Forever

[greenlightning]

Terry zat rustig tegen de muur aan. Haar bezem lag op haar schoot. Ze had de brief vast. Ergens was ze verward, maar tegelijk ook blij. Ze hadden allemaal spullen van haar vader gevonden. Bijna alles was verwoest door dooddoeners, toen hij stierf, maar er waren nog dingen heel gebleven. Onderandere een medaillion, met daarin een foto van haar vader en zijn broer. Ze had het om haar nek gehangen. Het was van zuiver witgoud. Een klein diamantje zat op de voorkant en in sierlijke letters was haar vaders naam erop gekerft. Regulus Black op de voorkant en op de achterkant hun familie inscirptie. Het was zwaar, maar het koude goud voelde fijn op haar huid. Het was zo lang, dat het op hoogte van haar hart hing.

Lieve Terry,

Ik vond deze, toen je moeder en ik op zoek gingen naar leuke kunstvoorwerpenn in een artiek winkel. We wisten neit wat we zagen. Er is nog meer, en je mag alles hebben. We hebben besloten dat alles aan jou toe komt. zijn erfgenaam. ik stuur je heir een medailon dat hij altijd om had, volgens je moder. Misschien wil je er nog nieuwe fototjes in. Dan moet je dat maar laten weten. Ik dacht dat je het misschien wel wilde hebben. In elk geval, het wacht allemaal thuis op je. Buiten het bereik van honden en zusjes. ALs je meer wil weten, stuur me dan maar een uil. Ik hoop dat je in de vakantie terug komt. de eerst volgende. Wat is het toch eng stil als je er niet bent. Wie moet ik nou huisarrest geven?
Ik hoor nog van je.

Liefs, Alex.

Terry voelde zich zo vreemd. Dit geschenk had haar liefde voor haar stiefvader aleen maar vergroot, maar tegelijk, ook het verlangen naar haar echte vader aangewakkert. Ze zuchtte en sloot haar ogen, haar hand om haar medaillon geklemd.

[» Aline.]

Charlotte liep langzaam richting de bezemstandaard. Het liefst vertoonde ze zich hier niet meer, na alles wat er was gebeurd. Maar soms moest ze wel, als ze haar bezem op wilde halen, zoals nu. Altijd als ze hier liep dacht ze weer terug aan die ene nacht. Als dát niets was gebeurd... Charlotte vroeg zich af hoe haar leven er dan op dit moment had uitgezien. Dan droeg ze in ieder geval niet de last van de dingen die ze te horen had gekregen tijdens het gesprek met Perkamentus. Maar toch was het wel goed dat hij van alles afwist. Charlotte begon iets sneller te lopen. Hoe eerder ze hier weer weg was, hoe beter. Halverwege keek ze op, ze had al die tijd naar de grond gekeken, en viel het haar op dat er iemand zat. Om een of andere reden dacht ze meteen Ryanne hier weer te zien, maar ze zuchtte opgelucht toen ze Terry herkende. 'Terry! Hoi! Wat doe je hier?' vroeg Charlotte, terwijl ze naar haar toe liep. Ze keek vragend naar het medaillon.

[greenlightning]

Terry keek op. Ze glimalchte. 'Hey, Charlie. Ik had een brief gekregen van mijn stiefvader. De uil bracht hem net naar me toe. Ik was even wezen vliegen.'
Ze keek naar het perkament in haar ene hand en streelde het medailon in haar andere hand.
'maar wat doe jij hier?'Vroeg ze en richtte haar blik weer op Charlotte.

[» Aline.]

'Oh, oké,' zei Charlotte, terwijl ze naast Terry op de grond ging zitten {zit Terry daar wel? o.o nja boeie xD}. 'Wat ik hier doe? Oh, gewoon, m'n bezem ophalen, eigenlijk,' zei Charlotte. Ze glimlachte even naar Terry. 'Dat medaillon - ik hb het nog niet eerder gezien. Heb je het gekregen?' vroeg ze aan haar, terwijl ze het medaillon bekeek.

[greenlightning]

Terry knikte. 'Het was van mijn vader.' Ze zweeg even. 'Ze hebben allemaal spullen van hem gevonden, waarvan ze dachten tot ze verdwenen of zelfs verwoest waren... Nu heb ik ze gekregen. Min stiefvader heeft deze naar me toe gestuurd, zodat ik alvast wat heb.'
Ze streelde het goud en knipte hem open. Het fototje van haar vader gaf haar een vreemd gevoel van binnen. Een mengeling van pijn en blijdschap. Ze leek sprekend op haar vader.

[» Aline.]

Charlotte boog wat naar Terry toe, zodat ze de foto kon zien die zich in het medaillon bevond. Ze wist gelijk dat de man die erop stond Terry's vader moest zijn, zo'n grote gelijkenis zag ze. 'Je lijkt veel op hem,' zei ze, terwijl ze dacht dat Terry dat vast al eens vaker had gehoord, of in ieder geval wel wist.

[greenlightning]

Terry knikte. 'Ja, dat klopt. Mijn moeder zegt dat ik zoveel op hem lijk, dat ze vreest dat mensen me voor hem aan gaan zien. Toch lijk ik meer op mijn oom.' Ze toonde het andere fototje, waar ze tot dan toe haar vinger op had gehouden.
'Hij het Sirius Black. Nou ja, zo heette hij. Het schijnt dat hij ook het zwarte schaap van de familie was, net als ik. Hem heb ik ook nooit ontmoet.'
Ze zweeg even. 'Hij zat ook bij Griffoendor.'

[» Aline.]

Charlotte bestudeerde de foto geboeid. 'Sirius Black? Hier, in Griffoendor?' vroeg ze na. Er begon haar iets te dagen, een herinnering aan wat ze ooit had gehoord, van een of andere Sirius Black, de enige die het ooit was gelukt om uit Azkaban te ontsnappen. Was dat de Sirius Black die Terry bedoelde? Charlotte vond het moeilijk om te vragen, maar deed het toch: 'Je bedoelt, dé Sirius Black?' Charlotte bedacht zich dat ze eigenlijk niet eens zoveel van Terry wist, van haar familie tenminste.

[greenlightning]

Terry knikte. 'hij heeft twaalf jaar in Azkeban gezeten. Maar hij was onschuldig. Een vreogere vriend van he had de familie Potter veraden. Mijn oom wilde hem vermoorden uit woede en verdriet, maar dat lukte hem niet Hij is zowel voor de moord als voor eht verraad opgesloten. Hij is ontsnapt en heeft zijn inschuld nog net optijd kunnen bewijzen. helaas. Hij heeft het zelf neit meer meegemaakt.'
Ze zuchtte diep. 'Ik vind het erg lullig voor hem.' Ze draaide zich glimlachend naar Charlotte om.

[» Aline.]

Charlotte knikte. Ze kende al een gedeelte van het verhaal, maar wist niet helemaal meer wat er nou was gebeurd. 'Ja... Inderdaag, érg lullig,' mompelde ze. Ze vroeg zich af hoe hij ooit uit Azkaban was ontsnapt, vooral omdat ze daar toen nog de dementors hadden. Ze hoopte dat het Ryanne niet zo gemakkelijk af zou gaan. Ze keek Terry aan, aarzelde even, maar vroeg toen toch: 'Hoe heeft hij het eigenlijk voor elkaar gekregen om uit Azkaban te ontsnappen?' Ze wist niet of Terry haar het antwoord wel zou kunnen geven.