Just another fullmoon

[greenlightning]

Shirie kwam ook overeind. Ondanks de kalmt evan haar stem fonkelden haar ogen woedend. 'Nee, als je mijn moeder had gehad zou j ook liever geen familie hebben gewenst. Ik ben drie jaar gelden weggelopen en heb er geen spijt van. Toe had ik ook niemand. Nu wel. IK heb mij vader gevonden.'
Ze ging zitten. 'hij had me verlaten, voor ik geboren was. Hij was de weerwolf. De enige die me geen monster zou vinden.'

[\\ Jess']

Ze schudde haar kop. "Je zou het niet begrijpen" Flusiterde ze. Ze gromde zacht en draaide zich weg. "Ik heb nooit geweten waardoor ik dit ben, waardoor ik dit monster ben geworden. Sinds mijn 15e al. Zonder dat ik het wist. He tkwam zomaar. Ik weet het niet" Ze keek naar de maan en begon hard te huilen.

[Merel]

Angelina rende in haar Lynx gedaante door de bosjes heen. Vervloekte spinnen ook altijd. Zo af en toe als ze eens een wandeling maakte, moesten die rotbeesten achter haar aankomen. Nu dus weer. Ze had geen idee waar ze heen rende, maar bleek recht op Teresia en Shirie af te rennen.

[greenlightning]

Shiriewolf draaide haar kop schuin. 'toen pas? Zo vreemd... ik ben het al sinds mijn vijfde.'
Ze zuchtte even. 'Als je denkt dat ik de eenzaamheid niet ken.. mijn moeder was er nooit en dat meen ik. Als ze er was schold ze me uit zei ze dat ze wenste dat ik dood was of nooit was geboren. Als ik thuis kwam na het spelen en ze was thuis dan schudde ze haar hoofd en vroeg me, met haar gu naar me toe, warom ik terug was gekomen. Waarom ik niet gewoon had kunnen verdwijnen. Elke stiefvader die ik heb gehad bedroog ze, met meerdere mannen. Had ik eindelijk een vader, dan scheidden ze weer en zag ik ze nooit meer terug. Op mijn zesde heb ik geprobeert zelfmopord t plegen.'
Ze draaide haar rug naar Teresia toen en ging liggen.
'Zeg nu nog maar eens dat ik er niks van begrijp.' Niemand wist dit. Niemand, behalve die ene stiefvader. Ze wist neit waarom ze dit meisje dit gewoon vertelde. Haar beeld van perfectie gebroken door har familie.

[\\ Jess']

Ze keek de wolf raar aan. Maar als snel zuchtte ze. Toen de wolf zich omdraaide. Stapte ze naar voren en drukte heer kop tegen de vacht aan. Maar toen werd haar aandacht afgeleid door een raar ding. Ze sprong opzij en keek naar de rare Lynx.

[greenlightning]

Shirie keek op naar teresia en glimlachte. Opeens schrok ze op van de linx, tot ze haar herkende. 'Kom ik jou nou elke vollemaan tegen?'gromde ze vrolijk, tot ze zich herrinnerde dat de linx dat niet begreep. Ze veranderde traag terug in een mens en glimlachte toen ze de vraag opnieuw stelde.

[\\ Jess']

{Als weerwolf kun je niet veranderen terug. Alleen als faunaat. Pas als de volemaan over is is dat}

Teresia ging laag en sprintte weg. Terug naar de bossen. Ze zou neit gezien mogen worden zo. Ze vershcuiolde zich grommend achter een boom.

[Merel]

Het duurde heel even voordat Angelina de andere ook in het oog kreeg, waardoor ze remde en haar nagels in de grond stak. Ze keek eerst achterom of ze nog gevolgd werd, maar dat bleek mee te vallen. Ze keek naar de weerwolf die ze herkende. Ze veranderde gedeeltelijk terug. "Blijkbaar." zei ze grijnzend.

[greenlightning]

(nee, een kind weerwolf kan wel veranderen, het staat nergens dat dat niet kan

Shirie grinnikte. 'Sorry, mijn medewolf is neit al te blij met haar transformaties. Volgens mij weet ze ook niet wie jij bent, of wie ik ben. Ik heb in elk geval geen idee wie zij is. Het gaat het me jou? Vanwaar de haast?'
Haar lichaam brandde in het maanlicht. Niet veranderen was zo vervelend...

[Krista -]

Een andere wolf, niet ver hier vandaan, richtte haar kop naar de maan en huilde lang en hartstochtig. De witte sierlijke vacht zat onder de witte vlekken. Ja, Elin had iets tegen gekomen, en het gedood. En het voelde goed.