Crying thanks to some Slytherins (Sasha/Open)

[Ridje]

Terwijl de tranen over haar wangen rolde liep ze snel over het gras naar binnen, de trap op, langs wat bezorgd kijkende eerstejaars, langs haast onthoofde Henk die haar nog na vroeg wat er was, nog hoger de trap op waarna ze het wachtwoord mompelde en de warme leerlingenkamer in stapte. Nog steeds met tranen in haar ogen keek ze rond en toen ze zag dat er maar 1 of 2 eerstejaars waren die aan het schaken waren zuchte ze opgelucht. Snel liep ze naar haar gebruikelijke plekje, de grote zetel die naar het raam gericht stond met aan beide kanten een bank. Onderweg naar de zetel zag ze Dani haar kant op lopen bezorgd mauwend. Snel plofte ze neer in de stoel en Dani sprong op haar schoot waarna ze Sasha zacht kopjes begon te geven. Met haar enne hand veegde ze de tranen weg en met de andere hnd begon Sasha Dani over haar vacht te strelen. Zacht spinnend rolde Dani zich op op Sasha's schoot. "Stomme Zwaddjes" mompelde Sasha nog voordat ze uit het raam keek en in gedachtes verzonk.

[melien]

"Poekie, kom hier!" riep Elvira terwijl ze achter haar kat aan liep. Haar huiswerk was net gemaakt, en dan moest die kat natuurlijk weer zo nodig er mee vandoor gaan. Geergerd liep ze de leerlingenkamer in, om zich heen kijkend naar Poekie. In plaats van de kat vonden haar ogen echter Sasha. Alle ergernis was meteen vergeten en er was bezorgdheid voor in de plaats gekomen.
Rustig liep ze naar Sasha toe. "Hey Sash, wat is er?" vroeg ze. Elvira ging op de leuning van de stoel zitten en sloeg een arm om Sasha heen. Ze had zo'n vaag voor gevoel dat het antwoord iets met zwadderaars was, ookal had ze niet gehoord wat Sasha had gezegd.

[Ridje]

Uit haar dromen opgeschrikt doordat de arm om haar heen werdt geslagen keek ze op naar Elvira. Er waren al weer een paar tranen over haar wang gerold nadat ze ze een paar minuten geleden nog weg had geveegd. Wat beschaamd keek Sasha naar Elvira en keek dan naar de grond. "Hoi El. Wat stomme Zwadjes, ze hebben me alweer aan het huilen gekregen." Bracht ze wat gemaakt lachend uit. Dani was van Sasha's schoot gesprongen en keek wat beledigd naar Elvira die Sasha's aandacht kreeg in plaats van de kat. Zacht mauwde ze eens voordat ze haar vacht begon te likken. Stil keek Sasha even naar Dani maar keek dan weer naar Elvira. "Ik laat me elke keer weer zo voor schut zetten door die stomme zwaddjes." zei ze dan beschaamd.

[Krista -]

Toen Evan de leerlingenkamer binnenliep had hij niet verwacht dit tafereel aan te treffen : Een huilende Sasha, met een troostende Elvira.
Even knipperde hij met zijn ogen, alsof hij er zeker van wou zijn dat hij niet in een droomwereld was gestapt, en zuchtte dan en stak twijfelend zijn hand op. "Hoi" bracht hij moeizaam uit, maar was niet op een gesprek uit. Daarbij leek Sasha erg verdrietig, dus misschien wou zij ook niet praten, net als Evan.
De reden dat hij niet wou praten, had niks te maken met zwadderaars en diens onaardigheden, maar het gedoe rond Anne. Hij wist niet wat hij er mee moest, en ze had hem constant ontlopen. Dat was niet echt wat hij zich had voorgesteld toen hij haar verkering vroeg.

[melien]

"Wat hebben ze nu weer gedaan?" vroeg Elvira. Ze vond het maar niks dat de zwadderaars altijd maar andere mensen moest pesten. Vooral als het zover ging was het alles behalve goed. Toen Evan binnenkwam keek Elvira even op. Ze glimlachtte begroetend naar hem, maar zei niets. Sasha ging even voor.
Elvira gaf haar een knuffel, maar zei niets meer. Ergens wist ze niet echt wat ze moest zeggen, het waren zwadderaars wat was er anders te verwachten? "Ze zijn het niet waard." zei ze zachtjes.

[Ridje]

Kort keek ze naar Evan maar keek al snel weer naar voren het raam uit. "Ze zeiden dat Hagrid een lelijke stiktrol was en dat ik achterlijk en lelijk was." snikte Sasha, het was voor anderen mischien iets waar ze zich niks van aantrokken maar Sasha kon hier zeer gekwetst van raken. Ze keek Elvira aan en voelde haar verdriet verdreven worden door de knuffel die haar vriendin haar gaf. "Je hebt gelijk, ze zijn het niet waard. Maar ik kan er gewoon niks aan doen." mompelde Sasha waarna ze haar tranen weer weg veegde en een kleine glimlach op haar gezicht toverde. Ze haatte het dat ze zo gevoelig was, en zo snel gekwetst was, maar wat kon ze er aan doen? Waarschijnlijk hellemaal niks.

[Krista -]

Evan knikte medelevend en staarde op zijn beurt ook uit het raam, alsof hij in trance was. "In ieder geval hebben zíj geen goed functionerend zwerkbalteam" zei hij dan, alsof daarmee alles besloten was. Voor Evan in ieder geval wel. Hij stond op en strompelde richting het raam, en wierp een blik op de zon die uitnodigend op het grasveld scheen. Toch was het best koud buiten, en dat was ook de reden dat hij naar binnen was gegaan.

[melien]

"Ik weet zeker dat Hagrid geen lelijke stiktrol is. Ook weet ik heel zeker dat jij geen van beide bent. Dus hoe ze erbij komen snap ik al niet. Misschien moeten we ze gewoon een keer een koekje van eigen deeg geven." zei Elvira met een glimlach. Eigenlijk wilde ze er nog iets aan toe voegen toen Evan iets zei. Verbaasd keek Elvira naar Evan. "Ehm.. Wat heeft dat er mee te maken?" vroeg ze verbaasd. Zwerkbal was wel het laatste waar ze aandacht aan besteedde. Daarom snapte ze ook niet dat Evan er zomaar op eens over begon. Zover ze wist hadden de zwadderaars hun laatste wedstrijd zelfs gewonnen, maar daar was ze zich ook niet zeker van. "Zullen we iets leuks gaan doen en die zwadderaars maar even vergeten?" vroeg ze daarna maar aan Sasha.

[Ridje]

"Een koekje van eigen deeg?" vroeg Sasha verbaasd, haar Russisch accent was goed te horen terwijl ze dat zei. Ze wist niet goed wat dat spreekwoord betekende maar ze grijnsde als snel weer toen ze een vermoedde kreeg. "Als in terug pakken?" vroeg ze dan vrolijk. Ze keek net als Elvira verbaasd om naar Evan. Ze knikte na Elvira's vraag wat dat er mee te maken had, als teken dat ze dat graag ook zou willen weten. Zwerkbal vond Sasha wel leuk om te zien maar ze kon het niet dus zou ze er ook nooit zeer in geintereseerd zijn, ze wist niet eens alle regels. Ze had wel eens in Rusland op een bezem gezeten maar goed was dat niet gegaan. Ze keek vrolijk naar haar vriendin toen die voorstelde om wat leuks te gaan doen en knikte dan. "Ja leuk, wat wil je gaan doen dan?" vroeg ze dan blij, ze was de Zwadjes al een beetje vergeten.

[greenlightning]

Als een ware koningin stapte ze binnen. Ze had echter geen oog voor wie dan ook en liet zich op de bank ploffen. Van onder een tafel haalde ze een tijdschrift tevoorschijn.
'Je moet een grapje maken...' mompelde ze, niet eens opkijkend toen Joey zich op de rugleuning leit zakken en breed grijnzend opkeek. Hij liet Shirie haar gang gaan, terwijl zijn blik op een onbekend meisje viel. Hij staarde haar enkel aan voor een paar seconden. Dit was de eerste keer dat hij een meisje ontmoette met zo'n bijzodnere uitstraling. Langzaam wendde hij zijn blik af en glimalchte naar Elvira.
'Hallo, hello, bonjour en ola. Hoe gaat het met Elly?' Hij was in een pestbui. Shirie was zijn eerste slachtofer geweest en nu was Elvira aan de beurt. hij zou graag ook het andere meisje pesten, maar vreesde voor het beeld wat ze dan van hem zou krijgen. Al ontging de reden daarvan hem. Zijn blik viel even op Evan, maar vond hem niet interessant genoeg.

Met een gil sprong Shirie op.
Dit! Wat... Dit kunnen ze neit maken!'
Woedend sprong ze op en neer, zwaaiden met het tijdschrift.
'Wat is dit voor ene onzin? Hoe wagen ze eht op dit in een tijdschrift te zetten! Hoe wagen ze... ik sta gewoon in een tijdschrift...'
Ze leit zich verbouwereerd op de bank terug zakken, niet langer boos. De schok was nu te groot. Ze mocht dan inmiddels in het team van engeland spelen, maar ze had neit verwacht dat eht al zo snel zou gaan. Ze las het stukje opnieuw en opnieuw, starend naar de foto van haarzelf. Hoe was het mogelijk...