|
|
Post by CherryOnTop on Jun 30, 2007 12:42:01 GMT 2
Na een heleboel perkament te hebben verspild had Mizuki eindelijk een goede brief geschreven. Rustig liep ze de uilenvleugel in en floot. Een vreemd kleurige uil vloog naar haar toe, deze uil was van haar. Rood/roze vleugels met in dezelfde kleur een lijfje. "Ik heb eindelijk een goede brief geschreven en die mag jij versturen" de uil pikte vriendelijk in haar hand.
Toen bond ze de brief, helemaal klein gemaakt als een soort pakketje aan zijn poot. "Tot straks dan maar!" ze had nog meer brieven te versturen en de eerste brief was niet ver weg.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 30, 2007 12:53:43 GMT 2
Hij liep met een pas geschreven brief naar de uilenvleugel. Hij zou een heel verslag uitbrengen aan zijn ouders. Wat er was gebeurt deze week. Met een zucht stapte hij de uilenvleugel binnen. War hij de kriebels kreeg. Hij was claustrofobisch, niet zo heel erg. Maar dit was toch wel een kleine kamer. Gelukkig wel met een uitgang.Hij zag dat er nog iemand was, een meisje. Hij apkte een uil van de school en bond het perkament aan de poot van de uil. ''Je weet war die heen moet'' Zei hij zacht terwijl hij de uil aaide en weer op de stok zette. Ze uil vloog meteen weg. Hij besloot niks te zeggen tegen het meisje.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jun 30, 2007 13:00:19 GMT 2
Mizuki draaide zich om van het raam toen ze nog iemand hoorde en een uil zag wegvliegen. "Ow..Hoi" zei ze toen. Ze kende deze jongen totaal niet maar dat zou wel snel komen. "Ik ben Mizuki en jij?" De uil van haar kwam alweer terug, ditmaal bond ze opnieuw een andere brief aan de poot en stuurde hem weer weg. Omdat het anders te lang zou duren stak ze haar arm uit waar een andere uil op ging zitten, dit was de derde brief van de 6 die ze aan het versturen was.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 30, 2007 13:03:18 GMT 2
Hij draaide zich om naar haar. ''Hallo'' Zei hij en deed iets terughouden terwijl hij zijn ketting vasthield. ''Ik ben Manuel'' Zei hij zacht terwijl hij een uil aaide en naar het meisje keek. Ze had veel brieven bij zich. Maar dat kon hé als je veel vrienden had. Hij glimalchte even naar haar terwijl hij de uil nog steeds aaide.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jun 30, 2007 13:32:37 GMT 2
"ik denk dat je niet goed tegen kleine ruimtes kan...heb ik gelijk?" vroeg Mizuki vriendelijk. Soms kon ze zoiets gewoon voelen, opnieuw stuurde ze een uil weg. "Ik zit in Ravenklauw, je bent nieuw hier geloof ik?"
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 30, 2007 13:51:15 GMT 2
Hij knikte en keek haar weer aan. ''VOel jij ook al gevoelens?'' Hij was gelukkig niet de enigste hier dan. Hij keek weer even naar de uil. ''Ik zit ook een Ravenklauw. ben niet niet, zit hier al 6 jaar op Hogwarts'' Zei hij terwijl hij zijn blik weer op haar deed. Ze uil pikte in zijn hand en hij trok zijn hand snel weg.
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jun 30, 2007 13:52:57 GMT 2
Mizuki glimlachtte eventjes "Ik heb je nog nooit gezien, vandaar mijn indruk dat je nieuw was" Ze stuurde haar laatste uil weg en keek toen weer naar Manuel. "Soms kan ik dingen voelen, niet altijd..Het is meer iets wat ongewenst komt, want ik kan er ook mensen mee kwetsen" zei ze.
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 30, 2007 13:58:02 GMT 2
Hij keek naar haar. ''Ik heb jou ook nog nooit gezien hoor.'' Zei hij terwijl hij wat door de uilenleugel ging lopen. er ginge en rilling over zijnr ug en hij keek even geschrokken om zich heen. Het was niks. ''Ik ook dit keer voelde ik dat er iemand op mij was, dus verliefd. En ik ben ok op haar en toen was ik echt. ja hoe moet ik dat zeggen, in de war'' Zei hij zacht. Was dit eigenlijk wel normaal?
|
|
|
|
Post by CherryOnTop on Jun 30, 2007 19:02:53 GMT 2
"dat was vreemd voor jullie beide geloof ik? Of is het niks geworden?" vroeg Mizuki. Ze aaide haar uil die weer terug was. Ditmaal gaf ze hem wat te eten. "ik voel voornamelijk angst, maar ook kwaadheid"
|
|
|
|
Post by \\ Jess' on Jun 30, 2007 19:17:57 GMT 2
Hij keek weer nar haar. ''Ik heb verteld wat ik voor haar voel, liefde dus'' Zei hij nu iets zachter. Hj kreeg hetkoud maar liet het niet echt merken. ''Ik voel de gevoelens aan van leuke dingen'' Zei hij nog steeds zacht. Wachtend op een antwoord. Hij wou naar binnen hij had het koud.
|
|
