|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 25, 2008 22:53:24 GMT 2
Barbara staarde wat geschrokken naar Lewis toen die haar negeerde. Ze versmalde haar ogen lichtjes voordat ze opeens een smerige grijns op haar gezicht kreeg. Maar even snel als die was verschenen was die alweer verdwenen. Barbara had niet voor niets zoveel succes met de jongens... Ze was een eersteklas actrice. Langzaam vulde haar ogen zich met transparante tranen.
"Waarom willen jongens niets met me te maken hebben?" snikte ze op een zielige toon. Ze wist maar al te goed dat jongens een zwak hadden voor huilende meisjes. "Het enige wat ik wil is wat liefde. Is dat zoveel gevraagd? Een jongen die me eens omhelst." bleef ze verder mompelen met een trillende stem.
Cyvix keek weer op toen Lewis haar verdedigde. Ze glimlachte dankbaar naar hem en dacht ondertussen na hoe ze 'Baby' kon wegkrijgen. Ondanks alles was Baby een beetje zoals een bloedzuiger. Eens ze een bron van aandacht had gevonden liet ze niet makkelijk los. "Je bent zelf niet een van de slechtsten, Lewis." gaf ze terug als antwoord voordat ze wat rondkeek, hopend dat er iemand in de vorm van een zwadderaar of dergelijke zou komen langslopen waar Barbara zich aan kon vasthechten.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 26, 2008 17:02:43 GMT 2
"Sorry!" zei Lewis haastig op een hogere toon dan normaal. het was een van de dingen waar hij een waanzinnige zwakte voor had. Emoties, en dan vooral emoties zoals huilen. En dan vooral bij meisjes. Hij was ten dode opgeschreven.
Even aarzelde hij maar stak dan toch voorzichtig zijn hand naar Barbara uit, op een manier alsof hij doodsbang was alsof ze zijn hand of zou bijten. Hij plaatste hem voorzichtig op haar schouder en begon er op een schaapachtige manier klopjes op te geven. Even keek hij om naar Cyvix en staarde haar hulpeloos aan.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 26, 2008 19:54:25 GMT 2
Barbara keek met haar betraande ogen naar Lewis. Toen die haar 'roep naar aandacht' beantwoordde met een voorzichtig klopte leken haar ogen weer te stralen. Meer aansporing had ze niet nodig om Lewis opeens te omhelzen. Ze verborg haar gezicht in zijn borst en klampte zich vast met haar handen. Nog zachtjes waren haar schouders aan het schokken alsof ze de laatste snikken was aan het verbijten.
Cyvix keek even naar Lewis en trok haar wenkbrauw omhoog. "Fireflies zijn net zoals teken... De enige manier waarop ze je loslaten is als je die mottige kop van hen eens omdraait." grinnikte het pufje op een sadistische manier voordat ze wat gaapte. Ze was verder aan het denken aan een plan. Misschien dat ze Eric er maar moest bijhalen als het écht wanhopig zou worden. Eric zocht naar vrouwen en Baby naar aandacht. De twee waren in haar ogen voor mekaar gemaakt.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 29, 2008 9:27:30 GMT 2
Lewis staarde geschokt naar de schouders van Barbara (aangezien dat he tenige van haar lichaam was wat hij kon zien). Hij wendde zijn hoofd zo ver mogelijk naar achteren en slikte even. Dit was niet fijn. Totaal niet. Maar hij was niet het type dat een meisje achter zou laten terwijl ze doodongelukkig was. Dus moest hij maar op zijn tanden bijten en doorzetten. "Ik.. ik moet gaan-" piepte hij, als een soort van smoes. Alhoewel hij nooit erg goed was geweest in liegen. Dat zou ze meteen door moeten hebben. (moet ik Eric dumpen??  ) |
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 29, 2008 19:39:45 GMT 2
((nee niet als je niet wilt xD het was gewoon een gekke gedachte van Cyvix))
Barbara grijnsde in de borst van Lewis terwijl ze hem dichter tegen zich drukte. Ze kon de spieren van Lewis voelen en die waren erg gespannen. Weer iemand die haar niet zo graag mocht op dat vlak maar dat kon haar niets schelen. Ze had aandacht en dat was het enige wat voor haar telde. "Je gaat me toch niet alleen laten, zeker? Die gemene grifjes zullen me weer aanvallen en ik ben in nood voor een man die me moet beschermen." fluisterde ze met een schorre stem alsof ze al die tijd was aan het huilen.
Cyvix rolde met haar ogen. Ze zag niet waarom Lewis zich niet gewoon van haar afpelde en haar wegduwde maar kennelijk was Barbara inderdaad zo'n goede actrice. Toen ze Lewis zo krampachtig zag staan was het genoeg geweest voor haar. Ze kon Lewis niet aan zijn lot overlaten en Eric was er weer niet als je hem nodig had dus nam ze zelf het heft maar in handen, letterlijk dan. Haar hand vloog in haar zak waar ze het mes uithaalde en drukte dat zachtjes tegen de heup van Barbara op. "Los, bloedzuiger." lispelde Cyvix voordat ze Baby er met een ruwe snok vanaf trok en haar wat wegduwde. Ze glimlachte daarop naar Lewis voordat ze haar mes wegstak.
Baby was niet onder de indruk van het mes maar eerder geschrokken dat ze zo opeens werd weggetrokken. Ze staarde met grote ogen naar Lewis voordat ze zich in het midden van de zaal op haar knieën liet vallen en maakte zich zo klein mogelijk. Haar handen plaatste ze op haar ogen terwijl ze met lange halen begon te huilen. "Het spijt me zoveel! Ik zou je nooit met mijn ogen moeten opzadelen. Het is mijn eigen schuld dat die grifjes me graag in elkaar willen slaan." snikte ze. "Ik had enkel gedacht dat jij anders zou zijn dan hen... Lewisje." Ze was zéér duidelijk gevoelige snaren aan het proberen te bespelen.
|
|
)