Thief of the night // serenity

[\\ Jess']

[/b] Zei ze terwijl haar blik weer naar Zed ging. "Ja, vrienden zijn goed. Maar alleen zijn op zijn tijd is ook oké" Voegde ze toe.
Ze bleef aandachtig luisteren, en het gekrioel in haar zak stopte na een tijdje. Ze richtte haar aandacht tenslotte weer op Zed. En knikte. "Je hebt gelijk. Het doet pijn, maar zo is het leven. Hard..." Zei ze, serieus, maar ook op een kinderachtige toon. Ze meende het wel, maar doordat ze druk werd van Mack, werd ze ook best wel energiek. Toen hij verder vertelde wou ze wat zeggen, maar sloot haar mond weer. Misschien was het toch niet het goede moment om iets te zeggen.[/ul]

[Madjic]

Zed lac htre en haalde zijn schouders op. "Ach het maakt niet uit, anders had hij wel een andere rede gevonden om zo te doen." Zei hij en voegde er een knipoog aan toe. "Eigenlijk ben ik bijna nooit alleen. Of ik zit in de les of Mack is bij me. En Mack is niet echt een onopvallende aanwezigheid." Lachte hij.
"Ja, maar na een verlies zul je altijd zien dat dat wat je verloren bent weer vervangen word. Soms door iets net zo goed, soms door iets minder goeds en soms door iets dat nog beter is." Hij doelde op Mack die Zorro had vervangen. Mack was zeker zo goed geweest als zijn eerste hond, en misschien wel beter. Ookal had hij zorro niet zo lang gehad.