|
Post by » Aline. on Sept 15, 2008 17:36:24 GMT 2
Amber, nu al aangeschoten, zwaaide rond met het lege flesje bier en schreeuwde Joey achterna: 'Zoveel als je kunt dragen!' Ze keek even opzij naar Shirie en lachte vrolijk mee met haar opmerking over de broer van haar ex. 'Billybill!' riep ze, tegen niemand in het bijzonder, gewoon omdat ze het leuk vond klinken.
Natasha schoof haar stoel naar achteren en volgde Joey tussen de mensen en stoelen door naar de bar. Zodra ze naast hem stond legde ze haar arm rond zijn middel, en liet hem net wat te laag zakken. Met een brede glimlach op haar gezicht keek ze even opzij naar Joey, en daarna naar de barman die een aardige hoeveelheid flesjes bier voor hen neerzette. Natasha legde haar vingers even op Joey's kaak en trok zijn gezicht naar hem toe, waarna ze haar lippen op de zijne plaatsten. Ze kuste hem maar kort, want wendde haar gezicht weer af naar voren en pakte een van de flesjes. Ze hield hem omhoog om met Joey te proosten en zei, met een brede glimlach op haar gezicht, uitdagend: 'Wie het eerst z'n flesje leegheeft!' Natuurlijk kon Joey een stuk beter tegen alcohol dan zij, en ze wist dan ook zeker dat ze dit toch niet zou winnen - toch was het leuk om eens te proberen.
Amber vond het eigenlijk een beetje te lang duren voordat Joey terug was met de nieuwe voorraad alcohol, dus zette ze het lege flesje nogmaals aan haar mond en wist nog net de laatste druppels op te vangen. Ze zette het flesje met een grote klap op die groezelige houten tafel en keek even rond, waardoor haar blik viel op William, June - en Devon, die kennelijk erg boos was op William, om welke reden dan ook. Amber trok haar wenkbrauw op en riep naar Devon dat hij rustig moest doen en nog maar een biertje moest nemen, omdat dat erg goed voor je was. Ze besteedde verder niet veel aandacht aan de twee jongens en keek even opzij naar Shirie, die al een flink eind heen was.
|
|
|
Post by melien on Sept 15, 2008 20:22:00 GMT 2
Rose keek even verbaasd naar Shirie. Nu was ze wel erg dichtbij. Haar blik ging naar de pluk haar die Shirie vast had. Of ze er mee eens was wist ze nog niet. "Gothic? Nee dank je. Ik blijf lekker mezelf." zei ze grijnzend. Haar blik ging daarna pas naar Joey die weg liep. Ze kon niet wachten totdat deze eindelijk terug was. Ze had dorst gekregen door alle alcohol. En alcohol moest die dorst maar lessen. Niet dat het zou helpen, maar daar ging het niet om.
De onrust die Devon veroorzaakte liet haar opkijken. "Ga nou geen ruzie maken!" riep ze naar het tweetal lachend, terwijl ze boos had willen zijn. De alcohol verhinderde dit echter. Eigenlijk wilde ze allebei aanspreken bij hun naam, maar ze kon niet op de namen komen. Ze wist niet eens of ze ook maar 1 van de twee kende.
(nog even en die is echt heel ver weg O.o)
Benjamin hoorde wel wat Myra zei, en hij wilde ook echt wel zijn aandacht erbij houden, maar dat ging niet. Halverwege waren zijn gedachten alweer heel ergens anders. "Die vrolijkheid is vervelend. Hoe kan iemand nou zó vrolijk zijn? Met of zonder alcohol. Je mag best wat minder overdreven doen." mopperde hij ondertussen. Een reeks Bulgaarse vloekwoorden kwamen er nog achteraan. Het irriteerde hem echt enorm. Waarom wist hij niet.
Hoofdschuddend vestigde hij zijn aandacht weer op Myra. Hij sloeg zijn armen om haar heen en trok haar dicht tegen zich aan. "Ik hou van je." zei hij zachtjes in haar oor. In het Bulgaars. Of het nou kwam door de alcohol, of door alle herinneringen die hem naar de alcohol hadden doen grijpen, hij wist het niet. Maar waarschijnlijk zou hij er later maar al te dankbaar voor zijn dat hij het in het Bulgaars had gezegd. Hij was niet echt diegene die vertelde wat hij voelde. Al helemaal niet in een overvolle kroeg.
|
|
|
Post by Madjic on Sept 15, 2008 20:39:25 GMT 2
William keek met opgetrokken wenkbrauw naar Shirie en Amber en schudde toen zijn hoofd. Hij besefte dat vast veel te nuchter was voor dit gezelschap. “Dan is het maar goed dat ik niet zo heet, anders zou je veel te veel aan hem herinnerd worden.”Hij wist niet zeker of het wel tot haar zou doordringen en hij had ook geen tijd om daar over na te denken, want werd half opgetild door Devon. Hij keek de jongen verbaast aan en hield zijn hoofd schuin. “Werkelijk, waar heb je het over?” Vroeg hij rustig, aangezien hij wist dat hij niets fout gedaan had. “Ik neem aan dat je weet dat ik niet zo dol op je ben als Flower, dat is niet bepaalt een geheim. Dus sorry dat het mij verbaast, maar wil je me nu loslaten? Ik heb je vriendin naar je toegebracht terwijl ze eigenlijk niet durfde. En wat je nu doet helpt ook niet helemaal, je vergroot haar angst alleen maar.” Hij gebaarde naar June.
June zag de blik en ergens wist ze dat ze verkeerd zat met haar gedachtes, maar het was te ver weg om het werkelijk te beseffen. Eerst trilde ze in zijn armen, maar ontspande toen een beetje. Hij had altijd al effect op haar gedrag gehad en nu was het niet anders. De ontspanning verdween weer toen Devon William aanvloog en haar hart leek uit haar borstkas te willen sprongen. “Devon!” Riep ze geschrokken met een gilletje. Maar ze kon zich niet verzetten, ze bleef machteloos staan waar ze stond. Het was William schuld niet dat ze zo deed, vreemd genoeg wilde die haar juist helpen. Blijkbaar hoopte hij dat Devon haar over haar angst kon helpen of anders had hij werkelijk geen zin om meteen weer te vertrekken en had hij genoeg van Junes gezeur. Maar deed Devon zo omdat hij boos was omdat hij half van de kaart was? Ze wist het en haar hersenen werkte niet mee om te bedenken wat het was. Ze wankelde even op haar voeten greep snel de tafel vast als houvast. Ze bleef nog op haar benen staan en probeerde zich op de Devon en William te consenteren.
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 15, 2008 21:10:16 GMT 2
Joey keek verbaasd op naar Natsha en glimalchte. Hij sloeg zijn arm om haar middel en trok haar dcitht egen zich aan, terwijl hij vier flesjes tussen zijn vingers in nam en deze naar de tafel toe gooide, hopend dat er nog ene paar nuchter genoeg waren om ze te vangen. De flesjes hadden de dop er nog op, dus erg vele zou er neit mis gaan, behalve het schuimen, iets wat Joey graag zou zien gebeuren. Hij beantwoordde de zoen en draaide zich toen naar haar om, gewoon om haar vast te kunnen houden. Hij sloeg ook zijn andere arm om haar hene en keek haar aan, gewoon verleifd, tot ze een flesje pakte en hem uitdaagde. Hij grinnikte en nam ook een flesje. Hij haalde een aansteker uit zijn zak -een gewoonte die hij had, uit de tijd dat hij nog rookte. Iets wat Natasha hem ahd afgeleerd- en oepende het flesje ermee. Hij bood eht flesje aan Natasha aan en wilde die van haar neen, zodat hij hem kon openen. 'Die wedstrijd ga ik aan,' glimalchte hij,' maar als je eerder begint, dan verlies ik hoe dan ook.'
Langzaam liet Devon William los. Niet omdat hij hem geloofde, maar omdat de stem van June hem weer tot de werkelijkheid riep. Hij liet hem rustig zakken en klopte diens kleren af, voor hij hem een vuistslag vol in zijn gezicht gaf. Hij hield zich in, maar desondanks zou het makkelijk een blauw oog veroorzaken. 'Kijken hoe jij het vindt om voor niks gemept te worden,' snoof devon, terwijl hij zijn knokkels knakte. Hij draide zich om, erop vertrouwend dat William hem neit in de rug zou aanvallen. 'Ik mag jou net zomin als jij mij, maar je ziet mij ook neit stoken, hoe weinig ik jou ook met Shirie wil zien. Geloof me, als ik iets zou zeggen over jou, zou ze eht van me aannemen. Dan zou je geen kans maken.' Hij keek even naar Shirie en aaide haa rover haar hoofd. Deze keke op, met grote bruine oogjes. 'Toch Shier? Jij weet toch dat ik altijd het beste voor jou wil en dat ik weet wta goed voor jou is?' Shirie knikte naar hem, nauwelijks begrijpend wat hij zei, maar er inderdaad op vertrouwend dat Devon zei wat waar was. Ze wendde zicxh echter weer tot de meisje rondom haar. De hele ruzie was haar compleet ontgaan. Ze had ook neit door dat William geraakt was. Devon keek neit eens naar William toen hij naar June liep. Hj bleef een meter van haar verwijderd staan en schude langzaam zijn hoofd. 'Waarom ben je nou bang voor me? Je weet toch dat ik je nooit eits zou doen? Sinds wanneer.. wil je neit bij me zijn?' Zijn stem klonk even gekwetst als hij was.
Shirie glimalchte naar Amber en knikte. 'Ik wil ook drinken,. maar Joey en devon mogen niet winnen. Ik wil niet slapen. Veel te vroeg.' Ze glimaclhte opnhieuw. Ze was wat gekalmeerd, maar wist neit ze4ker waarom. Misschien dat ze onbewust wist dat er eits emt William was en dat ze er zich zorgen om maakte, maar het drong neit tot haar door. Ze wilde eits zeggen, tegen iemand, maar wist net meer wat ent egen wie. Ze draaide zich om naar Rose en knikte. 'Blond is goed,' zei ze langzaam en keek haar aan. Of eht kwam door de alcohol, de situatie, of door de situatie en de alcohol, wist ze neit, maar plotseling voelde ze Rose haar lippen op de hare. Het was van haar aknt gekomen,. zonder gevoel. Het was alsof je een mooie jongen zag en die gewoon moest zoenen, om emt hem gezoend te hebben. Zo voelde eht ook, want ze zoende met haar ogen open, toen ze haar tong naar binnen liet gaan.
Myra keek naar Bejamin en hoorde ana de klank van zijn woorden dat hij boos was. Ze grinnikte zacht en streek door zijn ahren. 'Niet zo boos, Benny. Ze is gewoon dronken. dan is alles grappig. Voral zijzelf. Toe, niet zo boos. Je bent lief veel leuekr.' Ze keke hem aan en voelde de warmte die alleen hij haar kon geven. Het drong nu pas tot haar door dat ze al een hele tijd geen gevoelens voor en adner had gehad. Dat was lang geleden.. dan moest hij toch wel heel erg bijzonder zijn. Ze wilde zich stevig tegen hem aan vleien, maar toen fluisterde hij iets. Iets wat ze neit verstond en ook neit begreep. Niet bergijpend keek ze hem aan, met ene ietwat nieuwdsgierge blik in haar ogen. 'Wat btekend dat?' vroeg ze lief. Plotseling viel haar oog op Shirie en haar mond viel open. 'What the.. Shier, wat doe je?' Ze begon te alchen en kon er ook neit mee stoppen.
|
|
|
Post by » Aline. on Sept 15, 2008 21:39:13 GMT 2
Natasha drukte nog snel een kus op zijn lippen en zette daarna het flesje aan haar mond. Ze speelde natuurlijk vals, aangezien Joey zijn flesje nog niet eens geopend had - maar anders was het toch een onbegonnen wedstrijd. Nadat ze bijna het halve flesje in één teug leeg had gedronken, moest ze echt even adem halen. Ze liet het flesje zakken en keek Joey aan. 'Ik verkies het winnen boven het eerlijk spelen,' zei ze met een uitdagende lach op haar gezicht, waarna ze het flesje weer naar haar mond bracht en in nogmaals één teug de rest van de inhoud achterover sloeg. Ze liet het lege flesje zakken en voelde zich een beetje licht in haar hoofd, waardoor ze wat wankelde en zich vastgreep aan Joey's arm. Met een klap zette ze het flesje op de bar neer, die door de barman gretig werd vervangen door een nieuwe. Dit betekent natuurlijk flink verdienen voor hem. Natasha merkte het echter niet eens op, ze had alleen maar oog voor Joey. Ze zette haar lippen weer op de zijne en sloeg haar ene arm om hem heen.
Amber sprong op, waardoor de tafel bijna omviel maar nog net het evenwicht behield, en ving één van de flesjes op. De rest viel ergens tussen haar vrienden in, maar daar besteedde ze verder geen aandacht aan. Ze wipte de dop van het flesje af en nam snel een grote slok. 'Zeg Shin,' begon ze, en draaide zich om naar Shirie, om vervolgens te zien dat haar vriendin aan het zoenen was met het blonde meisje. 'Lekker bezig!' riep ze lachend, ze vond het eigenlijk niet eens zo heel raar - wat waarschijnlijk ook een gevolg was van de alcohol - en gaf Shirie een flinke klop op haar rug. Verder besteedde ze er geen aandacht aan en nam nog maar een grote slok.
|
|
|
Post by lizzie on Sept 16, 2008 16:46:31 GMT 2
James zat verveeld met zijn flesje te spelen. Hij nam nog een slok en draaide zich toen om. Hij keek de rokerige ruimte rond. Bijna iedereen in de ruimte was dronken. Er was een grote meerderheid van Zweinsteiners die dronken waren. Ineens zag hij Shirie, die zat te....zoenen? Meteen sprong hij van zijn kruk af. Zie ik het nou wel goed?[i/] vroeg hij zich af. Hij knipperde nog eens emt zijn ogen en zag dat het toch echt zo was. En niet alleen zat ze te zoenen, maar ook nog eens met een meisje! Ineens werd hij enorm boos. Dus dit was haar manier van afspraken nakomen? Als ze met geen andere jongen mocht zoenen, moest het maar met een meisje? Hij vloekte en nam nog een slok bier. Met een klap zette hij het flesje neer op de bar en liep naar Shirie. Hij trok haar een stuk naar achter zodat ze wel moest stoppen met zoenen. Wat doe je? Dacht je zoiets van: oh ik mag niet met een andere jongen zoenen, dan maar met een meisje! zei hij kwaad. Je bent echt ongelofelijk!Fuck you Shirie! zei hij kwaad. Hij was zo boos dat hij geen eens door had hoe dronken shirie was. Als hij dat had geweten, had hij wel anders gereageerd.
|
|
|
Post by melien on Sept 16, 2008 17:34:21 GMT 2
Rose was eerst verbaasd door wat Shirie deed, maar ze zoende wel terug. In tegenstelling tot andere keren hield ze haar ogen open, maar helder denken kon ze toch al niet meer. De alcohol had inmiddels wel groot effect op haar. Ze realiseerde zich niet eens ten volle waar ze mee bezig was. Het verbaasde haar eerder dan dat ze erover nadacht wat wie dan ook ervan vond. Het gelach van Myra leek van heel ver weg te komen, en ze besteedde er geen aandacht aan. Het enige waar ze wel aandacht was besteedde was James. Maar ook dat pas toen hij Shirie bij haar vandaan trok. Vol verbazing keek ze de jongen aan. Ondertussen pakte ze - zonder te kijken - een flesje bier en maakte deze open. "Relax gozer en pak er een biertje en een stoel bij." zei ze grijnzend. Ze was veel te ver heen om ook maar iets op te merken waar het eigenlijk om ging.
Benjamin had versuft naar Shirie gekeken maar had niet door wat ze aan het doen was. Pas toen Myra aan hem vroeg wat het betekende kreeg hij door wat hij eigenlijk had gezegd. In die zin was hij maar al te blij dat ze werd afgeleid. Zijn blik volgde de hare, wat hij zag liet zijn mond echter openzakken van verbazing. Opnieuw keek hij naar Myra, die inmiddels helemaal dubbel lag zo wat. "Doe jij ook wel eens zoiets?" vroeg hij verbaasd. Dat de vrolijkheid hem zojuist nog zo ontzettend had geïrriteerd was hij alweer vergeten. Wat voor antwoord hij liever had wist hij niet zeker.
|
|
|
Post by Madjic on Sept 16, 2008 17:54:47 GMT 2
William keek Devon even wantrouwend aan en even langs hem heen naar June. Hij was blij dat jze hem nog hielp en niet volledig in shock was. De slag kwam door zijn onoplettendheid als een mokerslag aan. Hij viel opzij tegen de tafel aan en hield zichzelf nog net overeind. “Godver Devon! Ik heb helemaal niets gedaan!” Schreeuwde hij woedend en gebaarde naar June. “Weet je hoe het voelt als je beste vriendin je een maand negeert? Denk je echt dat ik me dan nog een keer zou laten gebeuren? Het kan me gestolen worden wat jullie twee uitvreten.” Hij krabbelde overeind en legde zijn hand op de plek waar Devons vuist terecht was gekomen. Hij trok een pijnlijk gezicht, maar liet het verder. “Ik weet niet waarom precies, maar ze is dolgelukkig met jou. En ik zal niet degene zijn die dat geluk gaat verpesten. Ik ben liever het persoon bij wie ze komt uithuilen als ze jou niet meer heeft.” Hij keek naar Shirie en voelde een steek in zijn hart die de pijn in zijn gezicht overtrof.
June bleef doodstil staan en antwoordde eerst niet. De tranen stonden in haar ogen, maar weigerde eruit te komen. Haar adem ging haperend en ze knipperde veel met haar ogen om haar zich scherper te krijgen. “Waarom sloeg je hem?” Zei ze met een zacht stemmetje. Ze was bang dat hij nu boos op haar ging worden of juist iets anders zou doen. Iets wat ze niet wilde. “Ik ben niet bang voor jou maar voor wat je op hebt. Bang voor wat dat je maakt. Bang dat je me niet meer herkent zoals ik ben. Bang…” De woorden bleven ergens onderweg hangen en kwamen even niet verder. “Daarom ben ik bang om bij je te zijn.” De moed en vreugde die ze onderweg had opgebouwd was ver, ver weg gezakt en ze kon er niet meer bij.
William veerde omhoog toen hij James zag en hoorde. Zijn hart stopte met kloppen en met een verkillende blik keek haar naar de jongen. “Ze doet wat zelf wilt, ze is niet je slaaf.” Gromde hij en trok de jongen bij Shirie weg. “Dus laat haar eens even lekker met rust en praat met haar als de alcohol uit jullie bloed verdwenen is.”
|
|
|
Post by greenlightning on Sept 16, 2008 18:33:37 GMT 2
Joey alchte, terwijl hij het tweede flesje opende. 'Vuile vlaspeler. Ik had het kunnenweten. Jullie spleen nooit eerlijk. Jij en SHin.. super gemeen van jullie. Maar vooruit, omdat je zo'n schatje bent...' Hij zette de hals aan zijn lippen en dronk in een tuig het flesje leeg. Alles draaide ene moment, toen hij het flesje op de grond kapot leit vallen. Hij Grijnsde en beantwoordde haar knuffel. Hij sloeg zij narmen stevig om haar heen en likte de drank van haar lippen. Bier en Natasha... als er ooit een drankje werd uitgeovnden dat zo smaakte, zou hij zich eraan dood zuipen, dat wist hij zeker. Of het door de alcohol kwam, of gewoon door haar.. maar zijn broek spande zich plotseling heel stevig rond zijn kruis en hij trok haar dicht tegen zich aan, om het haar te laten voelen en om haar zoen te kunnen beantwoorden. Hij hoorde de ruzie neit en zag Shirie ook niet. Het kon hem ook niet schelen. Er was er maar ene op dit moment. Er was er altijd amar en. maar een voor hem. En ze was eindelijk weer echt bij hem.
Devon keek haar aan en haalde even zijn schouders op. 'Ik weet eht niet. Misschien omdat ik het zat ben dat hij constant naar me kijkt als ik door de ganen loop. Misshcien omdat ik het niet kan uitstaan dat hij je van me heeft geprobeerd weg te trekken en dat het hem bijna was gelukt. Misschien omdat hij er nog ene van me tegoed had. Misschien... omdat ik wilde dta het zijn schuld was dat je bang was en neit die van mij.' Hij keke haar aan en odnanks dat hij weinig ophad, maakte het wel meer in hem los. Er glommen tranen in zijn ogen en schudde langzaam zijn hoofd. 'Ik heb nauwelijks wat op, Love. En zelfs als ik dronken ben... ik doe nooit iets. Ik word slap als een doek en als je blaast val ik om, voornamelijk van eht lachen. Ik ben niet gevaarlijk, maar als je wil... dan zal ik niet meer drinken. Zeker neit waar je bij bent en al helemala vanavond niet meer.' Hij duwde het flesje dat naar hem toe was gerold weg en ging op de kruk zitten. 'Toe... wees niet bang voor mij.' Hij keke haar aan en wist dat hij werkelijk zou gaan huilen als ze bang voor hem bleef. Langzaam liet hij zijn hoofd zakken en begon zacht te zingen. Een lied die hij geschreven, de dag na het gala. Dit was misschien de beste tijd om het te laten horen.
'The biggest lie you've ever told - your deepest fear 'bout growin' old The longest night you've ever spend - the angriest letter you've never send The boy you swore you never leave - the one you kissed on new year's eve The sweetest dream you had last night - your darkest hour, your hardest fight
I wanna know you - like i know myself I'm waitin' for you - there ain't no one else Talk to me baby - scream and shout I want to know you - inside out'
Shirie verbrak langzaam de kus, omdat er een of adnere malloot in haar oor stond te tetteren. Ze herkende ook vaag de stem van WIlliam, maarhet drong allemala neit tot haar door. Ze draaide zich langzaam om en keek omhoog, met een oog dicht, tegen eht "felle" licht van de kaarsen. Ze herkende James na een paar tellen en glimalchte toen leifjes naar hem, zij eht wat onnozel. 'jamie! Jij hier? Kom zitten en neem wat drionken!Neem deze maar.' Ze reikte over de tafel heen, nam het flesje dat Devon haar ahd gegeven eerder en bood eht James aan. 'Ik mag neit meer drinken, want ik wil neti verliezen. Ik kan niet zo.. héél goed tegen alcohol,' zei ze lacherig, alsof ze een groot geheim vertelde, teriwjl iedereen, behalve James tot dat moment, toch wel had gezien hoe dronken ze was. Toen pas zag ze William. Ze was alweer vergeten dat hij er was. 'Ho-oi Billy! Weet je, je bent leif. Hey... 'ze keek eens goed naar hem en haar oog viel op zijn wang. '...e hebt daar iets...' Traag tilde ze haar hadn op en legde die voorzichtig op zijn wang, waarbij ze zijn eigen hand wegduwde. Haar zachte hand streelde even over zijn wang. 'Het is helemala warm, bijna alsof je maar op een plaats bloost,' zei ze. Ze had niks van de eerdere aanvaring meegekregen. Plotseling werd er een leidje gespeeld en Shirie keek op. ze alchte en begon mee te zingen, verbazend genoeg nog zuiver ook.
'I kissed a girl and I liked it The taste of her cherry chapstick I kissed a girl just to try it I hope my boyfriend don't mind it It felt so wrong It felt so right Don't mean I'm in love tonight I kissed a girl and I liked it.' Opnieuw liet ze zich op de tafel zakken en alchte, vooral om zichzelf en omdat gewoon alles grappig was op dat moment.
Myra lachte nog steeds en keek vervolgens om naar benjamin, nog steeds emt een brede grijns op haar gezicht en schudde haar hoofd. Hij was zo vreselijk leif zoals hij er nu uitzag, dat ze haar armen wel om hem heen moest slaan. Ze gaf hem zacht ene kusje op zijn mond. 'ik zoen alleen emt jou,' zei ze, het punt van zoenen emt ene vrouw negerend. Ze streek zacht met haar hand over zijn wang en gliamclhte opnieuw. 'Maar je hebt me nog steeds neit verteld wat dat nou betekende... wat je tegen me zei. Ik iwl het weten.' Haar ogen straalden. Ze was de alcohol zo dankbaar dat ze zo met hem kon zitten...
|
|
|
Post by lizzie on Sept 16, 2008 19:17:15 GMT 2
James keek met opgetrokken wenkbrauw naar Shirie. Hij rook haar naar alcoholruikende adem vanaf hier al. Ze was behoorlijk ver heen en ineens verdween die boosheid uit James lijf. Daarvoor in de plaats trok een enorm gevoel van medelijden en bezorgdheid door hem heen. Hij keek naar Shirie die amper rechtop kon zitten. Nog een zo'n flesje bier en ze had een alcholvergiftiging te pakken. Hij hoopte dat ze wat minder ver heen was dan hij vermoedde, maar door de manier waarop ze praatte, leek het alsof zijn vermoedens aardig klopten. Hij keek even naar William. Je bent bang dat ik haar wat ga aan doen, maar je laat haar wel zo dronken worden? vroeg hij eerder verbaasd dan boos. Hij snapte de bezorgdheid van William, maar het had weinig nut als hij haar toch zo dronken liet worden dat elk moment haar maag moest worden leeggepompt. Hij duwde William aan de kant en ieder ander die in de buurt was en hees Shirie omhoog van haar stoel. Hij probeerde haar naar de bar te krijgen om haar water te geven. Hij had geen flauw idee dat Shirie helemaal niet zoveel had gehad, maar gewoon ontzettend snel dronken was.
|
|