|
|
Post by \\ Jess' on Oct 5, 2008 13:06:41 GMT 2
Hij had haar niet stevig vast. Dat zou misschien ook raar voelen, beklemmend. Hij had diep adem gehaald. Toen ze weer begon te praten, klonk ze rustiger. Hij wou zijna rmen terugtrekken, maar vond dat nu even niet juist. Hij wou er wel voor haar zijn, maar hij wist niet bepaald hoe.
"Maakt niet uit, kan gebeuren.." Fluisterde hij tegen haar. Hij beet kort op zijn lip. Hij wist nog steeds niet hoe hij moest handelen. Toen ze zich losmaakte uit zijn armen hing hij deze slap naast zich. Toen ze dan ook nog eens wegliep, stond hij wel op. Hij keek naar haar. Misschien moest hij haar maar met rust laten. Hij had nog steeds naar haar gekeken, maar had niks gezegt. Pas toen ze begon te praten slikte hije ven. "Als je liever niet wilt dat ik erbij ben.. Mag je dat zeggen hoor" reageerde hij een tikkeltje onzeker.
|
|
|
|
Post by melien on Oct 5, 2008 13:23:24 GMT 2
Cassandra keek even besluiteloos voor zich uit. Wat wilde ze eigenlijk gaan doen toen ze de meiden wc's inliep? Maar ze wist het niet meer. Scorpius' woorden haalden haar uit haar gedachten gang. Ze schudde haar hoofd. Ze wilde hem wel bij haar hebben. Zonder erover nadenken pakte ze zijn hand en trok hem naar zich toe. "Ik wil wel dat je er bent. Ik wil alleen dat de herinnering er niet meer is." zei ze glimlachend.
Hij mocht niet weg. Niet zonder haar in ieder geval. Ergens was het toch wel eng. De hele tijd had ze het ontkent, en nu kon ze het niet eens meer. Op het moment dat ze juist dat tegen hem wilde zeggen ging echter de deur open en kwam er een of andere meid binnen. Gevolgd door jammerende Jenny die ineens tevoorschijn kwam. Cassandra schrok door allebei. "Oh nee. Oh nee. Er mag hier geen jongen komen. Ook niet uit Zwadderich. Wegwezen jij!" zei jammerende Jenny jammerend.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Oct 5, 2008 13:29:30 GMT 2
Hij had naar haar gekeken, wachtend op een antwoord. Hij was benieuwd. Want hij wist het nog steeds niet. De ene keer was alles nog goed met haar en het volgende moment niet. Hij vertrouwde het niet meer zozeer. Toen ze zei dat ze hem erbij wou hebben, glimlachte hij naar haar. Hij stond nu wel weer heel dicht op haar. Hij beet weer een keer kort op zijn lip. En ademde een keer diep in. Maar schrok toen de deur openging. Op dat moment kwam ook Jammerende Jenny erbij en zuchtte hij. Hij rolde met zijn ogen, Jenny was altijd aardig irritant. "Jij bent hier niet de baas. Maar we waren toch al op weg.." Hij stak zijn tong naar haar uit, en Jammerende Jenny begon in zichzelf te jammeren. Socrpius zette een glimlach op en liep naar de deur, Cassandra mee trekken. Hij opende de deur en liep eruit. Ja, misschien moest hij dan ook maar wat vertellen.
|
|
|
|
Post by melien on Oct 5, 2008 13:46:24 GMT 2
Cassandra liet zich meetrekken. Blij dat hij even niet keek. Het was toch wel raar dat hij niet door had dat de kalmte meer gespeeld was dan waar. Hij kende haar geheim, het was fijn dat iemand het wist. Maar aan de andere kant, nee er was geen andere kant. Ze zette het meteen weer uit haar hoofd. Daar ging het tenslotte niet om. "Waar gaan we heen?" vroeg ze toen de deur achter hun dicht viel. Ze had weer een glimlach tevoorschijn weten te toveren.
Haar blik ging door de gang die behoorlijk rustig was. Dankbaarheid maakte zich in haar breed. Ten eerste dat Scorpius er was en ten tweede dat Jenny en die meid niet even 5 minuten eerder binnen waren gekomen.
|
|
