|
|
Post by birgit on May 29, 2007 20:20:31 GMT 2
Alette wacht... Het maakt niet uit. Ik tover mijn broek schoon. Pants Clean!!! zei Stan tegen Alette. De spreuk schreewde hij! Hopelijk kwam Alette terug.
Stan ging ALette achterna. Stan paktte Alette's hand vast en trok hem naar zich toe.
Stan kustte Alette héél lang...
|
|
|
|
Post by anneloes on May 29, 2007 20:37:23 GMT 2
En Alette kuste terug. Ze was nog wel een beetje misselijk en hoopte dat ze zo niet weer over moest geven in Stans mond, maar ja, dan moest hij haar maar niet zoenen.
Alette liet los en zeiDat van die spreuk was slim bedacht. Daar had ík even niet aan gedacht! Alette keek hem diep in de ogen.
|
|
|
|
Post by birgit on May 31, 2007 16:37:10 GMT 2
Ja, Ik heb hem geleerd van me vader. Hij was ook tovenaar... Stan keek naar de hemel.
Hij is nu dood... Stan glimlachtte en dacht bij zich zelf: Hopelijk gaat ze NIET vragen of hij er nu niet om moest huilen Stan keek naar Alette. Hij glimlachtte.
Hopelijk vroeg Alette wat want hij wist niet wat hij moet zeggen.
|
|
|
|
Post by anneloes on May 31, 2007 16:43:03 GMT 2
Alette keek Stan aan. Ze wist dat het beter was of even niks te zeggen.
Dus na een tijdje vroeg ze aan Stan: Wil je geen taart ofzo meer. Er is nog heel veel over. Ik kan natuurlijk wel alles weg gaan toveren maar ja... Nu staat het er. Ik hoef eigenlijk niks meer.Alette was eigenlijk nog steeds een beetje misselijk. Maar ze was ook nieuwsgierig naar de ouders van Stan. Dus vroeg ze:Mis je je ouders erg?En ze keek Stan medelevend aan.
|
|
|
|
Post by birgit on May 31, 2007 16:53:57 GMT 2
Nee, geen taart meer voor mij. Stan glimlachtte lief naar Alette...
Mijn ouders, Ik mis ze wel. Mijn vader is overleden aan kanker. En mijn moeder ook. Ik mis ze nu héél erg... En jouw ouders??? STan keek Alette aan... Hij was wel benieuwd...
|
|
|
|
Post by anneloes on May 31, 2007 17:05:50 GMT 2
Mijn ouders leven gelukkig nog!Alette moest er niet aan denken dat ze geen ouders meer had.Heb jij dan eigenlijk wel broers of zussen?Eigenlijk wist Alette niet zoveel van Stan kwam ze nu achter. Maar hij wist ook niet zo heel veel van haar, dacht Alette. Nu hoopte dat Stan niet ging huilen of boos werd want eigenlijk was het heel zielig voor Stan en Alette zat vrolijk dingen te vragen.
|
|
