|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 17:38:39 GMT 2
Miqul liet zich leiden en zakte op het bankje neer. 'Het... zou zo doodeenvoudig meoten zijn. Toch?'vroeg hij en glimlachte zwak.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 17:47:16 GMT 2
Carmen ging naast hem zitten en glimlachte warm. "Ik zou je dolgraag gelijk willen geven. Maar ik weet nogsteeds niet waarom je me hier vroeg te komen en ik weet ook niet wat zo eenvoudig zou moeten zijn." Ze pakte zijn hand. "Gaat het weer?"
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 17:55:59 GMT 2
Op het moment dat hij haar hand voelde gebeurde alles automatisch. Hij liet zich van het bankje afzakken op zijn knie en hield met een hand de hare vast terwijl hij met zijn andere het doosje met de ring tevoorschin haalde.
ij opende zijn mond en bleef zo verstijf zitten, niet in staat iets uit te brengen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 18:04:06 GMT 2
Carmen keek Miquel verbaasd aan en haar ogen werden groot toen ze het doosje zag. "M..." De rest bleef in haar keel steken. Maar haar ogen werden weer normaal en ze gangen zelfs een stukje verder dicht. Ze keek hem opgewonden en tegelijkertijd gelukkig aan. Ze kneep in zijn hand, terwijl haar hart haar bloed op hoog tempo oor haar lichaam deed stromen. "Ja?" Vroeg ze zacht.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 18:06:35 GMT 2
'Was dat het antwoord op mijn nog neit gestelde vraag?'vroeg Miquel grijnzend en barstte toen in lachen uit. 'Ik ben ook echt niet gemaakt voor romantiek. Okey, daar gaat 'ie.'
HIj haalde diep adem, rilde en sprak toen de woorden: 'Carmen, wil je emt me trouwen?'
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 18:16:20 GMT 2
Carmens ofen spoten geluk uit, maar ze probeerde zich te beheersen. "Zoals ik al eerder zei. Mijn antwoord is onveranderlijk en onbetwistelijk ja." Ze trilde door haar moeite zich in te houden niet op hem te vliegen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 18:22:45 GMT 2
Miquel opende zijn mond, sloot hem weer en haalde met trillende handen de ring uit het doosje. Hij liet de ring bijna vallen, ton hij hem om Carmens vinger deed. Hij trilde nog steeds e ademnde diep in en uit.
'Zo, dat was leuk. Wat dopen we nu?'
Hij trilde van top tot teen, nog niet geheel bewust van het feit dat hij nu verloofd was.
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 18:25:28 GMT 2
"Nu kan ik me niet langer inhouden." Fluisterde ze en vloog Miquel om zijn nek. "Je bent gek, gestoord, geweldig, fantasties en ik hou van je." Riep ze bijna.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 18:28:53 GMT 2
Miquel sloeg zijn armen om haar heen en legde zijn hoofd op haar schoduer. 'ja, ik denk dat ik dat ben. Gestoord enzo...'momeplde hij.
'Ik hou ook van jou, je hebt geen idee hoeveel...'
|
|
|
|
Post by Madjic on Dec 12, 2007 18:35:58 GMT 2
Carmen sloot haar ogen even, maar richtte zich toen weer op. "Je wilt dit toch echt wel he? Niet dat je dit voor mij doet of om een andere rede die ik niet ken?" Ze keek hem even serieus aan, hopend dat haar uitgelaten houding zijn antwoord niet zou beinvloeden.
|
|
