|
Post by \\ Jess' on Aug 15, 2008 22:30:21 GMT 2
Op een gammele houtkistje, zat de blonde, nu stille Serenity. De bootjes lagen er stilletjes bij, het was dan nu ook windstil. Serenity zuchtte is een keer diep en liet haar blik over de verlaten bootjes gaan. Ze zou een moord doen om erin te komen. Maar dat zou dus never nooit lukken. Ze moest het dus maar met het idee doen. Een zacht briesje stak nu ook op, en deed haar gezicht koelen. Het was warm deze avond. Warm en dus klam... Ze liet haar gezicht even teruggaan naar de ingang tevens ook uitgang. Ze had zin in gezeldschap, maar ook weer niet. Het was maar wat er gebeurde.. De zachte wind maakte een geluidje en ze luisterde ernaar.. Maar als snel ebte het weg. Ze steunde nu op haar armen en beet op haar onderlip. Ze verveelde zich dood... Maar aan de andere kant was de stilte ook prettig..
|
|
|
Post by Madjic on Aug 15, 2008 22:52:49 GMT 2
Het gesop van de hondenpoten die trapte in het water waren de enige aanwijzing die Zed had waar Mack ongeveer was. Want zelfs het witte gedeelte van de hond was in het donker van het water nu niet te herkennen. Terwijl hij over het water keek leek de wereld eventjes stil te staan. Er bestonden geen vrienden en vijanden, geen lessen en leraren, geen school opzich, geen zwadderaars of ravenklauwers, griffoendors of huffelpufs, en vooral geen halfbroers. Zijn schoenen, met daarin zijn sokken gestopt, gingen lichtjes in zijn handen, zijn vingers haakte aan de rand om ze goed vast te houden. Zo kon hi het koele water, dat eerst enkel door Mack verstoord werd, nu ook zelf verstoren door er in te lopen. Het koele water deed hem goed en hielp bij het creeren van een tijdelijke droomwereld waaron hij zich begaf. Hij hoorde dat Mack verder van hem verwijdert raakte en hij zag het boothuis naderen. Mack moest iets interesants geroken hebben. Ach, hij zou er spoedig zelf ook zijn, dus het maakte niets uit dat de hond even vooruit ging.
Macks neus had inderdaad iets opgepikt. Het was de geur van een mens en door de zoete geur dat het had wist hij zeker dat het een mensenteefje was. Hij zwom steeds dichter op de geur af en het werd steeds sterker. Hij wilde blaffen om te waarschuwen dat hij eraan kwam, maar hij had het te druk met zwemmen. Hij vroeg zich af of dit mens misschien met hem mee wilde zwemmen. Hij zag de omtrekken van het mensenteefje al.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Aug 16, 2008 18:21:33 GMT 2
Serenity kneep haar ogen zachtjes dicht en moest daarna gapen. Er verschenen door de gaap wat tranen in haar ogen, die ze later wegveegde toen de gaap voorbij was. Ze liet haar blik nog een keer over het rustige water gaan, wat nu iets drukker leek. Haar hoofd ging schuin en ze keek naar het ding wat naar haar toe kwam zwemmen. Haar ogen werden groter en ze keek wat raar. Ze zat nu ook meteen rechtop en pakte haar toverstok. Ze wist niet echt wat het was, in het donker leek alles anders.. Ze besloot dus maar op te staan om van boven naar het "ding" te kijken. Ze veegde haar haar uit haar gezicht om het beter te kunnen zien. Ze beet weer een keer op haar lip terwijl haar blik op de "ding" bleef. Ergens in haar achterhoofd had ze het idee dat het niks gevaarlijks was. Maar toch bleef ze zo staan. Alles van dit gaf haar een rilling die van onder naar boven liep. Ze beet nog steeds op haar lip, wachtend tot er iets zou gebeuren.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 17, 2008 0:34:17 GMT 2
Zed hoorde Mack nogsteeds duidelijk, maar de stilte naast de hond beviel hem niets en hij versnelde zijn pas. Daardoor zette hij snel genoeg zijn eerste stap op het hout. Hij zag het meisje staan en probeerde te bedenken wat er in haar hom zou gaan. Hij glimlachte en hoorde de bekend blaf van zijn eigen hond. Nu moest ze toch wel weten dat het een hond was? Hij sloeg zijn armen over elkaar en glimlachte zwak. "Geen zorgen madam, hij zal u niets doen hoor. Dus ik denk niet dat het nodig is om uw toverstok te gebruiken."
Bij het horen van de stem van zijn baasje, blafte Mack opnieuw. Hij zag echter ook dat hij onmogelijk op deze manier bij het mensenteefje kon komen. Daarom zwom hij heen en weer langs de kant en probeerde zo haar aandacht te trekken.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Aug 17, 2008 11:33:50 GMT 2
(Sorry van mijn korte posts, inspiratie ligt nog in Spanje ) Ze stond nog steeds wat achterdochtig naar het water te staren. En schrok toen het ding blafte. Ze deinsde wat achteruit en liet haar stok vallen, die verder rolde in het water. Ze keek op bij de stem en moest lachen om het ding wat hij zei. "Ja, nee... Laat maar" Zei ze terwijl ze haar wenkbrauw optrok. Ze zuchtte even terwijl haar blik weer inhet water ging naar de hond. Die heel erg heen en weer zwom. Ze moest lachen het was best wel een raar beest. Ze hurkte neer bij de kant terwijl ze haar hand uitstak om de hond te aaien. Ze herkende deze hond wel ergens. "Zit jij ook nie tbij Zwadderich?" Ze keek naar Zed en ze stond weer op om naar hem toe te lopen en hem aan te kijken. "Ik ben Serenity" Zei ze terwijl ze daarna even achterom keek naar de hond.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 17, 2008 12:19:26 GMT 2
Zed glimlachte. "Klopt. Ik ben Zed en dat is Mack." Zei hij en gebaarde ergens in het water. "Hem kennende hoopt hij dat je met hem mee komt zwemmen." Mack keek even beteuterd toen het meisje weer wegging, maar zag toen de stok die in het water was gevallen. Hij haaste zich erheen en nam hem in zijn bek om zijn weg te vervolgen naar het land. Zed voelde Mack even met zijn ogen en knikte even. "Het spijt me als mijn geheugen me in de steek laat, maar in welke afdeling zit jij?" Het kon goed dat ze ook in zwadderig zat, maar hij kon niet elke Zwadderaar bij gezicht herkennen.
(Geeft niet, die van mij dondert ook naar beneden XD)
|
|
|
Post by \\ Jess' on Aug 17, 2008 12:29:33 GMT 2
Ze keek even naar het water en toen naar Zed. "Oh, ik zal er even over nadenken.." Ze grinnikte terwijl ze haar armen over elkaar heendeed. Ze gebaarde naar een houtenkistje. MIsschien konden ze daarop gaan zitten. Ze kwam er pas later achter dat ze haar stok kwijt was en zuchtte. "Toverstokje, waar bent gij?" Ze grinnikte en keek Zed aan. Ze veegde haar uit haar gezicht weg en keek toen naar Mack. Ze keek al snel weer naar Zed toen die wat zei. "Ik zit ook in Zwadderich. Gezellig hé?" Ze grinnikte even naar Zed terwijl ze door haar hurken ging om Mack nog een keertje te aaien.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 17, 2008 14:43:58 GMT 2
Zed grinnikte. "Sorry, ik ben niet zo heel goed in onthouden waar iedereen hoort. Ach ja, het gaat om het persoon he." Als Mack niet in het water was geweest had hij nu zo wild gekwispelt dat zijn hele lichaam mee bewoog, maar dat ging nu niet. Zodra hij zijn voeten op de bodem kon zetten rende hij, half huppelend, het lang op en richting Serenity en Zed. Hij bleef naast ehn staan en schudde zich toen uit, met de stok van Serenity nog in zijn bek. Zed weerde met zijn handen de waterdruppeltjes van zijn gezicht. "He Mack, hou op!" Zei hij half lachent. "En ik geloof dat Mack je stok heeft." Mack keek trots naar Zed en trippelde toen weer een stukje weg. De stok was nu zijn trots en hij zou hem niet zo makkelijk terug geven.
|
|
|
Post by \\ Jess' on Aug 17, 2008 14:50:28 GMT 2
Ze schudde haar hoofd. "Maakt toch niet uit.. Niet altijd hoor.." Voegde ze eraan toe terwijl haar blik op Mack bleef. Serenity kwam snel overeind toen Mack zich uitschudde. Ze moest lachen en wendde haar gezicht af. "Lekker Mack" Zei ze terwijl ze moest lachen. Ze keek weer naar Zed toen Mack uitgeschud was. "wat een lekkere hond!" Gaf ze toe terwijl ze naar de stok in zijn bek keek. Hij mocht deze nog wel even houden als ze hem maar wel terugkreeg ooit. Toch vond ze Zed iets intressanter dan haar stok nu. "Zin om te zitten?" En ze wees weer een keer naar de houten kistjes. Daarna ging haar blik weer terug naar Zed.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 17, 2008 14:59:59 GMT 2
"nee klopt, niet altijd." Zei Ze dschouder ophalend. Hij had niet zo'n zin om hier een hele discussie uit te putten. "Ja ach, hij heeft van die trekjes. Maar hij bedoelt het nu niet slecht hoor. Alleen een beetje onnozel misschien." Zei hij grinnikent. "Maar ja, daar is het toch een hond voor, en met name mijn hond." Hij was even verrast dat Serenity niet echter Mack aan zou springen voor haar stok en in plaatrs daarvan aanbood om te gaan zitten. Maar hij accapteerde het met een glimlach en een knikje. Mack draaide een rondje om zijn als en kwispelde wild. Hij had veel te veel energie over om nu stil te gaan staan. En keek daarom met een piepje ntoe hoe Zed ging zitten.
|
|