|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 17:03:17 GMT 2
Scott deed zijn best niet verbaasd te kijken toen de hond, of hyena, opeens in Cyvix veranderde. Toch mislukte zijn poging finaal. Verbijsterd staarde hij haar aan en kon een grijns niet onderdrukken. Gelukkig was Scott altijd in voor een grapje. "Had je inderdaad wat eerder kunnen vertellen. Dan hadden we er lol mee kunnen hebben" merkte hij neutraal op, maar glimlachtte. Toen hij weer dacht aan wat er tussen hen was voorgevallen, verdween zijn grijns langzaam. Want het was geen gezellige periode geweest sinds het 'vuur' en nu. Zwijgend staarde hij haar aan en knikte kort.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 17:14:34 GMT 2
Cyvix trok haar wenkbrauw lichtjes op toen Scott begon over plezier dat ze konden hebben. "En waarom zou dat nu niet meer kunnen?" vroeg ze op een gemene manier voordat ze zich voor Scott neerzette in kleermakerszit. "We kunnen Eric nog eens beetpakken... Of Tim... Of misschien kunnen we die vuile Kyra eens goed op 'r plaats zetten." stelde ze vrolijk voor voordat ze de stilte opmerkte die Scott had bij het laatste onderwerp... Het vuur. Ze beet op haar onderlip en schuifelde iets naar voren, dichter bij Scott toe en legde haar hand op zijn schouder. "Doet het nog pijn? Ik had je niet moeten ontlopen toen." mompelde ze. "Hoe kan ik het ooit terug goedmaken met je? Ik voel me er zo slecht bij." Langzaam werd haar stem heser en heser.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 17:30:50 GMT 2
"Of alledrie tegelijk" merkte Scott rustig op terwijl hij nog steeds voor zich uit staarde, zonder ook maar iets van emotie te laten zien. Hij keek op toen Cyvix weer begon te praten en zuchtte even. "Nee, het doet geen pijn meer. En je hoéft je toch niet schuldig te voelen? Ik.. wat je hebt gedaan, is niet erg". Hij staarde weer voor zich uit. Oke, het was niet leuk geweest, en hij had haar gemist. Maar hij was te koppig en teveel gesteld op zijn eenzame lot om dat toe te geven. En hij wou ook nie dat ze zich schuldig of rot voelde door zijn toedoen.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 17:35:48 GMT 2
Cyvix glimlachte zachtjes toen ze Scott weerom hoorde. Ze glimlachte opgelucht en trok Scott naar zichzelf toe om hem vlug te omhelzen. "Ik ben echt blij om dat te horen, Scott." zuchtte ze voordat ze de Duitser weer losliet. "Beloof me wel één ding... Eigenlijk twee." sprak ze met een redelijke autoritaire stem. "Als je weer met zoveel problemen zit dat je je wilt opfikken ofzo... Kom dan eerst naar mij en laat me niet weer informatie opkopen via Cameron... Ik ben hem nog steeds een dienst verschuldigd daardoor en dat zint me niet echt. En dit hele faunaat-gedoe... Ook ons geheimpje... Ik ben namelijk een beetje illegaal bezig." mompelde het bruinharige meisje voordat ze Scott weerom een vriendelijke glimlach toewierp.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 23, 2008 20:56:30 GMT 2
"Ik beloof het" zei Scott met een brede grijns op zijn gezicht. Hij trok een raar gezicht. Hij was blij dat Cyvix er zo luchtig over deed, want hij was bang dat ze niet meer met hem wou praten. Vooral sinds het 'ontwijk Scott' gebeuren was hij daar onzeker door geworden. 'Ik heb in ieder geval lang niet meer zo gelachen. Je had het hoofd van sneep moeten zien toen ik na.. na het vuur zijn lokaal binnenliep". Eigenljk was het niet echt iets waar iemand over zou moeten lachen, en dat wist Scott zelf ook goed. Toch deed hij het.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 23, 2008 21:22:18 GMT 2
Cyvix glimlachtte breed toen ze merkte dat Scott eigenlijk nooit echt kwaad op hem was geweest... Of alleszinds niet meer was. "Hij was zeker teleurgesteld toen hij hoorde dat jij het had gehaald? Als het zo een van zijn hielenlikkertjes was geweest zou hij waarschijnlijk zelf in het vuur ervoor hebben gesprongen." grijnsde de faunate. Hetzelfde verhaal was van toepassing bij haar. Dat hele zelfmoordgedoe was niets om mee te lachen maar ze waren niet voor niets twee buitenbeentjes, zelfs in Huffelpuff waar zowat alle vreemdere mensen werden ingedeeld.
"En Stronk? Wacht... Laat me raden! Heeft ze bijna zitten janken en je bijna een knuffel gegeven toen ze je terug zag?" vroeg ze daarop met een brede grijns. Cyvix wist niets over de lessen die zich hadden afgespeeld na Scotts spelletje met het vuur. Ze was de hele tijd té depressief geweest om ook maar naar een les te gaan. Maar nudat alles weer koek en ei was tussen de twee zou ze haar gezicht wel wat vaker laten zien aan de leraren.
"Voor de rest? Heb je je een beetje gedragen toen ik niet meer op je lette?" vroeg ze daarna terwijl ze nonchalant op het gras ging liggen en naar de wolken staarde.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 25, 2008 17:09:38 GMT 2
Scott trok een schijnheilige glimlach en schudde langzaam zijn hoofd. "maar dat moet jij zo nodig zeggen, Ripau. Ik ben hier niet degene die de illegale faunaat is hier". Hij zweeg even toen ze het over Stronk had maar aan zijn gezicht te zien was het duidelijk dat ze het goed had geraden. "Het was niet echt prettig. Ze stonk nogal naar mest" voegde hij er dan langzaam aan toe en grijnsde even. "Sneep vond het inderdaad jammer om me nog levend te zien. Maar ik zie hem liever ook in zijn graf dan in zijn kelder". Hij strekte zijn benen uit en staarde een moment zwijgend voor zich uit, diep in gedachten. Wat hij precies dacht.. dat wist hij ook niet.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 25, 2008 18:21:11 GMT 2
Cyvix trok een engelengezichtje toen Scott haar de opmerking gaf over haar illegale faunatenvorm. "Wat? Ik heb er toch niets verkeerds mee gedaan. Het is niet dat ik het gebruikte om Mevrouw Norks te achtervolgen en haar geprobeerd heb te vermoorden." merkte het meisje droog op. Maar toch... Er was iets in haar stem dat verried dat ze het laatste wél had gedaan. Meer nog. De laatste dagen was het een soort van hobby geworden. Eentje die haar wel vaker gemene krassen had opgelopen.
Langzaam strekte Cyvix zich even uit waardoor enkele ledematen van haar op macabere wijze kraakten voordat ze naar Scott keek. Een glimlach hing om haar lippen. Blijdschap om haar vriend die weer 'normaal' was en weer haar vriend was was de enige emotie die ze nu voelde. "De leerlingenkamer van Huffelpuff kan maar beter oppassen... De geflipte tweeling is weer samen." grinnikte Zaharia op een sadistische wijze.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 25, 2008 22:05:02 GMT 2
"Klinkt heftig" zei Scott met een goedkeurend knikje. Hij had de gesprekken met Cyvix, vooral deze, erg gemist. En dat merkte hij nu pas. Nou ja.. hij merkte het al een tijdje. Je merkte namelijk iets pas, als je het niet meer had. En hij had het inderdaad een tijdje moeten missen.
"Arme mevrouw Norks, ze zag er al zo overspannen uit. Rotkat" voegde hij er met een brede glimlach aan toe en streek over zijn haar. Hij grinnikte even door haar laatste opmerking en stak zijn hand op "Inderdaad. We're back in the game. High Five"
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 25, 2008 22:44:25 GMT 2
"Die rotkat had het al moeten zien aankomen vanaf het moment dat ze mij was aan het stalken." mompelde Cyvix daarop. "Een van deze dagen gaat Vilder het rotbeest dood aan zijn deur zien liggen. Oftewel geketend aan de muur zien hangen." Cyvix was weerom lekker sadisisch bezig. Normaal gezien vond ze dieren wel aangenaam en gezellig maar Mevrouw Norks was hét voorbeeld van een arrogante kat die eens nodig op haar plaats gezet moest worden.
Toen Cyvix zag hoe Scott zijn hand oprichtte grijnsde ze breed en klapte met haar vlakke hand tegen de zijne. "Yeah!" glimlachtte ze daarop voordat ze haar blik even liet ronddwalen over het terrein. Er was weinig wat haar humeur nu nog zou kunnen doen zakken. Alles ging weer zoals het hoorde. Zelfs Kyra of Sawyer zouden haar nu niet down krijgen. Langzaam legde Cyvix zich weerom op het gras en op haar buik. Haar ranke handen streken door het gras terwijl ze enkele sprietjes plukte en die weer wegwierp.
"Maddox? Al een ideetje wie het slachtoffer van onze eerste grap gaat worden?" vroeg ze daarop met een heimelijk glimlachje. Ze had altijd al genoten van het kleineren van die mensen die eens op hun plaats gezet moesten worden.
|
|
