|
|
Post by Lisa .. on Dec 11, 2007 23:40:23 GMT 2
'Je bent me niet kwijt. Niet voorgoed. Ik weet het niet. Het voelt zo niet echt. Alsof er iemand zo'n verhaaltje aan je vertelt terwijl je weet dat het niet waar is. Een soort wazige droom. Ik, ik kan het gewoon niet geloven.' Hij zweeg en keek naar de tegels voor hem. Hij wilde haar niet kwijtraken, ze was het enige wat hem nog echt op de been hield. 'Een ding wil ik wel dat je nooit vergeet. Doe nooit dingen waarvan je niet zeker weet dat je ze moet doen, zeker niet op problemen op te lossen.' Alsof ik er verstand van heb. dacht hij terug en het leek alsof Bart naast hem stond.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 11, 2007 23:42:32 GMT 2
Terry draadie zich naar hem om. Als hij haar verdriet en spijt neit in har ogen kon lezen,dan zou hij har woorden ook niet geloven. 'Het voelt voor mij ook neit echt. Het an neit zijn gebeurd. Ik kan dit niet gedaan hebben. Ik heb dit nog nooit in min leven gedaan. Nog nooit! En ik wil dit ook nooit meer.'
Ze sleog haar ahdnen weer voor haar gezicht en zakte door haar benem.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 12, 2007 20:18:41 GMT 2
Hij keek haar recht aan, in een poging om haar ogen te zien en voelde weer hetzelfde gevoel als al die andere keren. Hij knielde bij haar neer en wreef met zijn hand over haar rug. 'Ter, ik geloof je. Ik weet dat je het niet wilde. Denk ik.' Hij wilde dat hij iets kon doen. Ergens ver weg voelde hij zich verraden maar Terry loslaten zou hij toch niet kunnen. Nu niet, nooit niet.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 23:46:09 GMT 2
Terry snikte zelfs nog ahrder. 'Wordt toch alsjebleift boos. Hoe leiver je bent, hoe schuldiger ik me voel. Ik kan niet geloven dat ik het gedaan heb.. ik... Het spijt me zo!'
Ze keek hem aan en wist dat ze nooit een ander wilde. Zelfs als hij het uitmaaket, dan hoefde ze geen ander meer.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 12, 2007 23:50:23 GMT 2
'Ik kan niet boos op je zijn! Snap dat dan!' Het kwam er iets harder uit dan zijn bedoeling was maar Luke probeerde haar blik vast te houden. 'Ik, verweg voelt het als een soort verraad, maar wat daar allemaal tegenover staat overrompelt dat gevoel.' Hij wist echt niet wat hij moest zeggen, zwijgend hoopte hij dat ze het door zou krijgen. Met een hand zocht haar haar hand op en pakte deze vast alsof hij haar hand wilde schudde. Zachtjes kneep hij erin. Begreep ze niet dat zij het enige lichtpunt in zijn leven was?
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 12, 2007 23:52:14 GMT 2
Terry keek hem aan. 'Ik verdien jou niet,'fluisterde ze, maar vloog hem toen om zijn nek.' Vergeef me alsjeblieft. Ik wil je neit kwijt. Jij bent de enige die me altijd heeft begrepen. Ik zou niet weten wat ik zoder je moest! Ik hou van je, Mike,'fluisterde ze zacht. Ze gebruikte met opzet eze naam, het bewijs van hun arenlangen vriendschap.
|
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 13, 2007 22:36:27 GMT 2
'Fouten horen bij het leven. Sommige nou vervelender dan anderen.' Luke had een flauwe grijns op zijn gezicht. Stevig drukte hij Terry tegen zich aan. 'Je haalt me de woorden uit de mond. Teresia - je bent echt het lichtpunt in me leven. De rest kleurt daar aardig zwart bij.' Daarna zweeg hij en voelde zich langzaam weer totaal op zijn gemak, zo met Terry in zijn armen.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 13, 2007 22:40:14 GMT 2
(teresia?  ) Ze knikte en voelde traag hoe haar schuldgevoel en pijn midner werd. 'GEloof me, ik zal je dit nooit meer aan doen. Geen van ons beiden trouwens. Ik wil geen ander dan jou. Je kan me vertrouwen. echt.' Ze wist dat ze zich nooit meer zou laten verleiden door een jongen. Niet door Eric, niet door Steve, door niemand. |
|
|
|
Post by Lisa .. on Dec 13, 2007 22:46:27 GMT 2
[*opgezocht heeft, was Temari xD sorry (A)]
De last die hij zogenaamd draagde viel als een blok van zijn schouders. Diep van binnen voelde hij een traan opkomen maar probeerde deze weg te slikken. Alles kwam weer naar boven. Hun spelletjes van hun jeugd, de lol die ze hadden gehad met Bart, Bart zelf, Elisa. Eigenlijk alles wat nog een beetje waarde in zijn leven had zag hij voorbijkomen. Zijn armen om Terry verzwakte iets en langzaam liet hij zich met gesloten ogen op de stoel vallen. 'Ik weet het. Al zegt iedereen dat je weet ik niet wat geflikt hebt, ik vertrouw blind op je.' Zijn hoofd boog iets naar beneden terwijl zijn ogen nog steed sdichtzaten.
|
|
|
|
Post by greenlightning on Dec 13, 2007 23:20:03 GMT 2
Terry ging op zijn schoot zitten en kuste zijn voorhoofd, terwijl ze haar armen stevig om hem heen sloeg.
'Je hebt geen idee wat je allemaal met me doet,'fluisterde ze. 'Ik veolde me zo gelukkig toen ik mijn leive Mike terug vond, al heet je nu Luke. Ik was zo blij. Het doet zo'n pijn als ik niet bij je ben. Ik zie je zo weinig...'
|
|
