|
|
Post by \\ Jess' on Jul 5, 2007 18:29:27 GMT 2
Hij had gezorgd dat iemande en brief opgehangen had bij het bed van Chantal. Hij ahd er wat speciaals opgeschreven. Hij had allemaal kaarsjes als een pad neergezet die ze zou moeten volgen. In het bos had hij een groot hart gemaakt van kaarsen, en nu stond hij te wachten, met een ketting in zijn hand. Hij was bloednerveus en ahd de hele dag gebid om het te laten gebeuren, maar gebeurde het wel?
Hij trilde en stond daar maar in het hart, hopend dat Chantal zou komen, en dat ze verast zou zijn. Hij hoorde geluiden achter zich maar was op zijn hoede, zo af ent oe keek hij achterom.
{JIj moet ff verzinnen wat derop dat briefje staat ^^}
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 5, 2007 18:49:44 GMT 2
"Oh god" mompelde Chantal, terwijl ze het spoor van kaarsen volgde. Het briefje dat boven haar bed hing had ze uit haar hoofd geleerd, en nu bleven de zinnen door haar hoofd spoken. Vooral de laatste. Ik houd van je, Chantal.
Ze zuchtte, schudde even haar hoofd en keek naar de lucht, waar de volle maan een spiegeling gaf op de vochtige bladeren. Miljoenen sterren hingen in de donkerblauwe lucht, waar bijna geen wolken hingen.
Ze zocht even in haar zak, en vond er een briefje. Volg de kaarsen, die maken het pad, las ze. Ze stopte het weer terug, terwijl ze hoopte dat ze het niet zou verliezen. Even keek ze achterom, wat meteen een fout betekende. Ze struikelde over een bovengrondse boomwortel en slaakte een zachte gil.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 5, 2007 18:52:41 GMT 2
Hij trilde nog meer en hoorde een gil terwijl hij geschrokken opkeek, nu was zijn evrassing verpest. Maar, maar hij besloot er geen aandacht aan te besteden. Zijn verassing mocht niet misgaan. Hij zuchtte even, misschien was het Chantal wel? Er spookten nu rare gedachten door zijn hoofd terwijl hij weer zuchtte. Hij bleef trillend staan met nog steeds de gedacht of hij wel of niet zou kijken.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 5, 2007 19:03:15 GMT 2
"Au" mompelde Chantal, terwijl ze zich overeind trok aan een laaghangende tak. "Verdomde boomwortels". Ze schudde haar hoofd en liep met een wijde boog om de boomwortel heen, waardoor ze even het pad van kaarsen verloor. Ze keek een tijdje om zich heen, terwijl ze hopeloos naar een lichtpuntje zocht.
Na een tijdje vond ze een kaars, waarna ze er omheenliep. Ze zette haar hand boven haar ogen, toen er een behoorlijke rookwolk op haar afkwam. Ze deed een stap achteruit, om hem te ontwijken, en struikelde opnieuw over de boomwortel. "Verdomme" mompelde ze.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 5, 2007 19:05:20 GMT 2
Hoelang moest hij hier nog staan? Hij hoorde vervleokingen en sloeg een kruisje terwijl hij Amen zei. Hij wachtte maar af wat er zou komen en zuchtte, hij schork van iets achter zich maar het was niks. Gelukkig maar Ging er door zijn hoofd terwijl hij weer normaal stond.
''Is daar iemand?'' Zei hij naar voren toe, hopend dat hij antwoord kreeg.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 5, 2007 19:17:18 GMT 2
Opgelucht zuchtte Chantal toen ze Manuel's stem hoorde, en besefte meteen dat ze de fout in was gedaan. Manuel was erg gelovig, en zij begon meteen met vervloekingen. Ze schudde haar hoofd en krabbelde verslagen overeind. "Ja. Ik" beantwoorde ze naar Manuel. Ze zuchtte, liet de tak los en liep naar voren, waarna ze opnieuw over de boomwortel struikelde.
3 keer dezelfde wortel. Heel slim, Chantal, dacht ze. Ze rolde met haar ogen, veegde haar haar achter haar oor en krabbelde overeind.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 5, 2007 19:20:00 GMT 2
Hij zuchtte opgelucht maar vond het raar dat Chantal zo gevleokt had. ''OKé zei hij zacht en keek naar haar toen ze weer viel. ''Gaat het wel?'' Zei hij voorzichtig. Zijn verassing was mislukt, en dat was eigenlijk wel jammer. Hij keek haar weer aan, hij had iets anders verwacht.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 5, 2007 19:30:20 GMT 2
"Fantastisch. Hoe kan ik zó stom zijn om drie keer over dezelfde boomwortel te struikelen?" mompelde ze. Ze zuchtte en keek Manuel aan. "Wat ook je bedoeling was, volgens mij heb ik het weer verknalt. Niet?" Ze zuchtte en schudde haar hoofd.
"Het spijt me" mompelde ze na een tijdje, terwijl ze Manuel aankeek.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jul 5, 2007 19:33:07 GMT 2
Hij keek haar aan. ''Het geeft niet liever'' Zei hij met een glimlach. ''Kom hierin staan'' Zei hij zacht terwijl hij de ketting in zijn hand hield. Hij keek haar aan terwijl hij nog half trilde. Nog steeds zenuwen hebbend terwijl je in zijn stem hoorde dat hij zelfverzekerd was. Hij zou het hoe dan ook bekend maken.
|
|
|
|
Post by admin. on Jul 5, 2007 19:43:14 GMT 2
Ze haalde haar schouders op. "Oke" mompelde ze. Ze glimlachtte en ging op de plek staan die Manuel aanwees. Ze zuchtte en keek Manuel aan. Bijna verdronk ze in zijn blik, terwijl ze besloot zich stil te houden.
Alles is verpest door die enkele vervloekingen, dacht ze beschuldigend. Ze schudde deze gedachte weg en keek naar Manuel.
|
|
