|
|
Post by admin. on Mar 30, 2008 11:47:05 GMT 2
Pete draaide zich met een ruk om, en keek Lynn kwaad aan. 'Waarom ik weg loop? Je doet het erom, hè! Ik heb je nog gezegd dat ik in de cel hebt egzeten wegens geweldadigheid en dan begin jij zó! Vind je dat nou raar?' snauwde hij geïrriteerd. Even fronste hij, waarna hij zijn vuisten in zijn zakken stopte en zich weer omdraaide, om weg te lopen.
|
|
|
|
Post by johanneke on Mar 30, 2008 14:11:03 GMT 2
''Oh, dus nu ben ik het die jou uitdaagd. Ik ben ook niet moeder Maria weet je. Ik heb ook geen eeuwige woedebeheersing. Ik zit jou hier een beetje gerust te stellen, terwijl ik eigenlijk wel wat beters te doen heb. En dan krijg ik ook nog naar mijn hoofd gesmeten dat ik jou zit uit te dagen. Fijn..gewoon geweldig!'' zei Lynn sarcastisch. Ze had ook gewoon weg kunnen lopen, maar ze had er genoeg van de hele tijd een andere indruk van haar zelf achter te laten bij mensen. Ze stond al slecht bekend en dan ging die Pete ook nog eens haar verwijten dat ze hem uitdaagde. Lynn kon het niet meer aan. Haar hoofd bonsde en ze wenste dat ze weer terug was bij Sahmoed.
|
|
|
|
Post by admin. on Apr 24, 2008 15:02:46 GMT 2
'Je daagt me ook uit!' snauwde Pete, zich niet bewust van het groepje meisjes dat de hal in kwam en giechelend naar hem wees. 'Ik heb je nog gezegd dat ik in de gevangenis heb gezwegen wegens poging tot doodslag, en dan begin jij te zeuren! Denk je dat ík daar wat mee opschiet?' Geïrriteerd snoof hij, schudde zijn hoofd en draaide zich om, om Lynn niet langer te zien. Hij had het gehad met het meisje dat hij nauwelijks kende, en wist nu al dat ze geen vrienden zouden worden. Hoewel ze er goed uit ziet,
|
|
|
|
Post by johanneke on Apr 27, 2008 17:38:27 GMT 2
Lynn moest lichtelijk lachen toen ze zag dat Pete uitgelachen werd door een groep meisjes. Ze keek hem schamper aan en trok een wenkbrauw omhoog. ''Je zult nog wel meer mensen tegenkomen die zijn zoals ik, dus 'get over yourself'.'' zei ze tegen Pete. Ze kon nou niet bepaald zeggen dat ze medelijden met hem had, maar ze snapte wel dat ze wat lastig was voor hem op het moment. Maar dat zou ze natuurlijk nooit toegeven. Daar was ze veel te koppig en ijdel voor. ''En als je niet snel ophoud met dat mij alleen de schuld te geven, zit ik straks in de gevangenis voor een echt moord!'' zei ze er nog achteraan. Ze keek naar beneden en het viel haar ineens op dat er ook koffie in haar shirt zat. ''Oh geweldig, dat ook nog.'' zei ze terwijl ze nijdig over de vlek begon te wrijfen.
|
|
