|
Post by greenlightning on Jun 27, 2007 23:29:22 GMT 2
Shiriewolf rende zo snel ze kon. De tranen dropen van haar snuit. Ze jankte zacht en piepte. Het was niet echt haar bedoeling geweest om Elin te bijten. Ze wilde haar alleen bang maken... haar laten zien dat ze neit langer moest spotten emt haar. Maar dit... Ze ahd het kunnen weten. Ze had teveel vollemanen overgeslagen. Spirit, de wolf die in haar zat, doorgegeven door haar vaders bloed, had de macht overgenomen. Ze ahd het nooit zo gewilt. Nu was Elin zoals haar vder. Niet zoals zij... ze zou een wild en kwaadaardig wezen worden. Net zoals Spirit was...
Uiteindelijk liep Shiriewolf zachter en uiteindelijk leit ze zich door haar poten zakken. Met haar kop op haar voorpoten snikte ze door. Dit zou ze zichzelf nooit vergeven. Ze bedacht zich opees hoeveel problemen ze heirmee zou krijgen. Ze kon neti terug. Ze kon niet terug naar de school....
|
|
|
Post by admin. on Jul 2, 2007 17:01:56 GMT 2
"Hallo...?" vroeg Jade aarzelend, terwijl ze terug veranderde in haar mensenvorm. Van de labrador die er net liep was niks meer te zien. "Iemand- of iets?" Ze keek om zich heen, zag niets, en liep verder.
TOt ze de wolf zag. Meteen deinsde ze achteruit. COncentreer je, verander in een hond. In een hond, dacht ze, maar het hielp niet. De hond in haar kwam even niet meer boven. Ze schudde haar hoofd en keek angstig naar SHirie, terwijl ze wanhopig nadacht over het feit dat er een wolf in het bos zat. Een normale wolf? Dat kon toch niet?
Bij deze gedachte liep ze nog verder naar achteren. Een weerwolf, iets anders kon niet.
|
|
|
Post by Merel on Jul 2, 2007 17:56:48 GMT 2
Mariël sloop half door het bos, en was rederlijk verbaast toen ze Jade zag. "Jade?!" zei ze en glimlachte flauw. Ze was even bang dat het een docent was. Ze oefende vaak vervloekingen, en het bos was een van de enige plekken waar je dat ongestoord kon doen. Ze keek naar Jade.. Waar keek ze naar? Ze volgde haar blik.
Mariël gaf een klein, zacht gilletje toen ze de wolf zag. Een wolf? Of een Weerwolf? Was het eerste dat ze dacht. Toch deed ze een paar stappen achteruit..
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 2, 2007 18:57:37 GMT 2
Tom had besloten wat rond te struinen door de bossen, dus ook het verboden bos. Maakte hem het wat uit als hij stafwerk kreeg. Toen hij stemmen hoorde stond hij even stil en liep toen die richting uit. Toen hij een onbekend meisje zag en Mariël haalde hij zijn schouders op. Zijn blik gleed naar de wolf, hij was er duidelijk niet bang voor. "Als ik jullie was zou ik niet gillen, de leraren kunnen je horen, tenminste lupos wel" Ergens herkende hij de wolf van, maar wist niet precies waarvan.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 2, 2007 19:47:59 GMT 2
Shirie keek op. Ze deinsde achteruit en jankte zacht. Nee, ga weg! Ik ben een monster! Ze wilde achteruit rennen, maar rende in plaats daarvan voluit tegen een boom aan. Ze waknelde even en viel toen half om. Strompelend wilde ze weg gaan. Ze wilde niemand meer pijn doen.
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 3, 2007 11:03:22 GMT 2
"Rustig maar, we doen je niks" zei Tom, langzaam stapte hij op de wolf af. "Er is niks aan de hand" vervolgde hij. Met dieren omgaan kon hij altijd en hij was er niet bang voor dat een dier hem pijn zou kunnen doen. Langzaam strekte hij zijn hand en raakte haar kop aan. Nog niet wetend wat een tegenreactie kon zijn.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 3, 2007 12:43:57 GMT 2
Shiriewolf veroerde zich niet. De wolf in haar was kalm, maar ze vertrouwde er niet op. Hij kon zo weer terug komen. Hij had haar gezegd dat ze kon slapen, dat hij het zou oplossen, maar in plaats daarvan had hij Elin aangevallen. Ze legde haar kop op haar poten. Ze kon Toms aanraking nu neit verdragen. Als hij wist wie ze was... Als hij wist wat ze was...
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 3, 2007 14:29:30 GMT 2
Kort glimlachtte ze Tom "Ik herken je ergens van, ik weet dat je geenechte wolf bent, maar een faunaat. Maar ik vraag me af, wie is de persoon die dezel wolf is?" Hij raakte nog een keer haar kop aan en stapte toen naar achteren. Wie je ook mag wezen en wat je ook gedaan mocht hebben, lang kunnen mensen je iets niet kwalijk nemen dacht hij.
|
|
|
Post by greenlightning on Jul 3, 2007 14:51:06 GMT 2
Shiriewolf keek op. Ik ben geen faunaat, lieve Tom, dacht ze treurig, als ik je vertelde wat ik werkelijk ben... je zou me verafschuwen, me haten. Ik zou alles bij jou verspillen. Te laat realiseerde ze zich dat ze hem aakeek. haar ogen... dat was een van de verschillen tussen haar en een echte weerwolf. Ze hield haar eigen kleur ogen.
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 3, 2007 14:59:48 GMT 2
Uit duizendmaal kon Tom de ogen herkennen die hem aankeken. "Shirie?" mompelde hij zachtjes. Even snapte hij het niet, waarom lag ze hier, wat was er gebeurd? Hij ging zitten op de aarde en keek stilletjes naar Shirie. Hoe dan ook, hij zou haar niet kunnen haten, hoe ze ook was.
|
|