|
|
Post by greenlightning on Dec 24, 2007 14:17:24 GMT 2
Shirie proefte het bloed in haar mond en gromde zacht. Even staarde ze naar de plaats waar Voldemort nog ent had gestaan en wandelde toen terug naar Evan en Anne. Zacht likte ze hun gezicht, voor haar ahren recht overeind gingen staan. Grommend staarde ze naar de Dementors. Verdoofd door de adrenaline van eht wolvenlichaam, vergat ze terug te veradneren.
|
|
|
|
Post by admin. on Dec 24, 2007 14:31:54 GMT 2
Het moment dat de gloed van de dementors de cirkel bereikte, vloog Voldemort weg. Nog steeds onzichtbaar, weliswaar.
Anne hoestte moeizaam, en verspilde hiermee de laatste beetjes adem die ze nog had. Het enige wat ze besefte was het feit dat Shirie vlakbij haar was, voor alles om haar heen begon te draaiden.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 24, 2007 23:25:21 GMT 2
"Auw" was het laatste wat Evan uit kon brengen, vervolgens begon de wereld te draaien voor zijn hoofd, de wolvenkop van Shirie en de bomen raasden voor zijn ogen. Zijn hele borst deed behoorlijk pijn en iedere ademhaling, iedere hartslag was een marteling. Een kou doordrong zijn vel en sneed in zijn botten, het werd zwart voor zijn ogen.
(Amen ^^)
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 25, 2007 14:24:36 GMT 2
Shiriewolf voelde de hartslag van Evan vertragen. Anne was lichamelijk er beter aatoe dan geestelijk. In die flits van paniek om haar vriend werd Shirie zich weer bewust van de menselijkheid in haar en dwong zichzelf tot de onnatuurlijke terug formatie tot mens. Haar lichaam brandde onder het licht vaan de maan, maar ze negeerde het. Ze stond overeind, gekleed en al. Ze pakte een bolletje van haar armband en veranderde hem terug in haar toverstok. Ze richtte zich recht op en met de kracht van zichzelf en haar wolf samen schreeuwde ze de spreuk.
'Expectum Patronum!'
Een fel zilveren draak schoot uit de punt van haar stok en vloog direct richting de dementors.
|
|
|
|
Post by Krista - on Dec 25, 2007 23:26:35 GMT 2
De kou trok langzaam weer weg uit Evans ledematen, maar dat merkte hij niet meer omdat hij niet meer bij bewustzijn af. Langzaam gingen de dementors weg, weggejaagd door de patronus, achter Voldemort aan.
De flapperende zwarte mantels staken duidelijk af bij het witte schijnsel van de maan. Een wolf huilde.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 25, 2007 23:54:33 GMT 2
Shirie liet haar sotk weer zakken en hijgde licht. Ze draaide zich om naar Evan en liep naar hem toe. Ze hoefde hem neit eens aan te raken om te zien dat er iets erg mis met hem was. Ze keek even om zich heen. Ze zag een grote rots en met een spreuk toverde ze hem om in een brancare. Ze legde Evan ern voorzichtig op en met een simpele beweging van haar stok begon hij te zweven. Vervolgens tilde ze Anne op en droeg haar mee, met haar stok moeizaam de brancare meesturend, richting de school.
|
|
