|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 10:41:13 GMT 2
Zonder enig idee te hebben, wát hij hier precies kwam doen, was Scott richting het grasveld gelopen en had een plekje gevonden, precies in de schaduw van een grote treurwilg.
De boom pastte bij hem, vond hij, terwijl hij aan het verband om zijn pols pulkte. Want de treurwilg zag er dan wel droevig en alleen uit, hij had niks te verliezen en kon ieder moment omgehakt worden. Een andere boom nam zijn plek dan wel in.
Hij vloekte toen hij zichzelf kneep in zijn worsteling met het verband. Binnen twee weken zou het eraf mogen, maar Scott wist nog niet zeker of hij dat wel wou. Want het verband had hem een imago gegeven, een idee dat hij bestond. En daar was hij op zich wel blij mee.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 10:52:29 GMT 2
Op een zacht drafje liep een grijs-zwart beest langs de bomen van het stukje bos dat toegelaten was voor de leerlingen. Tegenwoordig hadden al meerdere mensen het vreemde dier gezien dat ze enkel konden omschrijven als een grijze, gestreepte hyena. De roze tong van het dier hing uit diens bek terwijl het verder draafde. Toen de hevige zonstralen in de zwarte ogen van het dier schenen nieste de faunaat even terwijl ze schudde met haar hoofd.
Cyvix was het dier dat er rond liep. Maar nog niemand wist van haar faunaat-zijn af. Even trippelde ze op haar zwarte pootjes naar het meer tot ze iets zag vanuit haar ooghoek. Het was een jongen die tegen een boom aanzat. De oren die eerst in haar nek hadden gelegen schoten omhoog terwijl de korte staart even kwispelde.
Ze stapte voorzichtig in de richting van de Duitster voordat ze in zijn richting sloop, gebruik makend van het lange gras om zich in te verstoppen. Toen ze uiteindelijk in de buurt van Scott was sloop ze achter de boom in en ging net achter hem zitten. Haar poot legde ze op een schattige manier op de zijne voordat ze kort kefte om zijn aandacht te krijgen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 10:59:49 GMT 2
HIj keek even verbaasd op toen hij de zachte aanraking voelde van iets wat veel lichter was dan zijn lichaam. Hij staarde even naar het dier, totdat hij zijn arm naar het hyena-achtige beest uitstak en over diens vacht streek. "hoi" mompelde hij zacht naar de hyena, of hoe hij het ook moest benoemen. Het dier gaf hem een vaag gevoel van vertrouwdheid, alsof hij deze al vaker had gezien. Maar wanneer dan? Hij zou het niet weten.
"heb je geen.. baas ofzo?" ging hij verder. Andere mensen zouden hem vast voor gek verklaren, als ze hem zagen kletsen met een hond. Maar dat deden ze toch al, vooral door zijn verschijning met het verband dat om zijn lichaam zat gewikkeld. "Of zwerf je ook rond. Net als ik"
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 11:04:48 GMT 2
De hyena giechelde even toen Scott haar aanraakte waarna het hondachtig dier zich langs de jonge huffelpuffer opschurkte en langs die plaatsnam. Cyvix hield haar hoofd schuin toen Scott haar kennelijk zag als een echte hond. Ze hield zich maar stil. Volgens het Roemeense meisje zou Scott even zijn hart moeten luchten tegen iets wat niet menselijk was. Een dier straalde nu eenmaal meer vertrouwen uit dan een mens.
Cyvix legde haar hoofd op zijn schoot en staarde hem direct aan met haar zwarte oogjes. Op een schattige manier draaide ze zich op haar rug en schopte met haar voorpoten in de lucht terwijl ze op een zachtaardige manier begon te happen in de lucht voordat ze weerom ven kefte.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 11:14:43 GMT 2
Scott lachtte bij het gezicht van de hyena-hond die zich op zijn rug draaide en begon te blaffen. Hij grinnikte nog even na en staarde even voor zich uit, en wierp dan weer een blik op de hond. "Volgens míj heb je geen baasje, toch? Ik had toch gelijk. Je bent een zwerver. Een.. reiziger.". Hij haalde even diep adem en duwde een lok haar uit zijn ogen. Dat was wel een goede omschrijving. "net als ik" voegde hij er nog terloops aan toe, alhoewel hij niet echt dacht dat dat de hond iets kon schelen.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 11:23:59 GMT 2
Cyvix knipperde met haar ogen toen ze Scott weer hoorde praten. Haar gekef vervormde zich tot een klagelijk gejank voordat ze zich weer rechtzette op haar vier poten en haar grijze, zwart-gestreepte vacht uitschudde. Ze duwde met haar kop in de borst van Scott voordat ze vrolijk begon te kwispelen.
Ze blafte weerom op een blije manier voordat ze met haar poot op zijn hand tikte. Dat was tot ze het verband zag dat hij nog steeds om zijn lichaam had gewikkeld. Haar oren lagen weer plat in haar nek voordat ze hem met onschuldige ogen aanstaarde. Haar blik flitsend van zijn ogen naar het verband. Nog steeds voelde Cyvix zich enigzins schuldig van zijn onverantwoordelijke actie.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 13:17:25 GMT 2
"Het stinkt he?" zei Scott terwijl hij met de ingepakte arm voor de neus van de hyena wapperde, aangezien hij dacht dat de hond zo vreemd had gekeken door de geur die tussen de windselen opdook. "Zalf, van Madame Plijster. Niet iets wat jij wilt hebben. Want het stinkt ontzettend. Misschien rook vroeger zo alles". Hij grijnsde even in de gedachte daaraan terwijl hij langzaam over de vacht van de hond streek.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 13:29:52 GMT 2
De hyena kwispelde eventjes met haar staart toen ze de luchtige opmerkingen hoorde van Scott. Hij leek er niet meteen meer last van de hebben. Voorzichtig stapte de faunaat van Scott af en ging langs hem liggen, opgerold zoals honden dat altijd doen maar wel met haar hoofd op diens schoot nog steeds. Een diepe zucht ontsnapte aan de natte neus van het exotische dier terwijl ze nadacht.
Eigenlijk had Scott gelijk gehad. Zij was ook niet volledig eerlijk met hem geweest. Haar faunaat-zijn had ze ook nooit aan hem voorgelegd. Maar misschien zou ze dat moeten doen. Langzaam hief het grijze beest zijn kop weer op en staarde naar Scott, besluitend of het nu al dan niet zijn ware gedaante zou tonen. Het zou Scott waarschijnlijk een hartaanval geven. Vooral sinds ze dacht dat hij haar ontloopte de laatste dagen.
|
|
|
|
Post by Krista - on Sept 21, 2008 14:33:44 GMT 2
Scott haalde diep adem en strekte zijn armen uit. "je ziet er leuk uit" zei hij langzaam "Alhoewel ik niet zeker weet wat voor beest je precies bent". Hij zweeg weer even en staarde vermoeid voor zich uit. Vervolgens gaapte hij even. Hij had nie techt geweldig geslapen vannacht, en dat was nu te zien. Want hij kon ieder moment omvallen en de langverwachte reis maken naar Dromenland. Hij was jaloers op zijn afdelingsgenoten die wel snel in slaap konden komen, zoals Lewis. Maar als je dan het gesnurk van Florian erbij op telde, kon je van verre weg al zien dat Scott geen nachtrust zou krijgen. Hij keek even naar de hond alsof hij dacht dat het beest zijn gedachten las, en grijnsde even.
|
|
|
|
Post by Flegmatisch Dinkske°- on Sept 21, 2008 14:45:01 GMT 2
Cyvix zuchtte weerom diep voordat ze haar ogen sloot en haar hoofd op Scotts schoot legde voordat ze zich weer omdraaide op haar rug. Toen gebeurde er iets dat niet met de doorsnee hond, hyena of welk dier dan ook zou gebeuren. Een kleine lichtflits verscheen om het grijze dier en toen dat licht vervaagde lag Cyvix met haar menselijk hoofd op Scotts schoot en de rest van haar lichaam, gehuld in het gewoonlijke gewaad van zweinstein, langs hem.
"Gestreepte hyena." verklaarde ze met een onschuldige stem wat ze precies was. "Je ziet er moe uit. Misschien moet jij maar eens gaan slapen." merkte ze nadien droog op.
In een ruk stond ze opeens recht en wreef door haar lange, bruine haren. Ze ontweek de blik van Scott nadien. "H-Het spijt me, Scott.... Dat ik dit zo lang geheim voor je had gehouden en dat ik geen vriendin voor je was toen je me echt nodig had." mompelde ze nauwelijks hoorbaar. Ze kon nu elk moment wel verwachten dat Scott haar zou uitschelden, zou weglopen of iets anders.
|
|
