|
|
Post by » Aline. on Jun 20, 2007 18:07:27 GMT 2
Langzaam schudde Charlotte haar hoofd. 'Nee...' mompelde ze zacht. Nee, zelfs Perkamentus had zo snel geen oplossing geweten. 'We hadden het hem gewoon meteen moeten vertellen, dan-' snikte Charlotte, maar de rest van haar zin was onverstaanbaar door haar gesnik.
|
|
|
|
Post by Merel on Jun 20, 2007 18:11:27 GMT 2
Mariël keek even geschrokken. Zelf Perkamentus wist niks.. Dan was het toch wel erg.. Toen keek ze naar Charlotte en merkte dat ze half aan het huilen was. Ze kroop naar haar toe en legde een arm om haar heen. "We vinden er wel iets op denk ik.. Perkamentus is een groots tovenaar." Zei ze, half om zichzelf ook te troosten. "En ik denk niet dat het zo heel veel had uitgemaakt, het is ook gewoon niet echtiets wat je snel verteld."
|
|
|
|
Post by » Aline. on Jun 20, 2007 18:46:48 GMT 2
'Nee, maar toch...' mompelde Charlotte. Misschien had Mariël gelijk... Misschien had het wel helemaal niets uitgemaakt als ze het hem toch hadden verteld... Misschien vonden ze nog een oplossing... Misschien, misschien, misschien. Maar die oplossing zou dan wel te laat zijn voor Anne.
|
|
