|
Post by CherryOnTop on Jul 29, 2008 16:13:03 GMT 2
media.photobucket.com/image/sasuke%20anbu/Tenten_123/ANBU/sasuke_anbu1.jpg?o=27( Even uitleg: ANBU betekend: ANsatsu Senjutsu Tokushu BUtai wat betekend: Special Assassination and Tactical Squad of kort samengevat: Dark side. Een ANBU beschermt het dorp en gaat op hoogst gevaarlijke missies, de outfit is wit met zwart of zwart met grijs, vaak dragen ze een lange jas over de outfit. De tattoo op de linkerarm staat voor het ANBU wezen. Kort gezegt zijn het sterke ninja's met vele taken, het beschermen van de stad en het vermoorden van de slechte ninja's. Even uitleg zodat jullie het weten wat het voorsteld xD ) Alex had voor een grote verandering in outfit gekozen. Hij had het compleet zelf in mekaar gezet en de tattoo op zijn arm was vrijwel echt. Een jaar geleden laten zetten, hij wist niet eens waarom hij gekozen had om naar het gala te komen maar nu hij er toch was, was er geen keuze om terug te gaan. Zouden zijn vrienden hem nog herkennen? Wie weet. Rustig liep hij met zijn blik op hetgene wat binnen de zaal was naar binnen toe. Om niet op te letten en tegen iemand aan te knallen. Meteen stapte hij terug en liet zijn hand snel om de pols van het meisje gaan, voor het geval ze haar evenwicht zou verliezen en op de grond zou vallen. "Sorry, ik lette niet op" verontschuldige hij zich snel. Hij keek van de zaal naar degene waarvan hij de pols beet had. Als ze zou reageren zou hij haar weer los laten, enkel om te zorgen dat haar niets overkwam. In het zakje dat bevestigt was aan zijn been zaten een aantal scrolls. Op het zwarte heupzakje zaten kunai's en shuriken. Enkel om de outfit compleet te maken. Ze waren onschadelijk. Alex glimlachtte eventjes naar het meisje voordat hij haar pols uiteindelijk toch los liet. (Waardeloos *prikt Jade* XD)
|
|
|
Post by Madjic on Sept 3, 2008 22:44:31 GMT 2
(Jullie twee vinden het misschien onzinnig, maar ik vind dat het gewoon verder moet!!!!)
Roc grijnste. "Maar ik ben er zeker van dat uw vriend ons niet zal herkennen. En als hij dat wel doet, dan maakt het toch niets uit? Hij is veel te min voor uw sprankelende schoonheid. En ik weet zeker dat hij u niet uit de handen van de slechterikken kan houden." Hij grijnste breed en keek haar wat uitdagend aan. Hij ging weer overeind staan en stak zijn arm naar haar uit. "Staat u mij toe." Voegde hij bij de uitnodiging om haar arm aan die van hem te haken. Het amuseerde hem wel om te doen of ze elkaar niet herkende. Of tenminste, dat zij hem niet herkende en dat hij iemand anders was. De werkelijkheid was natuurlijk niet zo. Hij zou haar van de andere kant van de zaal nog zien en herkennen.
Zed lachte. "Ach wel nee, muisje. En het doet me geen groter genoegen om je hier te zien. Je ziet er lievelijk uit." De plagende toon in zijn stem was totaal niet te missen. "Pas op dat een verklede schurk je niet probeert te ontvoeren, dat zou niet zo leuk zijn." Xander keek verbaasd naar Zed. Hij kende het meisje wel, maar wist eigenlijk helemaal niet dat die twee contact met elkaar hadden of, zoals het nu leek, vrienden waren. "Wat is dit? Je vriendinnetje?" Ook hij klonk plagend en gemeent gemeen. Maar Zed reageerde er niet op, dat liet hij aan Cassandra over. DIe kon het ongetwijfelt beter overbrengen in die dikke kop van Xander als hij.
Saluka wou zich eerst met de jongens bemoeien en zeggen dat ze niet zo gemeen moesten zijn. Maar haar aandacht werd getrokken door een aanwezigheid die hen naderde. Onmiddelijk vergat ze Xander, Zed en Cassandra, deed zelfs enkele stappen van hen weg. Ze waren niet meer interesant nu Thobias er was. Van oor tot oor glimlachent wachtte ze tot hij bij haar was. Ze werd wat roder toen hij boog en ze de roos zag. "Dank je." Zei ze mee ze hem aannam. "Ik ben blij dat je gekomen bent. Ik wist niet zeker of je zou komen, maar ik hoopte het wel." Eigenlijk was ze opgelucht dat hij gekomen was. Want als hij niet gekomen was dan zou ze het waarschijnlijk stukken minder leuk gehad hebben en misschien wel gewoon naar hem op zoek zijn gegaan. En nu was ze hier met het persoon met wie ze het liefste hier ook was.
|
|