|
Post by melien on Aug 15, 2008 20:40:48 GMT 2
Mara keek naar Xander, even niet wetend wat ze moest doen. De kus op haar voorhoofd liet ze echter niet zonder reactie. Ze hief haar hand op en sloeg hem met haar vlakke hand in zijn gezicht. "Je zou er goed aan doen om het toch wel degelijk te zijn. En er zijn maar 2 mensen buiten mijn familie die dat mogen doen. Onthoudt dat." zei ze pissig. Het gezeur met Thomas was al erg genoeg geweest na een bad met een van haar beste vrienden, ze wilde niet weten wat er gebeurde als zoiets gebeurde. Cassandra keek Zed even onderzoekend aan, ze wist niet of ze het meende of niet, maar uiteindelijk besloot ze maar gewoon dat hij het wel meende. Plotseling had ze door hoe ze eigenlijk tegen Zed praatte. Daar schrok ze toch even van. Hij was tenslotte een vriend. "Sorry, mijn vakantie was niet echt opperbest." zei ze verontschuldigend.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 20:57:50 GMT 2
Xander moest nog harder lachen, zelfs de klap leek hem niet te stoppen. "Het spijt me, maar een beetje vroeg je er wel om. En ik kan een uitdaging als deze nou eenmaal niet laten liggen. Jij als mede zwadderaar moet me toch begrijpen?" Een uitdaging? Nee zo moest hij het niet noemen, maar het was simpel weg te verleidelijk om het niet te doen. Nu Kayleigh er niet meer was kon hij het doen zonder een schuldgevoel te krijgen. Zijn wang werd een beetje rood en zwak werden de vingers van Mara duidelijk. Zed haalde zijn schouders op. "Ik ken het gevoel, zeg maar." Zei hij met een knipoog. "Maar het gezicht van dit vrolijke meisje maakt mij ook weer wat vrolijker." Hij grijnste en hield zijn hoofd zo ongeveer ondersteboven. "Kijk dat vrolijke gezichtje!" Zei hij naar Cassandras gezicht wijzend. Mack sprong overeind en hapte naar de benen van een meisje dat Zed aan wilde tikken om hem te vragen of hij aan de kant wilde. Ze stond notabene ontzettend in de weg. Maar Mack zorgde ervoor dat de meeste mensen daar spontaan geen problemen mee hadden.
|
|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 21:06:48 GMT 2
Mara was even besluiteloos. Hij had gelijk. "Uitdaging of niet, je weet best dat je zoiets moet flikken. Al helemaal omdat we beiden in zwadderich zitten. En Thomas trouwens ook." zei ze, net zo woedend als daarnet. Een week lang aan frustraties kwamen er nu uit, en eigenlijk had ze het prettiger gevonden als het tegenover het grifje was geweest, maar Xander was net zo'n goede uitlaatklep. Cassandra haalde een hand door haar haren. Toen Zed echter ondersteboven was ineens moest ze toch wel lachen. Al helemaal door zijn opmerking. "Je bent ook echt gek jij." zei ze hoofdschuddend. Ergens was ze toch wel blij dat hij en Xander waren opgeduikt. Zo werd ze tenminste binnen no time weer opgevrolijkt. "Maar vertel, wat is er met jouw vakantie?" vroeg ze toen, toch weer serieus.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 21:17:05 GMT 2
Xander haalde zijn schouders op. "Lieverd ik ben niet bang voor je vriendje. Het vriendje van mijn zus is wat dat betreft veel enger. En trouwens, stel hij word boos. Dan word hij boos op mij en niet op jou. Dus geen probleem." Hij klopte boven op haar hoofd alsof hij een hond soort van aaide. "Trouwens, waarom zou je vriendje boos wordne? Omdat ik je loop te pesten?" Ditmaal keek hij net iets serieuzer. "Want als dat zo is, is hij werkelijk net iets te snel jaloers." Zed lachte met Cassandra mee en schude zijn hoofd. "Alleen voor jou, kleintje." Grijnste hij en ging weer overeind staan. "Ach ja, er even achterkomen dat het blijkt dat je een halfbroer hebt die je al meer dan twee jaar kent en niet kan uitstaan is een erg goede manier om je vakantie te verknallen." Hij haalde zijn schouders op. Thuis was hij zo boos geweest, maar nu leek het eigenlijk heel onbelangrijk. "Dus ik denk niet dat een geweldige broederlijke band met hem zal krijgen."
|
|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 21:31:50 GMT 2
Mara wist dat Thomas snel jaloers was, en daar ergerde ze zich aan. Het was steeds zeldzamer dat ze arrogant tegen iemand deed, maar nu deed ze weer uit de hoogte tegenover Xander. "Daar gaat het niet om. En ik kan er niks aan doen dat jij geen vriendin hebt en iemand anders zijn vriendin moet pesten om tenminste een beetje dichtbij bij een meisje in de buurt te komen." beet ze hem toe. Cassandra keek Zed met gespeelde ontzetting aan. "Kleintje?! Ik ben niet klein!" zei ze. Het feit dat ze het pad blokkeerden kon haar helemaal niets schelen. Ze wachtten maar gewoon. Het verhaal van zijn half broer bracht verbazing bij haar te weeg. "Half-broer? Jij? Wie?" bracht ze verbaasd uit.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 21:40:52 GMT 2
"Ow dat doet me pijn. Ik had een vriendin voor het geval je dat niet wist... die is alleen weg." Xander wist dat het vreemd klonk, maar verdere verklaring had hij er ook niet voor. "Maar weet je, ik doe het niet om die rede. Ik denk dat je evn moet leren ontspannen en niet moet denken dat elke jongen moord voor je zou plegen... en dan waarschijnlijk een moord op dat lieve vriedje van je. Maar nee, ik wens jou en Thomas alle geluk toe. Dus ga maar kindjes krijgen." Grijnste hij. " Zed sloeg een arm om Cassandras schouders. "Jawel, voor mij zul je altijd een kleintje zijn." Ookal was hij zelf niet een van de grootste Cassandra was zijn kleintje, om het zo maar te brengen. "Maar ja, ik denk niet dat je de heer William Lyam Daniëls kent? Het was me nooit opgevallen dat zijn tweede naam de naam van mijn vader was... wel dat we dezelfde achternaam hadden, dat leek hij nooit zo leuk te vinden." Zed grinnikte. "Heerlijk om hem daarmee te pesten."
|
|
|
Post by melien on Aug 15, 2008 21:53:26 GMT 2
"Ten eerste, natuurlijk wist ik dat. Er zijn weinig jongens die zo zielig gaan doen als hun vriendin ineens weg is. Ten tweede, er zijn zat jongens die dat zouden doen maar die doen er niet toe en het kan me ook niet schelen. Ten derde, je moet je kop houden jij." zei ze. Door zijn commentaar werd ze alleen maar woedender. Ze balde haar handen tot vuisten, maar deed niets. Ookal kostte het haar erg veel moeite om niets te ondernemen. Cassandra verdraaide speels haar ogen, maar liet het maar toe. "Nou vooruit omdat jij het bent." zei ze met een grijns. Ze luisterde naar hem en haar gezichtsuitdrukking werd steeds verbaasder. "Je bedoelt toch niet die vervelende ravenklauwer he?" vroeg ze. Ze kon een gezicht bij de naam voegen, en ook enkele verhalen, maar dat was het dan ook. De behoefte om meer over de jongen te weten te komen had ze nooit gehad, maar nu vond ze het toch wel raar dat het Zed's half broer was.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 22:02:51 GMT 2
Xander trok een pruillipje. "Ik bedoel het goed hoor. Ok, dat laatste was misschien een klein beetje overdreven. Maar ik meen wel dat ik jullie het beste wens. En ik meende ook dat je niet zo.... uit de hoogte hoeft te doen hoor. Je vriendje vind je misschien een prinses, maar andere soms niet." Hij glimlachte nu normaal. "En trouwens, je bent leuker als je lacht, dus doe nou eens niet zo boos, muisje."
Zed lachte. "Ja, die vervelende Ravenklauwer. Wow, ik ben onder de indruk dat je kent. Als Mack niet achter zijn beest was aan gerent om het te vangen, had ik hem waarschijnlijk nooit gezien." Hij bestudeerde haar even. "Maar goed, ik heb geen zin om meer tijd te verdoen aan dat onbelangrijk persoon dat net iets belangrijkeris geworden als vroeger." Grinnikte hij. "Wat was er dan met jou vakantie? Iets waarmee ik kan helpen? Al is het maar met niets doen."
|
|
|
Post by melien on Aug 16, 2008 10:18:15 GMT 2
Xander frustreerde haar op dat moment enorm. "Ik doe zoals ik wil, en ook wanneer ik het wil." beet ze hem toe. "En ik ben je muisje niet." Hoe durfde hij? Het ging hem helemaal niets aan. "Denk je nou echt dat ik me van jou laat vertellen wanneer ik vrolijk moet zijn en niet? Blijkbaar had ik je overschat doen ik dacht dat je kon denken." Hoogstwaarschijnlijk zou ze later spijt krijgen van die woorden, maar dan nog zou ze het niet toegeven. Ze had het nu gewoon even gehad, en dat mocht Xander best weten. Cassandra reageerde niet op het verhaal over William. Zoals Zed zelf zei: hij was onbelangrijk. De vraag wuifde het weg. "Gewoon gezeur met mijn moeder." zei ze vlug. Het was weliswaar behoorlijk onderdreven, maar ze had geen zin om het uit te leggen. Laat staan dat ze dat kon zonder haar geheim te verklappen. Haar blik ging even naar Mack. "Handig zo'n hond. Alhoewel toverstokken hetzelfde effect hebben in deze overvolle gang." merkte ze op, een lichte grijns was verschenen op haar gezicht.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 16, 2008 12:13:54 GMT 2
"Hetzelfde hier. Want ik had verwacht dat je zou snappen dat als je zo reageert, het alleen maar leuker is. Dus dat het voor mij alleen maar leuker is om je nu muisje te noemen, Mara." Express zei Xander het nu even niet. Hij sloeg zijn armen over elkaar. "Ook bedoelde ik niet te zeggen dat je vrolijk moest zijn. Wie ben ik om je bevelen uit te delen, want de laatste keer dat ik keek was ik je vader niet. Ik bedoel het allemaal heel aardig maar jij vat het gelijk zo negatief op. En daarom ben je een muisje. Niet mijn muisje, maar gewoon een muisje."
Zed keek Casaandra even met een opgetrokken wenkbrauw aan. Hij dacht niet dat gezeur met haar moeder haar zo'n humeur op kon leveren, maar hij liet het voor wat het was en keek ook even naar Mack. "Ja, maar op deze manier heb ik er niets mee te maken. Als die kleintjes gaan zeuren, dan was ik niet degene die het probleem was, maar Mack. En hij is een vrije hond en kan doen en laten wat hij maar wilt." Grinnikte hij. "Maar kleintje, wacht even." Hij had het laatste gedeelte van de ruziënde Mara en Xander meegekregen. "Loir, je praat te veel. Dus hoe je mond nou gewoon eens en doe aardig tegen haar, ze verdient je pestbuien niet." Zei hij koel maar wel streng.
|
|