|
Post by melien on Jul 19, 2008 11:53:05 GMT 2
"Ik denk dat mijn ouders er niet zo heel erg blij mee zullen zijn nee." zei Elvira lachend. Ze had geen flauw idee wat er in hem om ging, en verwachtte zijn actie dan ook niet. Toen hij haar echter optilde slaakte ze toch een gilletje voordat ze zich aan hem vast hield. "What on earth?? Ok... Je zal alleen niet echt ver komen aangezien dit een heeeeel klein dorpje is." zei ze, eerst geschrokken en toen lachend. Ze gaf hem een kus. "Hoe kom je toch altijd op van die gekke ideeën? Er is helemaal niks gemeens aan namelijk."
|
|
|
Post by Madjic on Aug 7, 2008 20:48:43 GMT 2
"Inderdaad niet gemeen tegenover jou, maar wel tegenover je ouders. Want als die ineens een dochter vermist op moeten geven zullen ze dat vast niet te prezierig vinden. Maar ik aan de andere kant vind dit wel erg plezierig." Rocs ogen glinsterde van plezier terwijl hij onverschrokken door liep. "Maakt niets uit, ik verzin wel iets... of ik let gewoon niet op de mensen die ons zien. Trouwens, wie is er om deze tijd nou nog buiten?"
|
|
|
Post by melien on Aug 9, 2008 17:32:03 GMT 2
"Er zijn meer mensen om deze tijd nog buiten dan je zou denken." zei Elvira vrolijk. Ergens klonk het toch wel erg aantrekkelijk, maar het nut zag ze er niet echt van in. De huizen waar ze langs liepen kwamen haar inmiddels wel heel erg bekend voor. "Als ik jou was, dan zou ik toch wel opschieten aangezien we er bijna zijn. Tenminste als je het onopgemerkt wilt doen." voegde ze er toen grijnzend aan. Ze keek even opzij naar Roc en daarna naar de witte hond die nog steeds rustig mee liep.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 9, 2008 17:58:50 GMT 2
Roc bleef even stil staan en keek Elvira verbaast aan. "Ow? Zijn we dan al bijna bij jou huis? Ik dacht... nee hoopte eigenlijk dat we een totaal andere kant op liepen." Zei hij en lachte toen. Vervolgens zette hij haar voorzichtig op de grond. "Nou dan ben ik toch bang dat we maar geoon terug moeten." Zei hij mee hij zijn armen om haar heen sloeg en haar een zacht kusje in haar nek gaf. Hij had helemaal geen zin om terug te gaan, maar zag geen andere keus.
|
|
|
Post by melien on Aug 13, 2008 11:29:44 GMT 2
"De heel andere kant op.. dan hadden we de andere kant op gemoeten." Elvira hield haar armen om hem heen geslagen toen hij haar op de grond zette. "Je hoeft nu alleen nog maar een paar meter recht door te lopen." voegde ze er nog aan toe. "Hou daar nou eens mee op! Dat kieteld en dat weet je best." zei Elvira lachend. Ze kon er niet tegen als hij haar in haar nek kuste, ookal vond ze het niet echt erg.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 13, 2008 11:47:23 GMT 2
Roc luisterde nag maar half naar haar, pas toen ze zei dat hij moest ophouden keek hij op en lachte een beetje schaapachtig. Hij was het eigenlijk helemaal vergeten en het was dus niet bedoelt om haar het plagen. "Ow het spijt me mijn lief." Grijnste hij en gaf haar toen maar een kus op haar lippen. "Niet boos op me zijn, ik wilde je deze keer niet echt kietelen. Ik wilde alleen maar lief voor je zijn."
|
|
|
Post by melien on Aug 16, 2008 10:36:05 GMT 2
Elvira beantwoordde zijn kus. "Weet je, ik ben niet eens boos. Dat weet ik namelijk, en zelfs als niet.. als je gekieteld wordt moet je meestal lachen.. en lachen en boos zijn gaat zo moeilijk samen. Of niet soms?" vroeg ze lachend. Met een piepen hoorde ze een raam open gaan. Ze trok haar wenkbrauwen op en keek om toen ze de stem van haar half broer hoorde. "Hé tortelduifjes! Hoe lang waren jullie nog van plan om buiten te staan kleffen?" riep deze met een grijns naar het tweetal.
(solly.. ik kon ff niks anders verzinnen xD -a-)
|
|
|
Post by Madjic on Aug 16, 2008 12:17:44 GMT 2
Roc tuitte zijn lippen en haalde zijn schouders op. "Vrij goed eigenlijk. Als je zoveel met Saluka op trekt zou je merken dat die combinatie meer dan gewoonlijk is." Hij grijnste en streek een keer met zijn hand over haar rug. Hij keek om en liet Elvira daarbij half los toen hij Aaron hoorde. Hij besloot de eer te nemen te antwoorden. "Ach Aaron, als je ons zo mist, dan kun je ook erbij komen en gezellig meedoen hoor." Hij strekte een van zijn armen uit. "Kijk er is nog ruimte genoeg voor jou. Wil je ook een dikke pakkert?" Vroeg hij grijnzend.
|
|
|
Post by melien on Aug 16, 2008 13:35:17 GMT 2
"Ok, ik kan het in ieder geval niet. En ik heb er ook geen zin in." zei ze. Aaron negeerde ze volkomen. Een lachstuip werd bij haar echter veroorzaakt door Roc's reactie. Hoe kwam hij er ook steeds op. "Nou nee, dankje. Maar ik ben niet degene die ongeduldig beneden in de woonkamer op de klok kijkt." zei hij met een gemene grijns. Het was weliswaar niet echt waar wat hij allemaal vertelde, maar dat konden die twee tortelduifjes toch niet weten.
|
|
|
Post by Madjic on Aug 16, 2008 13:47:22 GMT 2
"He jammer. Het net zin om je in mijn armen te sluiten." Roc hoopte, door Aaron alleen maar meer te vervelen, hij hen dan uiteindelijk met rust zou laten. "Nou ja, je moet het zelf metweten, maar je weet niet wat je mist. Toch El?" Daarmee draaide hij zich weer naar Elvira, breed grijnend. "Nou wat doen we? Blijven hier en riskeren we boze ouders of gaanw e dan toch maar naar binnen?" Hij drukte nog even een kus op haar voorhoofd en glimlachte.
|
|