boring

[greenlightning]

Joey zag Carmen rennen en sprong voor haar. Hij hield haar vast en trok har tegen zich aan. 'Rustig maar. Wat is er allemaal aan de hand?'Vroeg hij met een warme stem. Hij aaide zacht over haar hoofd.
Miquel keek even op naar Carmen en Joey, maar accepteerde het. Hij wist dat Joey nooit iets zou doen. Hij draaide zich om naar Hunter en balde zijn vuisten. 'Ik hoef neit achter haar aan te gaan. Ze is al van mij. Waarom ben jij het toch altijd die haar pijn doet? Ik dacht nog wel dat je om haar gaf. Weet je, Hunter? Je bent haar neit waard!'

[ruka]

'Ben ik het nu die haar pijn doet?
Ze heeft toch voor jou gekozen?
Moet ik dan rekening gaan houden met haar, moet ik rekening houden dat ik niet met andere meisjes zoen waar zei bij is?'
vroeg hij en stond op en ging voor Miquel staan.
'Ze gaf toch niks meer om mij?'
zei hij boos en keek met zijn donkere ogen vol woede.

[Madjic]

Carmen schudde haar hoofd. "Nee, er is niets." Ze onderdrukte een snik terwijl ze toch moest huilen. Ze wist dat ze het nu tegen Miquel moest vertellen, of moest liegen. Beide was verschikkelijk.

Melia grinnikte. "Hij hoeft ook niet achter haar aan." Zei ze en kek Miquel aan.

[greenlightning]

Miquel grinnikte. 'Dus je ehbt een adner? Mooi zo. Maar toch, ik dacht dat jullie vrienden waren. Blijkbaar is ze idnerdaad heel wat beter met mij af. Het kan me niet schelen hoeveel ze om je heeft gegeven of hoeveel ze dat nog doet. Jij verdiend haar niet en ik zal er alles voor doen om te zorgen dat ze nooit meer die fout zal maken! Al wordt eht mijn dood.' Dat laatste gromde hij.

Joey draaide zacht Carmens hoofd in de richting van het gesprek. 'Luister maar eens naar wat je vriendje zegt. Je moet Miquels intelligentie niet onderschatten. Hij weet het.'
Zelf wist hij het ook. Daar ahd hij Shirie neit eens voor nodig gehad, al had ze wel zijn andacht erop gericht.

[ruka]

'O, dus ik ben opeens geen vrienden meer met Carmen omdat ik een ander gezoend heb?'
zei Hunter spottend.
'Kom op ik wist dat je zielig was, maar dat je zo erg was wist ik dan ook weer niet.
En je hebt zeker ook niet een heel klein beetje eigendunk om te zeggen dat ze beter bij jou af is?
Ja, zorg er maar voor, zorg er maar voor dat ze niet meer met zulke mensen als mij omgaat, want stel je voor, dat ze haar een keer echt pijn doen, stel je voor dat beginnen haar te betuttelen'
zei Hunter en schudde lachend zijn hoofd.
'Dat kun je niet menen, je bent haar moeder niet, ze mag nog altijd zelf weten met wie ze omgaat hoor'
zei hij rustig, en hij wachtte, wachtte op de klap die Miquel zou gaan geven, net als de vorige keer, maar hij mag doen wat hij wil, als hij boos was, dan had hij al de kracht van voldemort.

[greenlightning]

Het was niet hoe hij normaal gesproken zou reageren... maar Miquel barstte in alche uit. 'nee. Ik heb absoluut geen hoge eigendunk wat Carme betreft. Moet je nagaan hoe slecht ik jou voor ahar vind. ze zou bij iedereen beter af zijn dan bij jou.' Hij schudde zin haar uit zijn gezicht. 'Je zoent maar lekker met adnere meisjes. Maar je doet haar er pijn mee. Nee, als dat je niet uitmaakt, dan ben je geen vriend. blijkbaar heb je net zo min een ahrt als je vader. Geniet ervan. Ik hoop dat je dood valt.'
Hij draaide zich om en liep naar Joey toe.
Joeys gezicht was strak en gericht op Hunter. Miquel kon zich nu neti verdedigen, maar Joey kon dat des te beter.

[ruka]

'Kan ik ruiken dat ik haar er pijn mee doe?
Ik dacht dat ze niet meer van me hield, omdat ze voor jou had gekozen.
Dat is dan heel normaal weet je!'
schreeuwde hij boos en keek naar zijn binnenzak of zijn stok er nog in zat, als een van hun hem aan zou vallen had hij hem zo te pakken.

[greenlightning]

Miquel draaide zich neit eens meer om. Hij antwoordde niet. waarom zou hij? Het had geen zin om met hem te praten. Hij luisterde toch niet. Hij was te overtuigd van zijn eigen gelijk. 'Hij zou meer om adneren en minder om zichzelf moeten geven. Zou helpen,'mompelde hij verbitterd.
Joey hoorde het en knikte. Hij iet Carmen zachtjes los en gaf Miquel de kans om zijn armen om haar heen te slaan en haar tegen zich aan te trekken. 'Het komt wel goed. Ik weet het. Het is goed.'
De woorden kostten meer dan hij ooit zou kunnen uitleggen.

[ruka]

Hunter pakte zijn ketting af en gooide hem stuk op de grond.
De rode vloeistof droop eruit.
'Ik wil zijn bloed niet'
gromde hij.
Zijn adem stopte, hij deed zijn best om adem te halen maar het lukte hem niet.
Hij zakte op zijn knieën neer en hield zijn borst vast.

'Je maakt mij ten schande'
hoorde je een gedaante in het zwart zeggen, je kon zijn gezicht niet zien door zijn zwarte cape.
De gedaante pakte het hoofd van Hunter en duwde die met zijn gezicht in het glas wat hij net kapot had gegooit.
'Dat doe je geen tweede keer, en als je dat wel doet dan zorg ik ervoor dat je vriendinnetjes alle twee zullen sterven'
Hunter keek de man woedend aan, en zijn wang bloeide.
'Ik wil jou zoon niet zijn'
kwam er grommend uit zijn mond.
de man in het zwart leek te zweven in zijn zwarte keep.
Zijn hand wurgde zich om Hunters nek.
'Jou straf komt nog wel'
zei de man, en hij verdween.

Hunter voelde aan zijn wang, en zaten glasscherven in, als hij zijn wang bewoog deed het pijn, maar hij liet het niet merken.
Op zijn nek zaten striemen van het wurgen.
Toen keek hij op naar Miquel, die zou het wel al te leuk vinden.

[greenlightning]

Miquel had het neit gezien, maar Joey wel. Zijn har klopte als een gek. Hij rende richting Hunter en bleef een paar meter ervan af staan. hij staarde naar de plaats waar de gedaante in het zwart hag gestaan. 'Dat was...' fluisterde hij... Het was nog midner dan een fluistering geweest. De wind kwam op en Joey staarde Hunter aan. 'Wat ben jij,'' vroeg hij. Er was geen afschuw, nog nieuwsgierigheid. Uit zijn stem klonk niks anders dan haat. Niet zozeer gericht tegen Hunter, maar Joey was neit zeker of deze dat wel zou begrijpen.