legaal huisdier moesten worden" zei Kist met zijn monotome stemgeluid, maar daar kwam verandering in toen hij schrok van het vliegtuigje dat door zijn voorhoofd kwam zweven. "Wat gebeurd er?" schreeuwde hij overspannen, en het hele lokaal leek wakker te schrikken uit een eenzame slaap.
|
|
|
|
Post by Madjic on May 23, 2008 18:06:19 GMT 2
(Correctie, Ty komt uit Griffoendor.  Foei foei Snoepie  ) Ty keek even wat onnozel van Illias naar Scott en terug. "He?" Kwam er zeker zo onnozel uit. Maar zijn gedrag werd verstoord door Kist en Ty schoot in de lach van zijn verwarring. "Volgens mij vallen de allïen u aan meneer. Of misschien het spook van Sevillia Saserbillé die u komt straffen omdat ze niet wilt dat u over haar praat." Hij zwaaide met zijn vinger heen en weer alsof de proffesor iets verkeerd gedaan had. Hij verried zichzelf op deze manier wel een beetje, maar de verstrooide professor merkte er misschien wel niets van. Al zou het hem niets uitmaken of hij het merkte of niet, Kist kon toch nooit een straf verzinnen dat hij werkelijk bang werd of zijn gedrag berouwde. |
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on May 23, 2008 18:36:25 GMT 2
Illias rolde duidelijk geërgerd met zijn ogen en keek naar Scott. "Ik vond mijn mening nuttig genoeg om mede te delen. Anders dan uw commentaar." mompelde hij nog steeds beleefd maar wel wat vijandelijker. Als het niet was geweest dat Kist zo verstrooid had opgekeken en begon te schreeuwen had Illias er nog iets achteraan gegooid maar hij vond het beeld voor hem momenteel interessanter dan Scott. "Excuseert u mij, jongeheer. Maar hoort u niet bij dat Freakshowmeisje dat zonodig mijn vriend moest slaan? U weet wat men zegt. Soort zoekt soort." kaatste hij op een gemene manier terug voordat hij zijn hand ophief als teken dat hij er niet verder op inging.
"De geest van Saserbillé?" zei hij al grijnsend naar Ty en schudde ongelovig met zijn hoofd. Hij wierp nog een uitdagende blik naar Scott voordat hij zijn blik op Ty bleef gevestigd houden. "Ik zou eerder zeggen dat zelfs het papier wilt dat die man zijn kop houdt. Hij is werkelijk té saai om te leven. Geen wonder dat hij niet merkt dat hij dood is. Die man heeft nooit een leven gehàd!" lispelde de ravenklauwer op een zachte, lispelende toon.
|
|
|
|
Post by Krista - on May 24, 2008 10:12:43 GMT 2
(*schaam schaam schaam 0:-) *)
"Misschien zoekt soort inderdaad soort" antwoorde Scott rustig terug, en er verscheen een glimlachje op zijn gezicht. De hele vertoning met Eric en Cyvix in de grote zaal had hij vrij grappig gevonden, en hij was niet de enige geweest. Voornamelijk aan de tafel van zwadderich werd flink wat afgelachen, en Scott metrkte nu al dat het enorme ego van de jongen nu al wat deukjes en krasjes liet zijn. Hij snoof even toen Illias ging praten, wierp nog een blik op Kist maar zag dat al het 'leuke' al weer was opgehouden, en besloot zijn aandacht bij Ty en Illias te houden. "Mag je dat wel zéggen van je mammie, over een professor?" kaatste hij kinderachtig terug.
"Geest van Sevillia?..." mompelde Kist terwijl hij even treurig zijn hoofd schudde "Die hebben ze al jaren niet meer gezien. Wat ons meteen op het volgende thema brengt : de processen rond de sfinxen en Sevillia Saserbillé". De logica tussen deze twee zinnen ontging Scott compleet, maar Kist leek erg zeker te zijn van het feit dat het klopte.
|
|
Foei foei Snoepie 
)