wat is er gebeurt?

[ruka]

Reita lachtte.
'Het maakt niet uit, het was ook beter'
Uruha moest even lachen.
'Heb ik een van jullie bezeerd?'
vroeg hij toen bezorcht.
Reita schudde zijn hoofd en moest lachen.

[greenlightning]

Terry schudde haar hoofd. 'Maar je kraamde wel onzin uit. Dat je van me hield. ik ben blij dat je dat zei, want toen wist ik in elk geval wie van jullie twee ik moest geloven. Reita, die zei dat je neit jezelf was, of jij, die zei dat alles prima was.' Ze glimlachte. Ze had het geen seconde geloofd, maar het had haar wel bang gemaakt. Voldemort kende geen liefde...

[ruka]

'Het spijt me'
zei Uruha en hij meende het oprecht.
Op een of andere manier had hij dat gezegd omdat hij dat wel meende.
Reita keek naar Terry en toen naar Uruha.
'Gelukkig had je me geloofd'
zei hij toen.
'Anders was hij nu misschien nog zo'

[greenlightning]

Terry knikte. 'ACh, het was gelukkig meteen duidelijk. Ik ben blij dat ik in mijn vrije tijd zoveel met drankjes kloot. Anders had ik deze neit gehad. Het is vooral om depressies te genezen, maar het werkt ook tegen adnere duisternis, zoals zwarte geesten. Tenminste, dat hoopte ik.'
Ze keek hen beiden aan. Ze was blij dat het weer goed was.

[ruka]

'Het is gelukt'
zei hij lachend.
Hij ging op de rand van het bed van Uruha zitten.
'Die madam pleister is ook lekker'
mompelde Uruha toen lachend.
Hij trok een pijnlijk gezicht, hij bewoog iets verkeert en nu deed het pijn.

[greenlightning]

Terry deed bezorgd een stap naar voren, lette niet op haar knie en viel met ee kreet op de grond. Ze hield haar knie ervan af, maar het deed haar heel vele pijn. Blivjen zitten leek haar verstandiger. Haar knie bleodde hevig en was dik. Ze maakte zich er erge zorgen om. Waar bleef...
'Dat je me niet meteen bet komen halen!'
'Dat ben ik wel, wat dacht dacht u nou zelf!'
Madame Plijster ging Shirie voor de ziekenzaal binnen. Ze zag Terry en de twee jongens. Ze stuurde Reita een stukje opzij, legde Uruha weer achterover op bed en wees met een vinger naar Terry. 'jij, op bed, nu.'
'Maar ik kan niet lopen!'
Shirie negeerde zowel madam Plijster, als Terry en tilde het meisje op alsof ze niks woog. Ze zette haar op bed neer en draaide zich weer naar de vrouw om. Die snoof en onderzocht Uruha.

[ruka]

'Het gaat goed'
zei Uruha rustig.
Een kreet kwam uit zijn mond.
'Ja ja, als ik je al aanraak begin je al te gillen'
zei madam Pleister een beetje bot.
Reita zuchtte en ging tegen de muur aan staan.
'Wat is er gebeurt jongen?'
vroeg ze en keek hem aan.
'Dat..., n-nou'
'Dat weet hij zelf niet'
zei Reita rustig en keek naar Uruha en glimlachte.
Uruha glimlachte terug.
'Dat klopt'
zei hij rustig.
'Dat is ook niet slim'
ze liep weg en kwam terug met een drankje.
'Drink dit'
zei ze en duwde het drankje in zijn handen.
Hij dronk een slokje en spuugde het weer uit.
'Gatver!'
zei hij en trok een vies gezicht.
'Je moet het drinken hoor, of je nu wil of niet, Drink!'
Uruha zette zijn lippen aan het glas en deed zijn lippen stijf op elkaar zodat er niks naar binnen kon glippen.
'Je drinkt niet wat er gebeurt nog niets'
zei madam Pleister rustig en duwde het glas omhoog zodat hij wel moest drinken.
Uruha trok weer een vies gezegd toen het allemaal naar binnen ging.
'Goed zo'
zei Madam pleister en raakte hem even aan.
Weer een kreet kwam uit zijn mond.
'Sorry jongen, ik weet ook niet wat er gebeurt is maar de krassen zijn diep, het is volgens mij niet van een toverspreuk want dan had het drankje gewerkt'
Madam Pleister had zijn arm vast en trok hem omhoog zodat hij zat.
Ze trok zijn shirt uit.
En hij omhelsde zichzelf.
Hij keek naar beneden, zijn slanke lijf was goed te zien, je zou zeggen dat hij erg ondergewicht had als je hem zag.
Madam pleister pakte zijn hand en hij trok hem spoedig terug.
Ze zuchtte en pakte zijn andere arm, die trok hij niet terug.
'Je bent door iets aangevallen'
mompelde ze toen en weg was ze weer, ze kwam terug met een zalfje.
Ze begon zijn rug in te smeren, Uruha beet op zijn onderlip van de pijn.
'Nog geen effect'
mompelde madam pleister vragend.
'Je moet gewoon rust hebben'
mompelde ze toen zenuwachtig.
Uruha bleef zichzelf omhelzen, soms keek hij vluchtig naar zijn linkerhand.
Reita keek naar Uruha en ging op de rand van het bed zitten.
'Af!'
zei madam Pleister bijna woedend.
Reita ging van het bed af en bekeek hem toen hij stond.
Toen ging madam Pleister snel naar Terry toe.

[greenlightning]

Terry staarde gepijnigd naar Uruha, alsof zij pijn de hare was. Ze vond het vreselijk dat zich zo slecht voelde. Shirie was niet odner de indruk. Ze leunde met haar armen over elkaar tegen de bedrand aan en staarde naar de jongens.Madam Plijster bekeek Terry's knie, knikte en met een tik van haar tovertok stopte het met bloeden. Ze gebruikte een drankje en druppelde dat op het vlees. De zwelling zakte en nu was goed te zien dat haar knie bijna gebroken was. Een simpele zwaai van de stok, en haar knie was genezen. Terry glimlachte blij en bedankte Madam Plijster. Die knikte en glimlachte terug.

[ruka]

Reita glimlachte naar Terry.
Hij was blij dat het weer zo snel opgelost was bij haar.
Toen keek hij naar Uruha, het moest iets met Voldemort te maken hebben, anders kon het gewoon genezen door de kracht van madam Pleister.

Uruha zag er echt niet goed uit met al zijn wonden.
'Uruha?
Gaat het een beetje?'
hij kreeg geen antwoord, Uruha bleef naar beneden kijken en zichzelf omhelzen.
'Uruha..?'
weer geen antwoord.
Hij zuchtte en schudde zijn hoofd, waarom moest dit nou met Uruha overkomen?
Uruha lichte even zijn linker hand om te kijken, en je kon het teken van Voldemort zien, alleen stonden er bij die van hem drie botten bij.
Hij sloeg zijn hand weer haastig om zijn buik heen.

[greenlightning]

Terry had het teken gezien. Ze zei er niks over, maar haar hart klopte van een plotselinge paniek aanval. Ook Shirie was het niet ontgaan, net zomin als de angst in haar vriendins ogen. Ze legde haar hand op Terry's schouder. Het meisje kalmeerde iets, maar kon een rilling niet onderdrukken.
Shirie snoof zacht. 'ullen we gaan? Je knie is weer genezen...'
Terry keek vertwijfeld van de jongens naar Shirie.