|
|
Post by \\ Jess' on Sept 27, 2008 12:43:29 GMT 2
Ze grinnikte. Ze knikte. "Ja, zulke dingen gebeuren nou eenmaal. Kan je niks aandoen. Sommige hebben dus niet zo'n goed hart. Maar je hebt nog je zusje en je moeder. En dan je stiefvader waar je bij terecht kan." Ze keek hem aan met een vriendelijke glimlach.
Ze had haar hoofd schuin. Ze vond het raar waarom zijn vader dat had gedaan. Ze vond Vincent namelijk een aardige jongen, en er was niks mis mee. Ze kreeg rode wangen toen hij zei dat zij ook mooie wangen had. "Hetzelfde als alle andere Spanjaarden. Bruin.. Kijk, daarom ben je speciaal magisch en zilver. Ik moet het doen met bruin.." Ze keek even naar voren. Al vond ze het niet erg om te horen dat zij ook mooie ogen bezat.
"Welke afdeling zit je eigenlijk? Ja ik praat teveel.." Zei ze terwijl ze haar hand voor haar mond deed. "Veels te veel" Mompelde vanachter haar mond vandaan.
|
|
|
|
Post by Ridje on Sept 27, 2008 13:01:12 GMT 2
Hij knikte eens waarna hij nadacht over haar woorden. "Klopt. En mijn vader en broer zijn van dat soort mensen, het zou me verbazen al hadden ze al een hart. Maar goed. Laten we het gezellig houden, als het goed is zie ik ze toch nooit meer." zei Vincent dan en keek Tatyanna weer aan. Hij voelde zich erg op zijn gemak op dit moment. "Zo speciaal ben ik niet hoor, gewoon, anders. En bruin is een prachtige kleur." zei Vincent dan en glimlachte naar haar. Hij moest kort lachen om haar woorden. "Beter te veel praten dan te weinig. Griffoendor is mijn afdeling. En ik denk dat jij bij Ravenklauw zit. Je lijkt me een slimme meid." glimlachte Vin dan. Hij had zelf waarschijnlijk niet door dat hij haar een compliment gaf.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Sept 27, 2008 19:46:13 GMT 2
ze had hem aangekeken, geintresseerd in wat hij zei. "Nee, ik vind het leuk om met jouw te praten. Maar als het té word, hoeft het niet. En gezellig is het al.." Sprak ze oprecht. Ze had haar handen in haar schoot gelegd en keek ernaar.
Toen hij weer begon te praten keek ze hem weer aan. "Jawel, ik vind van wel. Niet alleen om je ogen, gewoon.." Ze glimlachte lief naar hem terwijl ze weer naar het andere luisterde. Ze nam dat op als een compliment. Ze keek weer even naar haar handen. Ze wist niet waarom, maar ze was nooit zó verlegen als nu. Ze keek hem daarom ook niet meer aan, gewoon omdat ze niet wist wat te zeggen. Ze speelde wat met haar eigen handen en keek toen vooruit.
|
|
|
|
Post by Ridje on Sept 28, 2008 1:46:27 GMT 2
Hij glimlachte kort naar haar en dacht dan even na. Sinds wanneer voelde hij zich zo, zo, nouja rustig en kalm en totaal niet ongemakelijk bij meisjes? Ze was ook nog eens een best knap meisje, meestal zat hij maar onzeker af te wachten tot hij hen zou horen rodelen waarna hij door zou lopen. "Als het op praten aan komt vind ik dat het nooit té kan. Meestal praat ik niet zo veel met mensen, gewoon omdat ze meestal niet veel met mij te bepraten hebben." zei Vin dan. "Nou, ehmm bedankt dan." hij wist even niet wat te zeggen na haar woorden, het was dan ook vreemd voor hem om iemand zo, vriendelijk en lief over hem te horen praten. "Had ik het goed, met de afdeling?" vroeg hij dan maar, om toch maar iets te zeggen.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Oct 1, 2008 15:15:30 GMT 2
Ze had hem aangekeken en geglimlacht. Ja, ze vond het erg leuk met hem, zeker omdat hij niet meteen dacht dat ze een drama queen was. Wat anderen meestal wel dachten.
Ze moest lachen om zijn opmerking. "Oke, dan heb ik geluk. Waarom niet? Je bent een intressante jongen om mee te praten. En ik praat toch wel.." Ze zette een schuldig gezichtje op. Maar deze verdween al snel.
Toen hij over de afdeling begon knikte ze. "Ja, onder deze pan zitten ook nog hersens. Geen dom meisje. Zoals sommige weleens beschrijven. Al slaat het nergens op" Zei ze er achteraan. Ze rolde met haar ogen, de wereld was soms echt hard.
|
|
|
|
Post by Ridje on Oct 19, 2008 21:22:17 GMT 2
Vincent Glimlachte ook en keek haar aan terwijl hij nadacht. Ze was een bijzonder meisje. Ze deed iets met hem wat hij nooit voelde. Tenminste niet met meisjes hier op Zweinstein. Op Beauxbatons hadden er een paar hem wel een fijn gevoel gegeven door aardig te zijn, maar de meesten gaven hem het gevoel van ongemak. Melissa en Eva waren de enige meisjes die hij nu nog zou vertrouwen en geloofde, maar Tatyanna deed nu ook wat met hem, iets wat hij bij Eva had gevoeld. "Interesant? Is dat het? Dat had ik niet verwacht." zei hij dan en keek weg van Tatyanna en keek de gang door. "Ik geloof niet dat je dom bent. Je lijkt me zelfs zeer slim. Slimmer dan anderen die ik ken. Mijn zusje zou het jaloezie noemen als iemand je dom noemt. Het betekend dat hun dommer zijn dan jij." zei hij dan en glimlachte wat terwijl hij voor zich uit staarde.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Oct 30, 2008 22:48:21 GMT 2
Haar gedachten gingen de vrije loop. En die kwamen aan bij de lessen. Ze schrok eigenlijk. Maar keek Vincent best wel rustig aan. Ze moest moeite doen om hem niet te omhelzen. Hij was gewoon super lief. Ze moest moeite doen om niet te lief te lachen, al ging dat niet echt. Ze haalde ene keer diep adem en bleef hem zo rustig mogelijk aankijken. Ze kreeg een gevoel van binnen. Die ze al lang niet had gehad. Het was warm, maar tegerlijkertijd zo onbetrouwbaar.
Toen hij begon dat ze slim was kreeg ze die rode gloed weer over haar wangen. Zijn zusje was erg slim, en ze mocht haar nu al. Jaloezie was wel het goede woord wat Melissa had bedacht. En het gevoel van trots kwam naar boven. Ze schudde haar hoofd even om haar haar heen en weer te schudden. "Maar ik wil echt niet weg hier, maar ik moet echt naar de les. Sorry Vincent.." Ze keek sip, maar boog iets naar hem toe om hem een kusje op zijn wang te geven. Ze boog snel weer achteruit. Haar ketel stond naast haar. Maar die was ze vergeten. Met al haar boeken in haar hand stond ze op en liep weg. Ze draaide nog één keer om. "Bedankt Vincent. Ik voel me stukken beter! Succes met je lessen!" Ze deed haar hand onhandig omhoog.
|
|
|
|
Post by Ridje on Oct 31, 2008 16:48:07 GMT 2
Vincent glimlachte flauwtjes terug en keek haar weer aan. Hij moest toegeven dat ze iets had wat hem aantrok. Hoewel hij dit natuurlijk nooit zou vertellen. Daar was hij te onzeker voor, zijn gevoelens hield hij altijd voor zichzelf. Slechts een paar mensen kregen hem zover om zijn gevoelens voor hen te laten vertellen, en dat waren familie leden. Hij knikte na haar woorden en glimlachte dan wat minder flauwtjes, eerder vriendelijk, lief en vrolijk. "Dat begrijp ik. Lessen gaan voor." zei hij dan. Toen ze hem een kusje gaf werdt hij een beetje rood en streek even over zijn achterhoofd. "Ehmm..geen..dank...ik..ehm.. ben blij dat je je.. ehm.. nu beter voelt." mompelde hij dan en glimlachte wat terwijl ze weg liep. Terwijl ze door liep keek hij even naast zich naar waar ze net had gezeten en zag haar ketel staan. Rustig stond hij op en tilde het ding op. Snel liep hij achter Tatyanna aan en haalde haar al snel in. "Je vergeet je ketel." glimlachte hij dan en hield hem naar haar toe om aan te geven dat ze haar boeken erin kon doen, zodat hij het kon dragen voor haar. Ondertussen keek hij haar aan en kreeg dat vreemde gevoel weer. 'Je moet niet zo onzeker zijn rond meisjes Vinnie. Vraag het haar gewoon.' de woorden van zijn zusje klonken voor hem alsof ze naast hem stond, ze had het hem gezegd toen hij het op Beauxbatons met Melissa over Eva had gehad. "Ehmm. Tatyanna? Zou je..het..misschien leuk vinden. Om nouja ehm.. wat leuks te gaan doen vanmiddag." het begin was wat zacht en langzaam terwijl het laatste stuk sneller en wat harder was, maar toch zou het voor haar goed hoorbaar moeten zijn.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Oct 31, 2008 17:31:21 GMT 2
Pas toen merkte ze dat hij haar riep om de ketel. Hij stak deze uit naar haar. Ze begreep de hint en stopte haar boeken erin. Ze wou eigenlijk de ketel aanpakken. Maar liet haar armen langs haar heen hangen. Ze keek Vincent aan, het leek of hij ergens over nadacht. Maar misschien had ze het mis. Toen hij wer begon te praten keek ze hem aandachtig maar geduldig aan. HIj durfde niet, dat wist ze. Maar ze kon er wel uit opmaken dat hij haar meevroeg om iets leuks te gaan doen. Haar grijns was nu van oor tot oor. "Ja! Natuurlijk lijkt me dat leuk! Waar spreken we af?" Vroeg ze, spontaan. Ze legde haar hand op de zijne om haar ketel aan te pakken. "Ik vind alles wel leuk om te doen.." Glimlachte ze. Ze straalde wel, dat kon je heel goed zien.
|
|
|
|
Post by Ridje on Oct 31, 2008 18:23:22 GMT 2
Verbaasd keek Vincent haar aan en glimlachte dan. Hij had niet verwacht dat ze het leuk zou vinden om wat te gaan doen, dus daar kwam het tweede probleem. Waar zouden ze afspreken? Daar had hij natuurlijk nog niet over nagedacht. Hij keek even naar haar ketel met de boeken en dacht na. De bieb misschien? Nee, wie nam een meisje nou mee naar de bieb. De astronomie toren dan? Nee, dat zou alleen leuk zijn als het avond was. Vincents hersens maakte overuren en het zou niet raar zijn geweest als Tatyanna het kon horen hoe hevig hij nadacht. "Heb je misschien zin in een picknick bij het meer?" vroeg hij dan, waarbij hij zichzelf verbaasde. Toen ze haar hand op de zijne legde keek hij haar weer aan en glimlachte. Toen hij doorkreeg dat ze haar ketel over wou nemen schudde hij zijn hoofd. "Zal ik hem voor je dragen?" vroeg hij dan wat zachter dan het voorstel van de picknick. Hij was dan wel onzeker, maar een heer was hij ook. Hij zou het fijn vinden om haar ketel te dragen, gewoon om haar te helpen.
|
|
