|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 20, 2008 14:44:28 GMT 2
In een snel tempo raasde Cyvix de trappen af. Haar groene ogen stonden steevast gericht voor haar. Haar lange, bruine haren wapperden achter haar aan terwijl ze haar tempo verhoogde.
"Sorry! Excuseer! Moet erdoor!" mompelde ze telkens ze weer iemand anders wegduwde om door te geraken.
"Verdomme! Waarom moest dat nu weer gebeuren? Als ik nu niet opdaag voor die les Geschiedenis buis ik zeker voor het jaar." lispelde ze tussen haar witte tanden door.
De Roemeense zag er niet bepaald uitgeslapen uit. Ze had nog een redelijk moe gezicht en haar haren waren nog net hetzelfde als toen ze uit haar bed gesprongen was en zag dat ze maar 5 minuten had gehad om klaar te geraken of ze zou te laat komen. Wat er ook zou gebeuren ze mocht haar aandacht niet verliezen en niet afgeleid geraken door iets anders. Maar Cyvix zou Cyvix niet zijn als ze niet snel afgeleid zou worden.
Telkens weer betrapte de jonge huffelpuff zich erop dat haar blik door iets anders was gevangen dan door haar werkelijke doel. Dit ging moeilijker worden dan verwacht.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 11:09:50 GMT 2
Hij liep precies in de tegenovergestelde richting van Cyvix, maar dan op een veel langzamer en rustiger tempo. Hij was in gedachten verzonken, wat een mix was geworden tussen meisjes, school, olifanten en een dier wat hij niet kon plaatsen. Want was het nou een plant of een ding met hersenen?
Doordat hij over al die dingen tegelijk aan het nadenken was had hij niet echt tijd om op te letten wat er allemaal tegen hem aan zou kunnen lopen. Gelukkig hielden andrere leerlingen daar wel rekening mee, behalve dat ze hem soms verwensingen toe riepen (voornamelijk zwadderaars).
Het ging goed, totdat hij met een klap tegen iemand aan wandelde en meteeen een pijn door zijn neus voelde schieten. "Sorry!" piepte hij gesmoord terwijl hij het warme bloed over zijn bovenlip voelde stromen. Had hij weer, een bloedneus.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 11:19:12 GMT 2
Cyvix voelde hoe haar adem even werd afgesneden toen ze tegen iemand opliep en keek even op naar de persoon. Ze kon Lewis herkennen in die persoon. Een afdelingsgenoot van haar maar niet meteen een echte vriend.
"Oh! Sorry! Sorry!" bracht ze geschrokken uit. Ze beet op haar onderlip toen ze zag dat de jongen voor haar begon te bloeden. Meteen had ze spijt van haar haastig gedrag. "Verdomme... Sorry! Echt waar... Ik was gehaast enzo! Ik wou je geen pijn doen!" bracht ze wat verward uit voordat ze even rondkeek naar iemand die haar eventueel kon helpen. Heelspreuken waren niet haar sterkste punt van alle spreuken dus die ging ze niet op hem uitoefenen.
"Lewis, toch? Je hebt wel geluk dat je Kyra niet bent... anders had ik je nog een kopstoot extra gegeven." grapte ze dan om de sfeer wat te verlichten maar dat lukte niet zo meteen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 11:26:05 GMT 2
Lewis wierp even een blik op degene waar hij tegenaan was gewandeld en herkende in haar Cyvix. Afdelingsgenote, maar verder had hij niet echt veel met haar. Hij kreeg het voor elkaar flauw te glimlachen, wat hij op zich nog best wel een een prestatie vond, gezien de situatie en het feit dat een deel van zijn 5 liter bloed nu uit zijn neus stroomde.
"ik keek niet uit" voegde hij er schaapachtig aan terwijl hij het bloeden met zijn mouw begon te stelpen. Hij keek even op over haar opmerking over Kyra en fronsde zijn wenkbrauwen. Blijkbaar waren ze geen vriendinnen. Hij vroeg zich af wat de oorzaak daarvan was. Was het omdat het zwadderich-huffelpuf was, of waren er andere dingen. "dan ben ik blij dat ik Kyra niet ben" voegde hij er dan met een grijns aan toe.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 11:40:51 GMT 2
Cyvix grijnsde wat ongemakkelijk voordat ze Lewis wat aan de kant van de Hal trok om hem wat te beschermen van andere mensen die tegen hem aan konden lopen. "Ik voel ze zo slecht nu... Ik hoop echt dat het niet al te veel pijn doet. Wacht even." stamelde de Roemeense voordat ze een zakdoek uit de zak van haar gewaad viste. Het was een stoffen die nog volledig ongebruikt was. "Hier dan maak je je mouw tenminste niet vuil." mompelde ze en overhandigde hem het lapje stof met een scheve glimlach.
"Gaat het wel? Is je neus echt niet gebroken?" drong het meisje aan. Sinds Scott zichzelf in de fik had gestoken was ze wat overbeschermend geworden tegenover gewonde mensen die haar (nog) niets hadden gedaan.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 13:02:07 GMT 2
"Ik" bracht Lewis verbaasd uit terwijl hij door Cyvix een eindje werd weggetrokken. Met een beschaamd gezicht pakte hij haar zakdoek aan en bracht het naar zijn neus. Het was toch beter om de stof van zijn gewaad niet smerig te maken. Anders zou het weer gewassen moeten worden en.. dat kostte veel tijd en geld.
Hij glimlachtte even hartelijk naar Cyvix en streek even met zijn hand over zijn haar. Hij keek haar vreemd aan toen ze vroeg of zijn neus gebroken was en schudde zijn hoofd. "het was een zachte botsing hoor" zei hij haastig. Hij hield er niet van als mensen onnodig schuldgevoelens hadden.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 13:23:20 GMT 2
"Goed om dat te horen." sprak Cyvix met een opgeluchte stem. Ze wist niet bepaald hoe ze zich nu moest gedragen. Verward was iets dat ze op zijn minst was. Met een diepe zucht leunde Cyvix tegen de muur aan en begon aan haar haren te prullen.
De stilte die was gevallen vond ze maar best pijnlijk maar wat kon ze zeggen tegen Lewis? Buiten het feit dat het haar speet.
Een tijd lang had Cyvix haar mond opengehouden om er geluid uit te krijgen maar dat liep ook niet meteen van een leien dakje op dit moment. Verslagen zuchtte het meisje uiteindelijk waarna ze met haar voet op de grond tikte, wachtend op iets dat deze spanning van haar kon afgooien.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 14:55:27 GMT 2
"Dus..." bracht Lewis nerveus uit terwijl hij tegen de muur aanleunde en wat aan zijn vest plukte, waarvan de linkermouw nu bezaaid was met enkele bloedvlekken. Mensen zouden vast rare dingen gaan denken als ze hem zagen. Hij glimlachtte even naar Cyvix, maar was op zijn minst net zo gestresst als zij was. Hij werd het al gauw in de meest onzinnige situaties. Zoals dit. Als er dan nog een stilte viel kon hij er nog minder tegen. Wat nu dan ook aan de hand was. "Was je ergens naar op weg" vroeg hij dan maar, om het pijnlijke moment te verbreken.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 15:20:33 GMT 2
"Opweg? OP WEG! Verdomme!" gromde Cyvix toen ze het zich allemaal weer herrinerde. "Ha bah! Ik had moeten zijn bij de les Geschiedenis. Als ik er zou zijn zou ik niet buizen maar blijkbaar zal ik dit jaar wél buizen op geschiedenis... Net zoals Toverdranken." mompelde het huffelpufje voordat ze zich lichtjes tegen haar hoofd mepte. "Veel erger dan nu zal het toch niet meer worden... En jij? Waar was jij naartoe aan het gaan met die luchtige kop van je?" grinnikte de Roemeense. Ze was alweer gekalmeerd. Het was al duidelijk dat Cyvix de school niet als het belangrijkste ding zag in haar leven.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 17:08:05 GMT 2
"Je bent nu toch al te laat" merkte Lewis op en glimlachtte even, blij dat de pijnlijke stilte verdwenen was. Cyvix vulde die toch nu grotendeels op met haar geklets. "Je kan net zo goed niet gaan eigenlijk".
Hij stak zijn handen in zijn zakken en wiebelde heen en weer op zijn benen, waarna hij opkeek en zijn schouders ophaalde. "Ik heb een tussenuur. Stronk schijnt ziek te zijn, dus ik was eigenlijk op weg naar de bibliotheek. Wat ook kan wachten"
|
|
