|
Post by Madjic on Jun 9, 2007 17:26:41 GMT 2
Glove knikte en keek naar GLove. De hond staarde het bos in met mijn rugharen omhoog. "Glove, kom mee." Roc liep richting Tyra, maar de hond bleef staan.
Xander lachte. "Ik had wel verwacht dat ik stoorde ja. Aan die blik van Carmen te zien iets wat zij heel leuk vind!" Hij schudde zijn hoofd. "Ik wilde haar alleen even melden dat ze me wel vaker zal zien nu." Carmen werd nog bleker. "W-wat?' Ze was bang dat hij het nieuws bracht dat ze naar huis moest komen. "Ja, ik ben hier op zweinstein aangenomen."
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 9, 2007 17:31:04 GMT 2
Miquel barstte in lachen uit. 'Nou goed, dat weten we nu. Dan zul je mij waarschijnlijk ook nog wel vaker zien. Nou, ga nu maar weer weg, en anders zoeken wij wel een beter plaats als je perse hier wil blijven.' Hij had geen zin in kleine breortjes, maar voelde ergens leedvermaak. Haar broertje hier, stel je voor dat zijn broertjes hier kwamen!
Tyra keek naar de hond. 'Is er iets in het bos?' vroeg ze zacht. Een rilling liep over haar ug. Miquel...
|
|
|
Post by Madjic on Jun 9, 2007 17:40:00 GMT 2
Roc dacht even na. "Wat zullen we doen? Als ik het hem zag, dan laat hij ons zien wat er is. Of we kunnen he gewoon negeren." Roc voelde zijn angst uitgaan naar Carmen. Glove had al een zwak voor het meisje, dus het zou nog wel eens iets met haar te maken kunnen hebben.
Xander liet zijn blik over Miquel gaan. "Wie ben jij dan? Ik bedoel, ik snap wel wat je met mijn zus te maken hebt. Maar wat is je naam. Vreemd genoeg heeft Carmen nog helemaal geen brief naar huis gestuurt over een vriendje." Het vriendje sprak hij langzaam uit.
Carmen slikte en ging naast Miquel staan. Ze pakte zijn hand voor steun. Als hij er nu niet was, was ze waarschijnlijk gillend of huilent weg gerent. Xander, hier op school? Hem elke dag zien? Het kon gewoon niet erger.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 9, 2007 20:14:19 GMT 2
Miquel liet zijn blik over de jongen gaan. Hij gaf een kneepje in Carmens hand en was zich plotseling erg bewust van zijn spiermassa, zin brede bouw en zin moed. Hij grijnsde arrogant. 'Mijn naam is Miquel. Miquel Mycaro. Ik weet neit o je de naam kent.' De houding van de jongen ergerde hem.
Tyra haalde haar schouders op, maar bleef naar de hond kijken. 'Misschien... moeten we even bij Carmen en Miquel gaan kijken,'opperde ze zacht.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 9, 2007 23:45:02 GMT 2
Roc knikte. "Ik denk dat dat wel verstandig is." Hij vertrouwde op Gloves instinct en gehoor. "Okey, jongen. Wijs ons de weg!" Glove begon te lopen, op een tempo dat Roc en Tyra hem goed bij konden houden.
Xander haalde zijn schouders op. "Ja, komt me wel ergens bekend voor. Maar niet echt heel erg, dus het zal wel niet van belang zijn voor me." Hij hield zijn hoofd schuin en keek naar Carmen en Miquels hand. Zijn zus was echt gek op hem. Deste meer rede om er wat tegen te doen, ze bracht hun hele familie ten schande. Carmen zuchtte. "Was dat alles? Kun je dan alsjeblieft weggaan, want volgens mij heb je alle info die je moet hebben voor pap en mam. Dus ga nou maar snel een uil sturen, want dat is toch wat je wilt doen." In haar stem was te horen dat ze bang was, dat ontkende ze ook niet. Ze was bang voor war haar ouders wel niet zouden doen, maar ze wist ook dat ze Xander niet kon tegenhouden.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 10, 2007 0:21:09 GMT 2
Miquel keek haar vragend aan. 'Nu al? Zo jullie zijn snel. Ik vertel mijn vader wel over je als ik hem weer zie of spreek. Het is zijn zaak helemaal niet.' Hij richtte zich tot Xander, inmiddels boos. 'Jochie, ga alsjebleift weg en val ons niet lastig. Ik ben ook niet van plan om jou lastig de vallen. Doe mij dat zelfde plezier dan wil je?'
|
|
|
Post by Madjic on Jun 10, 2007 0:29:44 GMT 2
"Xander is geen een klikspaan." Zei Carmen en keek naar het zogenaamde onschuldige gezicht van haar broertje. "Maqar lieve zus, ik zou toch nooit iets doen om jou in de problemen te brengen." Hij keek zo schijnheilig mogelijk naar het tweetal.
Grommend sprong Glove over de struiken en ging bescherment voor Miquel en Carmen staan. Hij gromde en blafte dreigent naar Xander. "Als hij er is, dan is die gek hier dalijk zeker ook." Mompelde Xander terwijl hij naar Glove keek en voorzichtig een stapje naar achteren deed.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 10, 2007 19:22:01 GMT 2
Tyra rende achter de hond aan. Ze stopte abrupt toen ze bijna over de hond viel. Miquel keek op. 'Tora, je bent terug!' Hij rende op haar af en omhelsde haar hevig. Tyra was allang blij dat hij in orde was. Ze keek over zijn schoduer en zag ook Carmen. Ze haalde opgelucht adem. Opeens zag ze Xander. 'Wie is dat?' vroeg ze en ze trok zich zachtjes los.
|
|
|
Post by Madjic on Jun 11, 2007 18:37:55 GMT 2
Roc kwam ook aanrennen en keek van Carmen naar Miquel en toen naar Xander. Hij hield zijn hoofd een beetje schuin. "Verklaard veel, maar wat jou jij hier?" Hij sprak met een minachtende toon. Hij haatte Xander net zoveel als Xander hem haatte.
"Heb je me gemist?" Vroeg Xander grijnzend, maar zijn minachting was in zijn ogen te lezen. "Ik ben Xander Loir, tot uw dienst." Hij maakte een buiging.
Carmen zuchtte en keek dankbaar naar Roc en GLove. "Je komt als geroepen, zoals altijd." Zei ze met een glimlach tegen Roc.
|
|
|
Post by greenlightning on Jun 11, 2007 22:36:01 GMT 2
Tyra staarde de jongen aan en wierp haar broer een veelbetekende blik toe. Die kniokte even veelbetekend. Ze zuchtte diep. 'Die hond mag je neit,' zei ze nonchalant en keek naar Glove.
|
|