|
|
Post by ruka on Jul 30, 2007 16:33:52 GMT 2
'Niet echt eigenlijk, gewoon beetje rondgehangen, en gekeken en nog wat rondgehangen'
Hij ging even met zijn hand door het water.
Uruha gromde opeens even, Voldemort probeerde bij hem binnen te komen.
Hij sloeg hard op de grond.
'Ga weg vader'
zei hij grommend.
Hij ademde zwaar, en probeerde zich hevig te verzetten, in zijn gedachten was een gevecht aan de gang.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 30, 2007 16:38:47 GMT 2
Shinami keek niet angstig, ze keek rustig naar Uruha. Bang was ze niet, niet voor hem of voldermort. Gewoon diep van binnen was ze bang dat hij weer een vloek op haar af zou sturen. Dat ze bang was liet ze niet merken. Ze merkte wel dat hij met een soort gevecht bezig was. Zachtjes schoof ze wat opzij,weg van hem voor het geval dat.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 30, 2007 16:44:33 GMT 2
Het leek net of er een witte schim uit Uruha vloog.
Hij ging snel op zijn knieën zitten met zijn rug naar Shinima toe, een traan viel op de grond uit een.
'Sorry, misschien is het beter als ik ga, of als jij gaat'
hij kon hem wel vermoorden, waarom, waarom moest hij op zo'n moment komen?
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jul 30, 2007 16:52:06 GMT 2
"Ik ga wel, ik spreek je nog goed?" vroeg Shinami. Ze stond op en veegde snel de aarde van haar spijkerbroek. Ze wierp nog een blik op Uruha en wou eigenlijk niet weggaan.
Maar ze moest van zichzelf,ze verdween langzaam met nog een aantal keren achterom te kijken.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 30, 2007 16:56:06 GMT 2
Uruha begroef zijn gezicht in zijn handen.
Hij bleef huilen.
Misschien luchtte het op.
|
|
