|
|
Post by admin. on Dec 22, 2007 23:44:37 GMT 2
'Avada-' Anne voelde de woorden die ze vreesde over haar lippen rolde. Nogmaals verzette ze zich, waardoor de spreuk niet voltooid kon worden. Ze voelde Voldemort's woede opborellen; Hij had moeite gedaan om een zwak persoon te vinden, en nou bleek ze een sterke wil te hebben! Een sterke pijn ging door haar borst, maar ze wou niet opgeven. Het mocht niet. Als ze nu opgaf, zou Evan er geweest zijn. Door haar.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 22, 2007 23:50:52 GMT 2
Evan werd lijkbleek en voelde een misselijkheid opkomen. Hij was bijna dood geweest. Wat hij nu kon doen was bij Anne blijven, en de kans hebben dood te gaan, of weg te rennen, maar dan zou hij even goed eraan kunnen gaan. "Anne nee.. niet doen" bracht hij dan moeizaam uit.
|
|
|
|
Post by admin. on Dec 22, 2007 23:57:48 GMT 2
Anne wenste dat ze het kon stoppen. Voldemort had haar lang genoeg in zijn macht gehad... Hij zou Evan niet mogen doden! Lichtelijk in paniek probeerde Anne opnieuw haar lichaam onder controle te krijgen. Het was echter alweer tevergeefs. Haar stok richtte ze opnieuw op Evan. 'Avada Ked...' hoorde ze zichzelf zeggen. NEE! Voldemort lachte hatelijk met haar lach. Zijn kilheid verspreide zich.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 23, 2007 0:00:30 GMT 2
Evan stond doodsangsten uit en deed nog een pas naar achteren. Helaas voor hem had hij de enorme boomwortel niet gezien en belandde op de grond. Tijd om pijn te hebben was er niet want Anne/Voldemort kon ieder moment de gevreesde woorden uitspreken.
|
|
|
|
Post by admin. on Dec 23, 2007 0:06:21 GMT 2
Anne voelde dat Voldemort elk moment de vervloeking zou verwoorden. Nee! dacht ze nogmaals ansgtig. Dit keer bleef ze echter niet stom staan toe te kijken. Een verblindende woede overmeesterde haar, een woede die Voldemort duidelijk liet schrikken. De stok gleed uit haar hand en rolde over de grond richting Evan. Nee! Voldemort herstelde zich al vlug en liet een steige pijn door haar longen gaan. Anne hapte even naar adem. VOor elk ander persoon zou deze schok alleen pijn hebben bezorgd, Anne kreeg er spontaan een astmaaanval door.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 23, 2007 0:09:55 GMT 2
Evan pakte vanuit een reflex de toverstok van de grond en fluisterde'lumos'. Een lichtpuntje werd zichtbaar op het topje van de stok. Hij schrok toen hij in het vale licht zag dat Anne zoveel pijn had en deed weer een stap in haar richting "anne"
|
|
|
|
Post by admin. on Dec 23, 2007 0:14:21 GMT 2
Anne begon te hoesten, steeds iets harder. De pijn in haar longen hield aan, haar lichaam verzwakte. Voldemort probeerde haar laatste beetje kracht te gebruiken om de toverstok te zoeken, maar Anne zakte halverwege in elkaar. Tranen sprongen in haar ogen, terwijl e hoestte. In stilte vervloekte ze haar astma. Voldemort kende duidelijk geen astma en twijfelde of hij geen ander lichaam zou gebruiken.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 23, 2007 0:16:42 GMT 2
"Anne!" schreeuwde Evan, nu geschrokken. Hij zou een astma-aanval van Anne nog uit duizenden kunnen herkennen. Hij rende naar haar toe en liet het feit dat ze bezeten werd door voldemort en dat deze actie vrij gevaarlijk was, rusten, en zakte naast haar neer op zijn knieeen "Anne."
|
|
|
|
Post by admin. on Dec 23, 2007 0:22:34 GMT 2
Anne greep naar een zak van haar gewaad, waar -normaal gesproken- een inhaler zat. Nu niet. Natuurlijk niet. Alsof hij daar aan zou denken. De hoestbuien werden erger, evenals de pijn in haar longen. Voldemort's woede borrelde nog meer op, maar hij verliet Annes lichaam. Ze was toch niks meer waard, ze kon hem niks meer bezorgen. Ze was gewoon te... Zwak.
Voldemorts gedaante werd zichtbaar, ongeveer 10 meter verderop. Hij had geen toverstok bij zich dus zou hij Anne en Evan niet aan kunnen vallen, al zou hij het willen. Woedend liep hij weg en drukte onderweg op het brandmerk, zodat de andere dooddoeners zijn woede zouden merken.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 23, 2007 0:26:49 GMT 2
"Anne" zei Evan moeizaam. Tranen prikten in zijn ogen, alhoewel hij zichzelf bij het verliezen van de vorige zwerkbalwedstrijd verzekerd had dat hij niet meer zou gaan huilen. Hij voelde in haar zakken maar ook hij kon geen inhaler vinden.
Door een geruis draaide hij zich om en zag Voldemort een paar meter verderop, maar hij zou bij Anne blijven.
|
|
