|
|
Post by Lisa .. on Dec 16, 2007 17:51:41 GMT 2
Macy liep vrolijk over het terrein. Ze had het briefje van Ethan in haar broekzak zitten, ze was dus niet de enige die miste. Een enkele keer had ze hem gezien, in de gang maar toen was het steeds te druk om hem aan te spreken of werd hij of zij in de mensenmassa meegesleurd. Maar het idee hem zo te zien vrolijkte haar humeur op.
Aangekomen bij de Kruidkundekassen liet ze zich op een bankje neervallen. Ze kwam hier gewoonlijk nooit buiten de lessen om ondanks het een van haar betere vakken was. Ze bestudeerde het zonlicht dat glansde in de glasdelen van de kas terwijl ze wachtte.
Bij ieder klein geluidje keek ze om, maar steeds was het een vogeltje, de wind of een verdwaalde eerstejaars die ze moest vertellen dat de vlieglessen niet bij de kassen waren.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 16, 2007 17:56:17 GMT 2
Ethan liep fluitend, met zijn handen in zijn zak. Zweinstein uit. Hij kwam niet veel later bij het kruidentuintje uit. En keek even om zich heen. Het rook hier lekker. Maa rhij moest binnen zijn. Hij verlangde er haast naar om haar gezicht te zien. En haar reactie als ze hem zag. Het was te lang geleden voor hem dat ze elkaar hadden ontmoet. Daarom móest hij haar zien. En niemand kon erdoorhen komen zetten. Hij zag haar gezicht al voor zich, en fantaseerde even weg.
Na ene paar stappen kwam hij bij de deur van de kas. Deze opende hij, en een zwaar gekraak overviel hem. HIj grijnsde even. En liep naar binnen. Hij deed de deur dicht. En liep rustig verder. Hij bleef staan terwijl hij nieuwsgierig omz ich heen keek. "Is daar iemand" Grapte hij terwijl hij verder liep.
Hij zocht en even later kwam hij bij Macy terecht. Hij bleef op een afstandje staan terwijl hij rode wangen kreeg. "Heey" Reageerde hij koeltjes. Ja grote jongen, nu dur fje niks meer Ethan glimlachte zwakjes. Maar liep op haar af om haar te omhelsen.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 16, 2007 18:00:45 GMT 2
De zonlichtweerkatsende glazen hadden allang haar aandacht niet meer en ze was helemaal verzonken in haar eigen gedachte. Bij de eerste keer zijn stem horen werd Macy langzaam wakker maar toen hij eenmaal op haar afkwam lopen werd ze echt weer wakker. Met iets gekleurde wangen stond ze op en keek hem aan. Ze glimlachde en liep ook zijn kant op. Vlak voor Ethan bleef ze staan. Ze had hem alleen tussendoor gezien en nu was hij er dan en wist ze niet wat te zeggen of wat te doen. Haar ogen zochten de zijne op.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 16, 2007 18:06:09 GMT 2
Hij haalde zijn handen weer terug en deed ze op zijn rug. "Finally, we meet again" Hij glimlachte terwijl hij zacht met nu een hand over haar wang ging. Hij drukte en kus op haar voorhoofd. Hij werd al snel weer stil en pakte haar handen nu maar vast. Hij grijnsde nu zwakjes. Waar is je moed, doe wat! ging er door hem heen. Wat moest hij doen? Hij stond verstijfd. Ze maakte hem speechless. Hij wou zijn mond opendoen om wat te zeggen. Maar deed het maar niet, er zou toch niks zinnigs uit komen. Hij slot hem maar gauw weer en kneep zachtjes in haar handen. Ze had koude handjes, waardoor er een rilling over zijn rug ging.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 16, 2007 18:14:38 GMT 2
'Yeah, and nobody will stand between us.' Ze glimlachde stralend terwijl ze zijn handen vasthield. Ze merkte zijn zenuwachtigheid een soort van op. 'Is er soms iets?' vroeg ze terwijl ze hem met een verbaasde blik aankeek.Tegelijk voelde ze hoe haar handen al warmer aanvoelde. Langzaam schuifelde ze iets dichterbij hem. Het was toch wel te merken dat het winter was. De gure wind vulde de kas vanwege de geopende ramen in het dak.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 16, 2007 18:18:43 GMT 2
Hij schudde zijn hoofd. Dat was waar. Hij grijnsde nog steeds. Hij wou het wel uitschreeuwen dat hij van haar hield. Maar hij kon niks uit izjn mond toveren. Hij was dichtgeklapt. Maar ze was ook zo mooi. Van binnen én buiten. Was het hier nou zo warm of lag het aan hem? Hij kon niks uitbrengen dus hield hij zijn mond. Als het kon, had hij alles eruit gegooid. Hij wou vertellen dat hij echt van haar hield, en dat hij wou dat ze haar vriendin werd. Maar hij durfde het op de één of andere manier niet. Hij haalde diep adem. Nu even sterk zijn
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 16, 2007 18:25:36 GMT 2
Ze bleef hem aankijken maar merkte toch wel dat er iets was. Kort keek ze weg, naar de grond naast hem. Ze stond nu nog ongeveer 45 centimeter van hem af en schuifelde nog ietsje dichterbij. Zachtjes kneep ze in zijn handen. Nu probeerde ze zijn blik weer te vangen met haar eigen ogen terwijl ze omhoog keek, hij was iets langer. 'Zeg het maar.' fluisterde ze zachtjes terwijl ze met haar duim over zijn handpalm streek. Afwachtend keek ze hem aan.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 16, 2007 19:29:16 GMT 2
Hij streek zachjtes over de rug van haar hand en keek haar even aan. Hij beet kort op zijn lip en haalde weer een keer diep adem. "Ik hou van je Macy" Fluisterde hij terwijl hij haar in haar ogen aankeek. Het was eruit voordat hij er erg in had. Maar ze moest het weten. Hij grijnsde heel lichtjes. "Ik wil graag dat je mijn vriendin word" Zei hij er zachtjes achteraan. Nu moest hij hopen, veel hopen. Hij had het durven te vertellen.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 16, 2007 20:00:55 GMT 2
Onafgebroken bleef ze met haar ogen naar zijn ogen kijken. Ze had niks meer van de gure wind gemerkt en slikte. Dagen had ze lopen nadenken, nachten had ze wakker gelegen. Maar ze wist wel wat ze wou. Zacht kneep Macy in zijn handen. 'Ja.' antwoorde ze kort maar bleef hem aankijken. 'Ja Ethan, ik zou heel graag je vriendin willen zijn.Wil jij ook mijn vriend zijn?' Ze wachtte zijn antwoord niet af, schuifelde zo dat ze tegen hem aanstond en drukte zachtjes haar lippen op die van hem. En ze voelde dat het goed was.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Dec 16, 2007 20:11:19 GMT 2
Hij keke haar afwachtend en stilletjes aan. Toen ze ja zei, maakte zijn har teen sprongetje en voelde dat hij helemaal warm werd. voordat hij uberhaupt nog kon antwoorden, voeld ehij haar zachte lippen al. Een tinteling ging door hem heen terwijl hij haar kus beantwoorde. Het betekende een ja. Hij was opgelucht en verliefd. Het kon niet beter.
|
|
