Nobody knows me, but I'm always there // Neema

[\\ Jess']

Een lichte grijns verscheen op haar gezicht. De verlegenheid maakte haar nog net geen meester, en bleef dus binnenin zitten. Al kon je het wel aan haar ogen zien. Ze volgde met haar blik de eekhoorn en bleef er even naar kijken. Toen Ty voorstelde dat Murphy haar nieuwe vriend zou zijn knikte ze. "Dat lijkt me een eer" Zei ze terwijl ze haar hand uitstak naar de eekhoorn. Ze aaide zijn bolletje even en keek toen weer naar Ty toen deze begon te praten.
Ze schudde haar hoofd. "Nee, ehmm.. Ik zou het eigenlijk niet weten. Ik weet niet wie het is, of wat, de naam niet, niks" Ze keek Ty ietwat raar aan. Ze vond het best wel grappig om hem zo te zijn tegengekomen. Toch vertrouwde ze het nog niet helemaal.

[Madjic]

Ty grijnste bij het zien van het effect. Maar hij hielkd zijn amen overelkaar, aangezien hij de eekhoorn anders op de grond zou laten vallen en voor hetzelfde geld rende het beestje dan weg. "Natuurlijk is het een eer, hij is tenslotte mijn maatje. Maar je moet wel weten dat Murphy en alles delen. Dus ook vrienden. Dus als je bevriendword met hem, moet je automatisch bevriend worden met mij. Vind je dat erg?" Hij trok een pruillipje en keek haar met zielige ogen aan.
Hij hield de act even vol tot de onmtdeugende glinstering in zijn ogen terugkeerde. "Ow, dat vind ik dan weer wel jammer. Ik weet eigenlijk ook niet wat de naam van het beeldschone wezen is dat ik hier voelde." Hij zweeg even en deed toen alsog hij een briljant idee had bedacht. "Weet je wat ik denk? Misschien verschuilt het zich wel omdat ze niet tegen het licht dat jij uitstraalt kan! Misschien moet je even wat minder beeldschoon worden, dan kan ik me ook op iets anders richten en ergens anders naar proberen te kijken."

[\\ Jess']

Neema schudde haar hoofd. Ze vond het wel grappig hoe Ty antwoord. Murphy daarintegen vond het geaai wel lekker. "Ja, dat lijkt me geen wereldramp.." Antwoorde ze en trok haar hand terug. Op hetzelfde moment had ze Ty aangekeken. Ze had zijn pruillipje gezien, en de zielige ogen. Zijn ontdeugd veraadde zijn act. Bij het volgende dat hij zei moest ze nadenken, en bij het andere werd ze weer verlegen. Deze keer was het moeilijker om het te verbergen, en kreeg ze rode wangetjes. Ze wou haar mond opendoen om wat te zeggen, maar op dat moment hoorde wat verderop. Ze schrok ervan en deed meteen een stap naar voren. Hierdoor kwam ze tegen Ty aan. De harde duw was niet haar bedoeling geweest.

[Madjic]

Murphy schrok zo van Neema dat hij Tys haren in vloog en daar een beetje paniekerig bleef zitten.
Ty negeerde het beestje en was blij dat hij zijn armen weer kon gebruiken. Hij pakte Neema rustig bij haar schouders en keek haar lachend aan. "How, rustig maar hoor. Ik ga je niet aanranden hoor." Lachte hij vrolijk.
Haar verlegen gedrag vond hij erg leuk, maar dat ze zo schrok deed hem bezorgd maken. Dus hij stelde zichzelf voor om haar eerst even wat rustiger te maken, paniek stond haar niet.
"Weet je wat, schoonheid. Wat als je me eens je naam vertelt. Dan weet ik alsnog wel schoon wezen naar wie ik opzoek was."

[\\ Jess']

Ze had haar snel haar evenwicht weer hervonden en wou een stapje achteruit doen. Maar Ty had haar schouders vastgepakt. Ze keek naar zijn armen en toen naar hem. Ze wou net wat zeggen, maar Ty was haar voor. Neema kon wat minder om dit geintje lachen. Ze maakte wel een glimlach, maar die trok al snel weer weg.
Ze slikte wat moeilijk. Zijn handen voelden niet prettig, of toch wel? Ze moest gewoon evenr ustig worden. Laatste tijd was ze wat gespannen. Toen hij vroeg naar haar naam keek ze hem een lange tijd aan. Uiteindelijk kwam er toch nog wat zinnigs uit. "Mijn naam is Neema, en je mag me wel weer loslaten" Zei ze tegen hem. Haar blik ging nu naar Muprhy toe, maar toen toch maar weer naar Ty.

[Madjic]

Hij glimlachte en knikte, waarna hij zijn handen van haar schouders haalde. "Sorry, ik was bang dat je om ging vallen, Neema." Hij knipoogde en maakte een buiginkje. "maar het is een eer je te ontmoeiten. Ik ben Ty en dit is dus Murphy." Hij gebaarde naaar het knaagdier op zijn hoofd. "Maakt wel een leuke levende houd vind je niet?" Vroeg hij grijnzend, in de hoop dat een beetje grapjes maken en onspannen doen, haar ook zou ontspannen. Het had geen idee als ze zo opgefokt als een kikker was. "Gaat het weer een beetje?"

[\\ Jess']

Ze had naar zijn handen gekeken en keek toen Ty weer aan. Ze glimlachte alleen maar. "Snap ik" Mompelde ze tegen hem. Toen hij een buiging maakte voor haar keek ze wat raar naar hem. Ze keek naar de jongen, die Ty heette. "Het zijn leuke namen" Zei ze toen maar. Ze maakte nog steeds een gespannen indruk. Ze stond dan ook best gespannen. zijn handen hadden best fijn gevoeld, maar ze meost het echt zelf doen. Toen hij weer wat zei knikte ze, met een glimlach. Ze zuchtte eens diep, kijken of dat hielp. Maar nog steeds hielp niet alles evenveel. Toen hij vroeg hoe het ging keek ze hem nu goed aan. "Ja, beetje.. Nee" Antwoorde ze traag. Ze beet op haar onderlip.

[Madjic]

Ty lachte. "Voor de namen moet je bij mijn ouders zijn, ookal zal dat een beetje moeilijk gaan. Want Murphy is naar mijn broertje genoemt, nou ik heb hem naar mijn broertje vernoemt. Dus eigenlijk hebben zij het verzonnen."
Hij glimlachte en gebaarde naar de plek waar ze eerst had gezeten. "Nou ik zou zeggen, ga even zitten. Misschien helpt het als is psychiator ga spelen. ALs je vertelt wat er is, helpt het misschien." Grijnste hij en probeerde serieus te kijken en een rechte houding aan te nemen, alsof hij werkelijk psychiator was.

[\\ Jess']

Ze wist niet waarom hij dat allemaal tegen haar vertelde. Maar ze vond het niet erg, ze voelde zich al meteen thuis. Ze bleef hem maar aankijken. Ze was zelf nooit zo open meteen, ze nam niemand in vertrouwen als ze deze pas net kende. Ze keek op toen hij naar de plek wees waar ze net had gezeten. Ze keek hem terug aan en knikte rustig. Ze ging dus op de plaats zitten en wachtte tot hij zat. "Bedankt, denk ik" Antwoorde ze wat onzeker, en met een twijfeling. Ze wist niet of ze lles wel moest vertellen. Maar ze zou het proberen. Ze keek dus maar naar hem, en wachtte tot hij zat.

[Madjic]

Ty lachte vrolijk en ging zitten. "Ach graag gedaan. Je treft me op een zeldzaam moment dan ik lief en behulpzaam ben...nou ben normaal wel lief maar niet altijd even behulpzaam." Zei hij grinzend. "Ow sorry, ik heb het over mezelf en dat was niet de bedoeling. Ok, wat scheelt er, Neema? Als je het me niet wilt vertellen, dan is het ook okey. Maar een mooi meisje hoort niet zo gestresst te zijn. DIe hoort vrolijk te zijn en te genieten van het leven. Dus waarom doe je dat niet?" Hij keek haar vriendleijk maar ook nieuwsgieirg aan.