|
Post by greenlightning on Dec 26, 2007 14:00:59 GMT 2
Traag zweefde de brancard de deur van de ziekenzaal door. Hij zakte neer op een ziekenhuis bed. Shirie volgde. Ze hijgde zwaar. Anne was niet zwaar, maar in haar mensenlichaam en met het sturen van de brancardhad het toch vee van haar gevergd. Ze legde het meisje voorzichtig op een bed naast Evan neer en keek om zich heen, zoekend naar Madam Plijster.
|
|
|
Post by Krista - on Dec 26, 2007 14:05:29 GMT 2
Evans gezicht had een vreemde mengeling van wit en groen gekregen, en hij zag eruit alsof hij ieder moment over zijn nek kon gaan. Hij ademde schokkerig en onregelmatig, en zijn hele borst blubberde op en neer als een stuk pudding. Het koude zweet stond op zijn voorhoofd. Hij kreunde zacht, wat nog wel een teken van leven was.
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 26, 2007 15:02:14 GMT 2
Madame Plijster zat verborgen achter een grodijn, maar kwam verwonderd tevoorschijn. 'wat is dit allemaal?'vroeg ze geschrokken. Shirie rilde even en onderdrukte een grom van pijn. 'Ze zijn aangevallen,'kreunde ze. Ze liet zich op een stoel neerzakken, terwijl de zuster zich over de andere twee ontfermde.
|
|
|
Post by Krista - on Dec 26, 2007 15:17:17 GMT 2
Evan opende moeizaam zijn ogen en keek met grote ogen naar het flesje met het opschrift Skelettine. "Ah, hij leeft" zei Madame plijster en glimlachtte bemoedigend, terwijl Evan niets lievers wou dan nu opstaan en wegrennen, het flesje vond hij niet al te erg vrolijk eruit zien. "Bereid je maar voor op een slapeloze nacht" zei ze terwijl ze een dampende beker in schonk. " Botten laten teruggroeien is geen pretje". Ze draaide zich om en keek Shirie aan "Hoe komt dit? Twee leerlingen van griffoendor? Om 2 uur s'nachts en dan met deze toedoeningen"
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 27, 2007 0:09:49 GMT 2
Shirie rilde opnieuw en schudde haar hoofd. 'Ik weet jet ook niet. Ik trof ze zo aan.' Ergens herrinnerde ze zich Voldemort en een stel dementors, maaar het was zo vaag, dat ze neit wist of het nou waarheid was, of een illusie. In haar gromde en jankte Spirit wanhopig. Dit was zijn nacht. Waarom heild ze hem gevangen?
|
|
|
Post by Krista - on Dec 27, 2007 0:15:48 GMT 2
"Dus geen andere dingen.. die je hebt gezien?" zei Madame Plijster en hield Evans hoofd recht om de vloeistof in zijn mond te gieten, en wierp een bezorgde blik op diens borstkas. "Je ribben verdwijnen toch niet zomaar?". Het spul brandde in Evans slokdarm waardoor hij begon te hoesten, maar zelfs dat deed pijn. Hij trok een gezicht van afgrijzen. "Wat dacht je dat het dan was geweest? Pompoensap?"
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 27, 2007 0:31:03 GMT 2
Shirie schudde zuichtend ahar hoofd. 'U ze me toch niet geloven. Ik meen te herrinneren dat Voldemort er was. Veel weet ik er neit meer van. ik was... onder invloed. Dronken van de maan...
|
|
|
Post by Krista - on Dec 27, 2007 0:33:08 GMT 2
Evan staarde Shirie aan en wou zijn mond open doen om iets te zeggen, maar had geen idee wat dus zweeg hij weer, en staarde naar zijn voeten terwijl hij de brandende smaak van de skeletinne probeerde te negeren. Madame Plijster schudde haar hoofd. "Zo jong, en dan zo aan de boterbier. Ik moet Rosmerta vertellen dat ze een keer oplet dat ze niet jongeren volschenkt, die árme kinderen"
|
|
|
Post by admin. on Dec 27, 2007 14:16:10 GMT 2
Anne hoestte even moeizaam, als teken van leven, maar meer beweging kwam er niet. Ze had teveel pijn om te bewegen. De pijn in haar longen overmeesterde alles, maar nog voelde ze het gebonk in haar hoofd. Even probeerde ze haar ogen te openen, maar na enkele seconden besefte ze dat het veel te zwaar was.
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 27, 2007 18:36:21 GMT 2
Shirie kon een glimalch neit onderdrukken. Ze rinnikte zacht en begon toen keihard te lachen. Het was zo belachelijk allemaal. Er lagen twee kidnerne dood te gaan, en ij maakte zich zorgen om boterbier. 'Ik ben niet dronken,'lachte ze, al was het weinig overtuigend. In haar gromde Spirit en zijn gele ogen shitterden woendend. De schittering was zelfs in Shiries ogen te zien, als je erop lette.
|
|