|
Post by CherryOnTop on Jul 13, 2007 18:30:41 GMT 2
Bill knikte "Net zoals Tom, die durft meer dingen meteen te doen dan ik, ik wacht rustig af en hij stapt recht op zijn doel af, behalve bij degene die hij nu leuk vindt dus" Hij keek Sara aan, nog niet wetend wat ze verder konden doen.
|
|
|
Post by melien on Jul 13, 2007 19:39:40 GMT 2
Sara moest lachen. Ze draaide even om haar eigen as voordat ze naar de sterren keek. Een wolk schoof net half voor de maan. Zonder waarchuwing ging ze met een plof in het gras zitten en liet zich op haarrug vallen. Zo kon ze makkelijker naar de sterren kijken.
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 13, 2007 19:41:42 GMT 2
"jaja, lach maar" Hij liet zich ook in het gras neervallen en keek vanaf zijn zitplaats ook naar de lucht. Toen ging hij liggen "Verpest je,je jurk eigen niet hierdoor?" vroeg hij toen nieuwsgierig.
|
|
|
Post by melien on Jul 13, 2007 20:09:43 GMT 2
Sara keek van de sterren naar Bill. "Mijn jurk...?" vroeg ze. Ze was even vergeten dat ze haar galajurk aanhad. Ze keek naar zichzelf en lachtte. "Ow die jurk. Niks wat je niet kunt opheffen met een simpele spreuk." zei ze lachend.
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 14, 2007 13:04:50 GMT 2
Bill knikte "Alleen ben ik even vergeten waar ik mijn eigen toverstok heb gelaten..." Hij vondt uiteindelijk zijn toverstok in een soort van zak die gemaakt was voor toverstokken. Nooit had hij dat eigenlijk ontdekt maarja "En..waar gaan we het nu over hebben?"
|
|
|
Post by melien on Jul 14, 2007 20:16:26 GMT 2
Sara wist heel goed waar haar toverstok was. Onder haar kussen. Ze zuchtte. "Ik heb geen flauw idee..." zei ze na een tijdje. In de stilte van de nacht hoorde je alleen de vogels en af en toe zachte stemmen of zachtjes muziek vanuit de grote zaal.
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 15, 2007 11:19:34 GMT 2
"Hetzelfde geldt voor mij... we kunnen over van alles praten maar als ik wat voorstel gaat het alleen over de natuur, de problemen in de wereld en muziek. Dat is niet bepaald leuk om naar te luisteren" zei hij toen. Bill keek eventjes naar Sara en toen weer naar de lucht.
|
|
|
Post by melien on Jul 15, 2007 11:47:53 GMT 2
Sara zei niets. Ze luisterde. Ze hoorde zachtjes de muziek vanuit de grote zaal. Het liedje dat speelde kende ze. Ze luisterde het wel vaker. Ze zong zachtjes met het liedje mee.
I finally learned to say whatever will be, will be I've learned to take the good, the bad and breath 'cause all along we like to know what life's got planned no one knows if shooting stars will land.
Het was een liedje dat haar moeder vaak zong. Ze kende het bijna uit haar hoofd. Ze had alleen geen zin om het hele lied mee te zingen. Na het refrein verstomde ze. Haar ogen waren gesloten.
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 15, 2007 11:56:27 GMT 2
Bill luisterde stilletjes toen Sara even begon te zingen "ik wist niet dat je kon zingen" mompelde hij toen. Toen hij goed luisterde wist hij dat ze een stukje had gezongen van het liedje dat in de grote zaal was. "Wel zeggen als je terug wilt oke?"
|
|
|
Post by melien on Jul 15, 2007 12:15:13 GMT 2
"Ik kan ook niet goed zingen." zei ze. Ze keek naar Bill. "Tuurlijk. Ik ken het liedje gewoon zo'n beetje uit mijn hoofd." voegde ze er nog glimlachend aan toe. Ze had helemaal geen zin om terug te gaan.
|
|