|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 15:55:27 GMT 2
De koffers hadden te twee meiden al in een coupe gedumpt, en nu waren ze op zoek of ze nog iemand konden vinden die ze tot hun vrienden telden. Cassandra wwas stikchachrijnig na de vakantie en ook Mara was niet in een opperbest humeur. Echt veel was er niet nodig om een uitbarsting te veroorzaken bij de twee.
"Ik denk niet dat we iemand vinden. Het wemelt hier te erg van die vervelende eerste jaars." Het was Cassandra die dat opmerkte. Ondertussen vluchtte een tweetal eerste jaars een coupé binnen zodat de twee meiden er langs konden.
Een tweedejaars grifje rende door de gang, maar lette niet op. Terwijl het meisje over haar schouder keek naar de jongen die erachter aan kwam botste ze met volle vaart tegen Mara op. Mara hield haar evenwicht niet en viel achterover. Nu had ze een uitlaatklep gevonden. "Kun je niet uitkijken ofzo?!" vroeg ze pissig. De jongen struikelde over de voet van Cassandra, maar probeerde zich staande te houden waardoor hij Cassandra mee naar beneden trok. "Kijk uit je doppen joh! Wij liepen hier."
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 16:12:57 GMT 2
Met een hand in zijn zak en met de andere zijn koffer achter zich aan slepend wandelde Zed door de veels te drukke gang. Maar echt veel moeite met de drukte had hij niet, aangezien Mack, die los liep, naar alles en iedereen gromde die in de weg liep. En iedereen die niet uit de weg ging, kreeg een hap naar hun benen cadeau.
"Heb ik je ooit wel eens vertelt hoeveel ik van die hond van jou hou." Achter Zed liep een andere Zwadderaar, Xander, die genoot van de viendschap tussen hem en Zed. Zijn humeur was niet opperstmooi, maar het was verbeterd door dit. Hij had thuis de woede van zijn ouders in volle vaart over zich heen gkregen nu zijn zus besloten had gewoon niet meer thuis te komen. Ach ja, hij kon het haar niet kwalijk nemen, als ze wel thuis kwam dan was ze dood.
Zed keek even om, maar zei niets. Zijn humeur was nog veel erger dan die van Xander en Mack speelde daar mooi op in door niet zo boos te zijn.
Een van Zeds wenkbrauwen ging omhoog toen Mack ineens stil bleef staan en kwispelde. Hij liet de koffer meteen los en dook naar voren, maar hij was te laat om Mack te grijpen die met sneltreinvaart richting Cassandra rende, luid blaffend en iedereen die niet aan de kant ging omver botstend.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 16:23:49 GMT 2
Mara kwam overeind, ondertussen had ze haar toverstaf al in haar hand. "En waar dacht jij heen te gaan?" vroeg ze aan het meisje. Haar ogen spoten vuur. Eerst had ze ruzie met haar broer gehad, en nu liep ook nog dat kleine ettertje haar omver. Ze had het behoorlijk gehad met de mensen om haar heen en ze stond op het punt een vloek uit te spreken over het grifje.
Cassandra richtte haar toverstaf op de jongen en vuurde een spreuk op hem af waardoor hij even verderop landde. "Moet je maar niet op me vallen." zei ze door op een geklemde tanden. Ze stond juist op het punt om op te staan toen ze omver werd gerend door een hond. "What the..? Kan je hier dan nooit normaal lopen?!" terwijl ze dit zei draaide ze zich om naar Mack, klaar om wie het dan ook was te vervloeken. In plaats daarvan aaide ze de hond echter. Haar blik ging naar de niet zo heel erg volle gang achter haar. Het duurde niet al te lang voordat ze had gevonden wie ze zogt. "Zed... Hou die hond eens even bij je." zei ze, niet vriendelijk, maar ook niet zo boos als dat ze net tegen het grifje had gesproken.
Mara keek naar Cassandra die eerst vloekte en toen tegen iemand sprak. Ze draaide zich om en zag eerst Zed, maar daarna ook Xander. Even leek ze opgelucht dat het twee zwadderaars waren, maar meteen herinnerde ze zich de valpartij weer.
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 16:41:41 GMT 2
Xander was languit op de vloer gesprongen, maar net zo snel weer overeind gekomen. Zonder zijn koffer rende hij achter de hond aan. Toen hij zag dat Mack naar Cassandra was gerent speelde er even een piepklein glimlachje om mond. "Sorry mevrouw, maar je weet hoe hij over je denkt."
Xander, nu ook Zeds koffer mee sleurend, kwam achter Zed staan. "Goh, ze lijken nog bozer te zijn dan jou. De wonderen zijn de wereld nog niet uit." Murmelde hij en gooide de koffer van Ze dtegen Zeds been aan. "Hier, was je vergeten." Zei hij net voor hij langs Zed heen liep. "Joh, probeer anders ruzie te maken nadat we aangekomen zijn. Dan heb je notabene meer ruimte dan hier. Hier versperren jullie alleen maar de weg."
Mack vleide zich even tegen Cassandras been aan en keek haar met grote smekende ogen aan in de hoop om aandacht.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 16:49:10 GMT 2
Cassandra kwam nu wel overeind, en dit keer zonder opnieuw te vallen. "Ja, maar dan hoef ik alsnog niet voor een tweede keer te vallen." zei ze. Een woedende blik speurde de gang af om te kijken waar het grifje gebleven was, maar die was nergens meer te bekennen. "Nee, de wonderen zijn de wereld nog niet uit.. maar die vervelende grifjes ook niet. Jammer genoeg." zei ze tegen Xander. Net was ze al in een rot humeur geweest maar nu was dat nog veel erger.
Mara wilde zich omdraaien om het grifmeisje eens even duidelijk haar mening te vertellen, maar die was er al vandoor. "Een andere optie hebben we op dit moment ook neit meer. Maar ik krijg die meid echt nog wel te pakken." mompelde Mara. "En wat maakt jullie zo vrolijk?" vroeg ze toen aan Xander en Zed. Het sarcasme droop er vanaf. Haar toverstaf stopte ze weer weg, daar had ze nu toch niks aan.
(sorry voor het korte gehalte -a-)
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 16:58:08 GMT 2
Xander keek Mara even als een soort zombie aan, maar schudde toen zijn hoofd. "Het algemene feit van gefrustreerde ouders." Zei hij om een veels te lang en onnodig verhaal kort te maken. "Maar om dan mijn woede, in de trein, te gaan richting op grifjes is een beetje overdreven, dus wat heeft de wereld gedaan om je zo boos te maken?"
Zed negeerde de vraag en greep Mack bij zijn nekvel. "Hier blijven jij." Gromde hij tegen de hond, die meteen zijn staart liet hangen en naast zijn baasje ging staan. "Het zijn niet zo zeer ge grifjes, eerder mensen in het algemeen lijkt me zo."
((Ja,... deze is duis ook kort XD))
|
|
|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 17:12:38 GMT 2
"Niks overdreven. Die gekken moeten gewoon neit in een overvolle gang gaan rennen. En al helemaal niet tegen mij aan botsen. Alsjeblieft zeg, wie denken ze wel niet dat ze zijn?" Op de vraag van Xander waarom ze zo boos was reageerde Mara niet eens. Ze wist gewoon niet hoe ze erop moest antwoorden. Plotseling leek het niet echt een geldige reden meer te zijn, maar sinds wanneer had zij een reden nodig om boos te zijn op een grifje? Juist ja, dat had ze nog nooit gehad in haar ogen.
Cassandra keek naar Zed. "Ik ben omver getrokken door een grifje dat niet uitkeek waar het liep, en daarna ook nog door je hond. Tegen Mack heb ik niks, maar die grifjes kan ik missen als kiespijn." Ook zij stopte haar toverstaf nu weg, tot de volgende botsing in ieder geval.
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 18:50:07 GMT 2
Xader lachte. "Ow toe nou! Je doet nu net alsof je de koning van de wereld bent die niet aan geraakt mag worden!" Riep hij dramatiach en deed een stap naar haar toe. "Nou sorry uwe majesteit maar..." Hij legde een vinger op haar schouder. "Oh! Kijk nou toch eens." Grijnste hij en keek Mara uitdagend aan. Ze moest zich niet zo aanstellen, maar aan de andere kant waren ijdele meisjes zo makkelijk te pesten. EN dan maakte het niet uit of ze zwad was of niet.
"Cassandra, je was net zo boos geweest als het een eerste jaar van de zwadderaars was geweest. Dus doe nou niet alsof de griffoendors de eneige zijn die domme dingen doen." Zed reageerde een beejte geirriteerd, maar dat kwam niet door Cassandra maar door de vakantie.
|
|
|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 19:29:47 GMT 2
Mara sloeg de hand van Xander geïrriteerd weg. Normaal gesproken had ze er hartstikke makkelijk om kunnen lachen, maar nu zeker niet. Ze zette een stap naar Xander toe zodat ze bijna tegen hem aan stond. "Ik geef je een tip. Irriteer geen meiden die al geïrriteerd zijn. En al helemaal niet als ze in zwadderich zitten. Er zijn genoeg grifjes die dat kunnen beamen." zei ze met woede in haar blik. Het liefste had ze hem nu een zet gegeven, gewoon om wat frustratie kwijt te raken. Maar ze deed het maar niet, want ze wist bijna zeker dat ze daar spijt van zou gaan krijgen.
Cassandra kneep haar ogen even tot spleetjes en keek Zed aan. "Daar mag je dan wel gelijk in hebben, maar het was een irritant grifje. En vandaag kan het me niet schelen hoe ik tegenover anderen had gereageerd. Het is ze trouwens geraden dat ze er niet om vragen." zei ze zacht, maar toch dreigend. Wat had ze daar een hekel aan, iemand die haar zei dat ze het fout had. De hele vakantie was al alles behalve leuk geweest, en dan nu ook nog dat commentaar van Zed. Daar had ze geen behoefte aan.
|
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 19:43:09 GMT 2
Eerst lachte Xander toen Mara zijn arm wegsloeg, maar hij zich in toen ze tegenover hem stond. Hij glimlachte amuseerd en zag te veel kansen om haar nu te vervelen. Maar een blonk er toch uit. "Maar je vergeet een dingetje. Ik zit ook in Zwadderich, en de lieve meisjes van onze afdeling boezemen me geen angst in." Vlug, maar toch te voelen en te zien, drukte hij een soort kusje op haar voorhoofd. Vervolgens deed hij grijnzend een stap naar achteren.
Zed zuchtte en schudde zijn hoofd. "Ik was vergeten dat je niemands advies of hulp nodig hebt." Hij zei dit met een glimlachje. Het was niet gemeen of boos bedoelt, maar eerder bewonderent en goedkeurend, al klonk het niet helemaal zo.
|
|
