|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 13:30:54 GMT 2
(het is nogsteeds 2 uur snachts ofzo)
Carmen gooide de deur open en stormde naar binnen. Met haar stok liet ze Hunter voorzichtig op een bed neerkomen. "Iemand, help!" Riep ze zo hard ze kon en keek wanhopig rond.
Tot haar opluchting kwam Madame Plijster aanrennen. "Wat? Wat is er?" Ze keek Carmen aan en keek toen naar Hunter. "Wat is er gebeurd?" Ze liep naar Hunter toe en stak met haar toverstok enkele kaarsen aan.
Toen ze de rode bloedvlek zag deed ze Hunters shirt omhoog. Ze zag dat het een klein beetje genezen was, maar nog niet echt heel goed.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 19:36:34 GMT 2
Hunter begon rustig te ademen, en alles was gewoon weer goed, hij voelde niks meer van pijn.
Hij ging rechtop zitten.
'Waarom lig ik hier?'
vroeg hij met een viezige toon en keek om zich heen.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 19:41:35 GMT 2
Madam Plijster duwde Hunter zonder iets te zeggen weer naar achter. Ze mompelde nog een geneesspreuk.
Carmen bedacht dat ze maar antwoord moest geven. "Omdat ik je hier heen heb gebracht." Ze liep een stukje naar voren, maar had geen zin in een boze verpleegster dus bleef op veilige afstand staan.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 19:55:15 GMT 2
'Hee, ik heb niks, en die genees spreuk hoeft niet hoor.
Maar Carmen, waarom heb je me hier naartoe gebracht?'
vroeg hij toen en ging op de rand van het bed zitten.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 19:58:28 GMT 2
Madam Plijster zei iets over onmogelijke tieners en dat ze niet meer gestoord wilde worden, en liep weer weg.
"Omdat ik bezorgt over je was." Carmen voelde haar hart in haar keel kloppen. "En ik wilde niet dat er iets emt je gebeurde."
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 20:03:03 GMT 2
'Er is niks gebeurt'
zei Hunter en zei niks meer..., hij mocht niet met haar omgaan.
Hij liep langs haar heen en ging op een trap zitten.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 20:10:02 GMT 2
Carmen liep achter Hunter aan. "Er is wel wat." Ze wees op de rode vlek. "Wat is dat dan?" Ze zweeg even. "En ik wilde het nog hebben over net." Ze keek aarzelend. Misschien moest ze erover zwijgen en het vergeten.
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 20:30:05 GMT 2
Hunter keek naar de vlek.
'Nou dat is bloed'
zei hij rustig.
'Nou, vertel.., wat wou je zeggen over toenet?'
zei Hunter zuchtend.
|
|
|
|
Post by Madjic on Jul 3, 2007 20:35:36 GMT 2
"Nou, dat ik.... dat.... uhm..." Stamelde Carmen. "Ik had nog niet helemaal bedacht wat ik ging zeggen." Ze lachte een beetje ongemakkelijk.
"Ik weet niet echt wat ik deed, maar dat betekend niet dat ik het om niets deed... Ik geef..." Ze schudde haar hoofd. Hoe moest ze dit zeggen zonder Miquel te verraden?
|
|
|
|
Post by ruka on Jul 3, 2007 20:42:10 GMT 2
'Slim..., vertel, wat wil je, wil je dat we weer naar die kamer gaan?'
vroeg hij rustig, hij had niet echt ergens zin in.., maar misschien moesten ze niet hier praten, maar ergens anders.
'en wat geef je?'
vroeg hij er niets begrijpend achteraan.
|
|
